pov Wematin

Ik loop naar Qochata, 'Hoe is het met haar? Is ze wakker? Kan ik haar zien?' hij kijkt me aan, 'Wematin, je moet je nu eerst zorgen maken om jezelf. Wij zorgen voor Rox. Je kan weer komen als je droge kleren aan hebt!' ik zucht. Er is niks tegen in te brengen. 'Ahmik, ga jij vast naar haar toe?' hij knikt en loopt de tent van Qochata binnen. Ik draai me om en loop naar mijn eigen tent toe. Nadat ik me heb omgekleed, wat ik zo snel mogelijk heb gedaan, loop ik weer naar Qochata's tent toe. Als ik binnen loop zie ik Rox al meteen liggen, haar haren zijn nog nat en haar ogen dicht. Ik loop om de pannen op de grond heen, wie legt er nou weer pannen in het midden van een tent? Ahmik zit naast Rox en praat met Amitola, zodra Amitola mij ziet staat ze op, geeft mij een knikje en loopt langs mij naar buiten. 'Laat haar nog maar even slapen.' zegt ze zacht.

Ik loop naar de plek waar Amitola net zat en ga naast Rox zitten, eigenlijk hoop ik dat ze snel wakker wordt, zodat ze kan zeggen dat ze zich goed voelt en dat ze het hier mooi en leuk vindt. Ik kijk Ahmik aan en hij ziet waarschijnlijk de pijnlijke blik in mijn ogen, 'Het komt wel goed met haar Wematin, ze wordt zo wel wakker. Ik weet dat je aan Ahwan denkt, maar die had een tomahawk op zijn hoofd gekregen en hij was al half verlamd, Rox is jong en gezond.' probeert hij mij gerust te stellen. Ja het is waar ik dacht aan Ahwan en ik hoop dat Rox er wel bovenop komt. Het blijft stil, we zijn beiden in onze gedachtes verzonken. Tot Rox opeens een geluid maakt, ze probeert haar ogen open te doen. Meteen stoot ik Ahmik aan, die nog steeds in gedachten verzonken was. Rox kijkt me verdwaasd aan 'W-waar ben ik? W-w-wat is er gebeurd? W-wie ben jij?' ik schrik, herkent ze me niet meer? 'Rox, ik ben het Wematin! Je ligt in de tent van Qochata en je bent in de rivier gevallen en bent met je hoofd op een steen geklapt.' ze kijkt me nog steeds suf aan, dan draait ze haar hoofd de andere kant op, daar zit Ahmik. Ze schrikt en haar pupillen vergroten zich, ze begint naar adem te happen en te hyperventileren. 'Wat gebeurt er?' roept Ahmik. 'Ze hyperventileerd, ze schrok van je. Neem even wat afstand!' Dan pak ik haar hand, die leg ik op mijn eigen borstkas neer, en ik probeer haar aandacht te krijgen. 'Rox. Rox, kijk me aan, het komt goed, volg mijn adem ritme. Doe het na, in, uit, in, uit, in uit.' ze doet haar best en word alweer wat rustiger, ik ga nog iets van twee minuten door, dan ademt ze weer normaal.

Ze krijgt weer een normale blik in haar ogen, niet zoals net of toen ze wakker werd. Ze zucht en wrijft over haar hoofd heen en voelt vervolgens, met een verbaasd en pijnlijk gezicht, nog eens omdat er verband zit. 'Oké, wat gebeurde er net? Herinner je je het weer?' vraag ik haar voorzichtig, bang dat het weer opnieuw gebeurt. 'Ik schrok van Ahmik, ik moest ergens aan denken en ja ik weet alles weer, ik denk dat mijn hoofd even moest bijkomen. Heb ik een hersenschudding?' Waar moest ze dan aan denken? Ik besluit maar niks te vragen, dat komt nog wel een keer. 'Volgens mij heeft Amitola dat aan Ahmik verteld.' ze kijkt nu Ahmik vragend aan, die zucht en stuurt me een blik van je-wordt-bedankt, ik grinnik even. 'Eh, Amitola zei niet dat je een hersenschudding hebt, maar ook niet dat je het niet hebt. Iemand moet je vannacht, als je slaapt, wakker proberen te maken. Als je gewoon wakker wordt heb je het niet en als je gewoon doorslaapt dan heb je waarschijnlijk wel een hersenschudding.' ze knikt. 'En hoe erg is het?' ze wijst naar haar hoofd, waar het verband om heen zit, wat al een beetje rood aan het kleuren is. 'Niet zo heel erg, het is een wond op je hoofd, dus dat bloedt altijd meer. Blijkbaar heb je jezelf met je handen beschermd, want daar zitten ook twee schrammen. En dat is maar goed ook, anders zou het waarschijnlijk nog erger zijn.' Ik zie Rox gapen. 'Oké slimme neef, kom we gaan, dan kan Rox ook nog even uitrusten.' zeg ik voordat hij met nog een hele theorie komt. 'Ik heb het van jou geleerd hoor!' zegt hij met een glimlach. Ja dat klopt... Ik hoor Rox zacht lachen. Ik wens haar nog welterusten en beterschap en dan loop ik samen met Ahmik de tent uit.

===============================
Hallo allemaal!
Het is een wat korter hoofdstukje geworden. Maar het volgende hoofdstuk is weer vanuit het pov van Rox, het zal beginnen van het moment dat ze wakker wordt en dat ze vraagt waar ze is. Voordat er zometeen iets verwarrend is.
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden!

Stem!
Reageer!
Thx!
~boekenwormenlezers~