'Oef! Dat hebben we maar op een haartje na over leeft.' zegt Ankita. Nadat Sander over de brug heen is gelopen, zijn wij om ste beurt er over heen gelopen. 'En nu weer verder vooruit!' commandeert Sander en meteen kijken we hem met grote ogen aan. 'San, ben je gek geworden?!' vraagt Daan aan Sander. 'Nee, maar waarom hou je me tegen?' vraagt Sander aan Daan. 'Zie je niet hoe moe de meisjes zijn en hoe laat het al is?!' barst Daan tegen Sander uit. 'Sander heeft een inderdaad een punt. We kunnen nu beter rusten en morgen weer verder gaan.' stem ik met Daan mee in en Sanders ogen worden wijd van verbazing. 'Maa- maa- maar-.' stottert Sander. 'San, we hebben rust nodig en jij ook.' zegt Marleen tegen Sander en legt een hand op Sanders schouder.

We zetten onze tas neer en halen de tentspullen uit de tas. Ieder zet voor zichzelf een tent op, waarin zij of hij gaat slapen voor vannacht. Het geluid van een uil is te horen en ik zie de meisjes even rillen. Al snel staat mijn tent en ik open de rits, waarna ik de tent inloop. Ondanks het pikken donker is, kan ik goed zien waar ik loop. Omdat mijn ogen al gewend zijn aan het donker. Ik loop weer terug naar buiten en zie de andere hun tent inkruipen met hun tassen in de hand, waarna ze hun tent dicht ritsen. Snel pak ik mijn tas ook beet en draai me eigen om, maar ik schreeuw het van de schrik uit bij het zien van een enorme slang. 'Wat is er?!' hoor ik iedereen vragen, waarna een van ons een zaklamp op mij richten. 'Een slang!' gil ik, om nog uit te brengen van de schrik. 'Waar dan? We zien helemaal geen slang!' zegt Daan, die blijkbaar de zaklamp vast heeft en schijnt om ons heen. Dan zie ik tot mijn opluchting dat het geen slang was, maar een enorme tak. 'Dankjewel Sean voor ons te laten schrikken, terwijl jij ook schrok.' zegt Marleen sarcastisch. Iedereen kruipt weer in hun tent en er keert weer de rust toe, hoe het eerder al was. Alleen het geluid van een uil hoor je nog en van alle andere dieren in het griezelbos. Ik loop naar mijn tent toe en kruip er vervolgens in, waarna ik de tent dicht rits.

In mijn tas zoek ik mijn zaklamp op en knip hem aan, zodat ik kan zien waar ik loop. Ik klem de zaklamp onder mijn arm en pak mijn slaapzak uit mijn tas, waarna ik hem op de grond van mijn tent neerleg. Snel zoek ik nog even naar een paar dekentjes, waarop ik mijn hoofd kan neerleggen. Ik heb geen zin om me om te kleden en besluit met mijn kleren nog aan in mijn slaapzak te kruipen. Lang de tijd heb ik niet nodig, om in slaap te vallen en binnen een paar tellen ben ik vertrokken naar dromenland.