9. Geslaagd

Het jong opperhoofd schreeuwt een vreugdekreet en roept: 'We hebben gewonnen! Ik wist het! Ik zei het!'
Wacht wat?! ' Je spreekt gewoon Engels? En ik maar denken dat je alleen die andere taal kon! Mag ik nu die cirkel uit?'
'Ja ik spreek Engels, en nee je mag de cirkel niet uit. De Blauwe Beer leeft nog.' Ah maanoog heet Blauwe Beer, ik denk vanwege zijn blauwe oog en..oh die tanden en klauwen zijn van een beer! 'Je mag denken wat je wil, maar Blauwe Beer is ook een mens en hij gaf me een eerlijke kans. Hij mag zijn leven behouden.' en ik stap uit de cirkel. Onder de andere indianen gaat een gejuich op, 'Hij blijft leven' en 'Zij is het!'
Ondertussen is Maanoog, ik bedoel Blauwe Beer opgestaan. Hij kijkt verdwaasd om zich heen, 'Als ik niet heb overwonnen, waarom leef ik nog?' het jonge opperhoofd stapt de cirkel in en geeft Blauwe Beer een hand en zegt: 'Blauwe Beer heeft gelijk, zij is het! Zijn leven is nooit in gevaar geweest zoals hij al die tijd heeft beweerd! Ze is dik geslaagd!'
'Blauwe Beer heeft geen moment getwijfeld! Maar kom Wematin laat het kind niet zo in onzekerheid.' en tegen mij zegt hij 'Kom zitten, volgens mij heb je geen idee waar dit over gaat.' 'Ja dat zou fijn zijn!'
Dus we gaan zitten ik op de omgevallen boom, Blauwe Beer op de boomstronk ernaast en het jonge opperhoofd gaat voor ons zitten. De andere indianen blijven op een afstandje. Het jonge opperhoofd begint, 'Nou zoals je misschien net hebt gehoord, ik heet Wematin. Wematin betekent broeder, wat op zich wel toepasselijk is maar dat vertel ik je zo. Heb je je ooit afgevraagd of je nog meer familie had dan alleen van moeders kant?'
'Ja, ik wilde altijd weten of ik nog meer familie had, maar daar reageerde mijn vader ontwijkend op en dan wisselde hij snel van onderwerp.' maar wacht even hoe weet hij dat? Ik heb daar nooit iets over gezegd!
Blijkbaar is de ontdekking op mijn gezicht te lezen want er glijd een subtiel glimlachje over het gelaat van Blauwe beer. En ik vraag 'Hoe weten jullie dit? Ik bedoel...wat? Het staat toch niet op mijn voorhoofd geschreven? Wat bedoelen jullie er mee?'
'Hohoho! Rustig kind, dat zijn veel vragen in een keer. Wacht even beantwoord eerst onze vragen, dan zullen we je daarna alles vertellen.'
Het jonge opperhoofd kijkt Blauwe Beer dankbaar aan en vraagt weer aan mij, 'Hoe oud ben je?' '13'
'Oké en hoe oud zijn je ouders?'
Slik oké geen tranen, ze blijven altijd bij je 'Ze leven niet meer, maar mijn vader zou nu 58 worden en mijn moeder 51' stilte... oké dat is lang genoeg, alsjeblieft zeg iets!
'Oh, dat spijt me.' 'Je kon het niet weten'
'Heeft je moeder je ooit iets verteld over vroeger?' 'Ja, mijn moeder is ooit in handen gevallen van indianen. De stam van mijn vader viel juist op dat moment de stam aan die haar gevangen hield, tijdens de overval viel mijn moeder hem op. Ze werd bevrijd, mijn vader had 5 jaar daarvoor zijn vrouw verloren door de bevalling van hun eerste kind, een zoon. Mijn vader en moeder werden verliefd en trouwden. Het huwelijk werd niet geaccepteerd en ze moesten weg. Het stamhoofd wilde niet dat het zoontje, een dreumes van vijf jaar, met hen mee zou gaan. En dus ontfermde hij, zijn opa, zich over het kind. Mijn vader vertrok met pijn in zijn hart, hij kon dagen achterelkaar voor zich uitstaren zei mijn moeder. Dat werd beter toen ik geboren werd, mijn vader had weer een kind om zich over te ontfermen. Ik weet dat hij mijn opa een brief heeft geschreven dat hij een kleindochter had. Die heeft meegegeven aan iemand die regelmatig naar de prairie ging. Maar hij heeft nooit antwoord terug gekregen.'
'Dan is er nog één ding dat we moeten weten, hoe heet je?'
'Rox'
'Ja, zij is het Blauwe Beer! Ze is het echt!'
'Rox, ik ben je broer!'

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top