POV Rox
Langzaam word ik weer wakker, en mijn energie is weer terug. Er schijnt nu wel licht door het tentdoek en ik hoor dat ze buiten al wakker zijn. Ik hoor kinderen lachen, vrouwen praten en hun mannen begroeten. Dus de krijgers die ik al had ontmoet zijn er ook. Ik rek me uit, sta op en loop de tent uit. Het geluid van de kinderen verstomd en een paar volwassenen kijken me raar aan. Wematin komt naar mij toe lopen, 'Goed geslapen?' 'Ja, jij?' 'Ook wel, kom ik denk dat we heel even moeten vertellen wie jij bent.' hij legt zijn hand op mijn schouders en roept: 'Broeders en zusters, jullie kennen mij allemaal: Wematin de opvolger van Qochata en het opperhoofd van de Navajo stam.' iedereen is stil en luistert, een paar mensen komen uit hun tenten. 'En hier naast mij staat Rox, dit is mijn zusje. Ze zal vanaf vandaag bij ons wonen, ze kent alleen nog niet al onze gebruiken. Neem het haar niet kwalijk en wees geduldig, ze zal ook onze taal moeten leren. Behandel haar als één van ons!'
Nog steeds kijken een paar mensen me raar aan, maar er zijn er ook een paar, vooral vrouwen, die me een vriendelijke knik geven.
Er beginnen weer wat kinderen te rennen, en al gauw is iedereen weer bezig. 'Rox, loop even mee wil je?' 'Waar gaan we heen?' 'Ik stel je even aan iemand voor.' Wematin loopt naar een vrouw die ondanks haar leeftijd er nog erg goed uitziet, ik neem haar nieuwsgierig op. Ze is ergens in de 50 denk ik, ze heeft mooie lange licht grijze haren en een vriendelijk gezicht met stralende en erg levendige ogen. 'Kijk' zegt Wematin 'dit is Amitola, zij zal je het kamp een beetje laten zien.' hij glimlacht even naar Amitola en loopt dan weg. Amitola heeft al die tijd niks gezegd en mij alleen maar aangekeken. Het wordt een beetje awkward, dan glimlacht ze naar mij en zegt vrolijk: 'Je boft maar met zo'n broer! Kom ik zal je een korte rondleiding geven en dan laat ik je de rivier zien waar je je kan wassen.' en ze begint te lopen. Ik kijk nog even om mij heen en loop dan snel achter haar aan. Ze loopt naar de linkerkant van het kamp, 'Zoals je hebt gezien staat de tent van Qochata een beetje aan de zijkant van het kamp, ik laat je eerst de schapenkooi zien dan is het kamp makkelijker te beschrijven.

Na iets van vijf minuten komen we aan bij de schapenkooi, ik tel de schapen snel in mijn hoofd 2..4..6..8..10....20.. ik kom uiteindelijk uit op vijfentwintig, en daarvan zijn er tien uitermate dik, die zijn waarschijnlijk drachtig (zwanger).
Ook huppelen er vier lammetjes rond, zooo cute!
Amitola kucht even, 'Nou hier de schapenkooi, daar staat een wachter naast. Als je met je rug naar de schapen toestaat kijk je recht tegen Qochata's tent aan. Als je dan rechtdoor loopt kom je uit bij een rij met bomen, daarachter ligt een rivier, in de arm van de rivier kan je jezelf wassen. En je kan in de hoofdrivier zwemmen, maar het komt wel van een waterval af dus het water kan wild zijn. Daar boven zijn rotsen en uiteindelijk word het een hoge berg die bestaat uit rotsen. Naast de berg is de plek waar de mannen vergaderen, als je nu naar rechts kijkt...' ze wijst naar een mooie soort rode stenen berg met een slingerend pad naar boven. 'zie je de andere berg, daarachter ligt een grote droge vlakte. Op de berg staat ook een wachter, net zoals op de berg met de waterval.'
Huh? 'Heb je dan geen privacy tijdens het baden?' ze begint te lachen 'Jawel hoor, de zijarm van de rivier ligt achter wat bomen, dus daar kan je rustig omkleden en het water in de rivier kolkt een beetje dus je ziet niet zo veel.' 'En waar zijn alle paarden?' 'Die lopen gewoon los rond, en een paar veulens worden getraind maar dat is verderop bij een openplek in het bos. Kom, ik zal aan Cholena vragen of ze gewone kleding voor je heeft, dan kunnen we die kleren weggooien. Het ziet er niet meer uit.' met dat kijkt ze me veelbetekenend aan. Ik slik en wroet met mijn voet in de grond, dit waren mijn lievelings kleren en ik had ze samen met mijn moeder uitgezocht twee dagen voordat ze overleed, hoe zeg ik dat? Amitola begint te lopen, ik loop snel achter haar aan. Als we weer in het dorp zijn roept ze die Cholena, die komt kijken en neemt me mee naar haar tent, ze neemt mijn maat op en binnen de kortste keren sta ik weer buiten met een set kleren. Oké dat ging echt absurd snel. Amitola komt weer aanlopen en samen lopen we naar de rivier. Het water stroomt best snel en ik kan de waterval goed zien en horen! Jeetje wat een geluid!
'Kom!' roept Amitola boven het geluid van de waterval uit, en ze wijst naar stenen die als een pad in de rivier liggen. Behendig springt ze van de ene steen naar de andere en binnen een minuut is ze aan de overkant. Ze wenkt me, pff wedden dat ik val? Ik stap voorzichtig op de eerste steen en dan naar de volgende, maar die daarna is een meter verderop. Ik maak me klaar, zet mijn voet stevig neer en spring... Het gaat goed! Yes! Ik land met mijn ene voet, en de andere, maar ik glij weg en val... Ik sla mijn handen beschermend om mijn hoofd, en kom dan in het water terecht. Ik voel een klap op mijn hoofd en ik snak naar adem, maar ik krijg alleen maar water binnen, ik krijg nog een klap tegen mijn hoofd en het wordt eerst rood en dan zwart voor mijn ogen...

================================
Hallo people!!
En een nieuw hoofdstukje!! Sorry dat het zo lang duurde, maar ik zag zo op tegen dit hoofdstuk!
Maar waarom dan?
Nou kijk ik eh, had nog geen idee hoe ik het gebied moest gaan beschrijven en vgm is het niet echt duidelijk geworden, dus vandaar de foto boven het hoofdstuk, een plattegrond van de omgeving!
Eh ja dat heb ik het verhaal al verteld over mijn ervaring met brandnetelsoep? Nee? Nou dat zal ik dan onder het volgende hoofdstuk zetten, anders wordt dit stuk te lang😁🙈.
Stem& volg
Thx!
~boekenwormenlezers~