Het begon te regenen. Druppels zo groot als bakstenen vielen uit de hemel naar beneden.

Een van twee de vrouwen was buiten. Haar dunne kleding was inmiddels doorweekt. Het werd haar te veel. Ze had zelfs even medelijden gehad met de vrouw.

De ander kon niet vrij naar buiten. Ze was niet bij, maar ze was aan het vechten. Net als haar kind.

Misschien was het genoeg. Misschien bleven ze allebei leven, zonder enige complicaties.

Het probleem met gevechten is echter dat er altijd iemand wint, en iemand verliest. Iemand moet zich overgeven. Iemand moet verslagen zijn. Het gebeurd zelden dat beide partijen winnen.

Dus wat als het kind overleed? Of de moeder? Wie zou het kind dan opvoeden, was de vraag van iedereen die erbij was.

Niemand die het antwoord wist.