Ik stap uit de struiken, 'Hier Wematin!' Blauwe Beer komt naar mij toe, 'Gaat het goed? Ben je gewond?' 'Ja het gaat wel, denk ik. Beetje misselijk eigenlijk.' 'Ga maar even zitten. Ik ga eerst even naar de andere indianen kijken en de vijanden binden.'
Zegt hij, en hij stapt weg.
Ik ga even zitten, maar zie dan dat Wematin een snee over zijn arm heeft. Ik sta op en loop naar hem toe 'Wematin, gaat het? Is het diep?' 'Het gaat wel, ik moet eerst voor de anderen zorgen.' en hij loopt naar de dichtstbijzijnde indiaan toe. Op dat moment zie ik twee indianen in het struikgewas. Zij zien mij ook, zijn het vijanden? Alweer?
Ik roep: 'Wematin! Kijk in de struiken!' hij staat meteen op en pakt zijn tomahawk. Als hij er naar toe loopt stappen de twee indianen uit de struiken en geven hem een hand, één draait zich om en loopt weg. Wematin draait zich om en ik kijk hem vragend aan. Hij wenkt me en roept ook Blauwe Beer. Die kijkt op en laat het vastbinden van de indianen aan de rest over en loopt snel naar Wematin en de 'vreemde' toe. Hij begroet hem blij. Ik sta er inmiddels ook bij. De indiaan neemt me op en er breekt een lach door op zijn gezicht 'Is dit het meisje? Heeft ze de test doorstaan? Dit is Rox?' vraagt hij aan Wematin, die knikt. Dan went hij zich tot mij 'Hi, ik ben Ahmik, ook wel Bever omdat ik erg goed kan zwemmen. Ik ben de zoon van Blauwe Beer, en dus de neef van Wematin... En van jou!' 'Oké, cool! Nou ik ben dus Rox!' zeg ik met een glimlach. Ik hoop dat ik zometeen de rest ook zie want ik ben echt benieuwd naar de rest van mijn familie!
Alsof ze het wisten komen er opeens tussen de bomen een stuk of 30 indianen met paarden vandaan. Voorop rijd het oude opperhoofd. Als hij ons ziet stapt hij af en komt langzaam maar waardig op ons af.
Wematin geeft hem een hand en ook Blauwe Beer geeft hem een hand, het opperhoofd geeft Ahmik een vriendelijke knik. Hij went zich naar mij: 'Zo, ik zie dat je vrij bent. Dat betekent dus dat jij mijn kleinkind bent, Roxanna? Of liever Rox? Ik ben Qochata, witte man, vanwege mijn witte haar.' Ja dat is terecht, hij heeft super lang vlekkeloos wit haar en een vriendelijk en wijs gezicht, met veel rimpels. Ik word uit mijn gedachten gehaald omdat ik zie dat ze me allemaal vragend aan kijken, oja ik moest nog antwoorden! 'Eh ja, Roxanna is mijn hele naam, maar mijn vader noemde mij altijd Rox, en dat vind ik mooier en stoerder klinken. Eigenlijk noemt iedereen me Rox.'
Ze knikken en beginnen te overleggen, ik vind het niet echt interessant dus ik bekijk de nieuwe indianen. Het zijn allemaal jongens en mannen. Er zijn een stuk of 3 jongens van mijn leeftijd, ze zijn afgestegen en staan nu in een groepje met elkaar te praten en proberen af en toe ongemerkt naar mij te kijken, wat ze niet echt onopvallend doen, terwijl de paarden om ze heen grazen. Ik besluit om daar even kennis te maken. Hopelijk kan ik daar wat vrienden maken. Ik loop naar ze toe, 'Hoi, ik ben Rox. Wie zijn jullie?'

================================
Hi! Ik hoop dat jullie mijn boek tot nu toe een beetje leuk vinden! Tips of verbeteringen qua spelling zijn altijd welkom! Benieuwd naar het volgende hoofdstuk? Die komt er bij drie stemmen 😉
Stem! Reageer! Volg!
Geniet van het Boek!
Thx!
~ Boekenwormenlezers~