Een maand, twee maanden, drie maanden, vier maanden. Beide vrouwen droegen iets met zich mee.

De een droeg groot verdriet. Ze koesterde een wrok voor diegene die zwanger waren.

De ander droeg iets levends. Een levend organisme. Een kind. Het was haar kind niet. Het was gewoon een kind.

Ze keken beiden in de spiegel. Ze zagen zichzelf en schrokken. Hun buiken waren niet zoals ze gehoopt hadden.

De een had een te platte buik.

De ander had een te bolle buik.