'S nachts word ik wakker van wolvengehuil. Bo. Schiet het door mijn hoofd. Ik trek warme kleren aan pak mijn jas en sprint het bos in in de richting dat ik bo weg zag gaan. Als er maar niets met haar gebeurt is. Ik sta stil. Waar moet ik heen? Gelukkig is het hier een halfjaar ligt dus kan ik alles zien. Een witte sjaal hangt in een boom. Die is van bo. Ik ruk hem er af en ren veder in de richting van de sjaal. Weer stop ik ,waar moet ik heen? Een paar meter hangt haar jas. Ook deze pak ik en ik ren die kant op. Ik kom bij een meer. Even verderop staat een grot. Instinctief ren ik naar de grot. Daar ligt ze. Verkleumd en stijf bevroren. Ze heeft haar ogen gesloten. Ik voel aan haar pols zo als ik dat altijd op tv zie. Geen polsslag. Nu leg ik mijn hoofd op haar borst. Weer niks. Zachtjes begin ik te huilen. Ze is dood gevroren. Ik geef haar een zachte kus. 'Ik hou van je' fluister ik nog zacht.dan til ik haar op en neem haar mee. Naar huis.

Einde van dit boek.

tog wel zieliig vinden jullie niet?

Hallo lieve lezers en volgers miss? Dit boek is zielig afgelopen. Wel jammer. Bo hield ook van hem maar hij zal het nooit weten. Ik hoop dat jullie er van genoten en mee geleefd hebben. Don't worry mijn andere boeken zijn niet zo zielieg. (Tenzij jullie dat willen ) ik hoop tot weder lees en anders doei

Xxx Claudia

P.s. zeg ff wat je er van vond. Dan weet ik wat ik weer moet doen