Het leven hoort je te geven wat je verdient, maar hierin had het leven toch echt gefaald.

Beiden hadden gekregen wat ze wilden. Maar was dat nog steeds hun diepste wens?

De ene moeder was er zeker van. Ze had de kans gekregen om een kind op te voeden.

De andere moeder wist het niet meer. Ze zou alles geven om haar kind nog een laatste keer vast te houden, te omhelzen.

Ze zeggen namelijk dat je een band schept als je samen door een moeilijke tijd gaat.

Misschien dat dat haar veranderd had. Ze had gevochten. Samen met de vrucht van haar schoot.

Ik ben haar kind, en dat zal ik voor altijd zijn.

Ze waakt over me.

Ik voel het.