'Help me!', gil ik angstig vanaf het papier. De gum komt steeds en steeds dichterbij. Hij heeft het bloemetje al half weggevaagd. Ik begin te rennen. Weg van het papier en de gum. De tekening is mislukt, maar wat de gene die de tekening gemaakt heeft niet weet is dat elke mislukte of gelukte tekening tot leven komt. Ik ben gewoon een mislukking, denk ik bij mezelf en toch ren ik weg van het papier en de gum. Het meisje kijkt op en legt de gum aan de kant. Ze was de les aan het volgen en ondertussen tekende ze mij in haar schrift. Gelukkig denk ik en ik plof neer op het randje dat ze had getekend.