ik zat op mijn boot

toen het begon te stormen

ik viel van de boot.

ik hield me vast aan een uitsteeksel

en daar hing ik

voor maanden

de ene keer klom ik een klein stukje omhoog

en de andere keer viel ik weer verder naar beneden

tot ik op een dag tot aan mijn middel in het koude klotsende water hing

iemand gooide een touw naar me

en aan dat touw klom ik uit het water

ik hing nog aan de boot

maar ik vroeg hulp

en met de hulp van de vrienden in de boot klom ik omhoog

tot ik op de rand van de boot zat

daar zat ik dan

te genieten van de zon

maar bij de eerste storm

viel ik weer

daar hing ik weer

al vechtend

continu omhoog klimmend

en telkens weer vallen

ik wilde dit niet

maar ik was te zwak om omhoog te klimmen

dacht ik

ik kon het niet

ik was niet mooi genoeg tussen die mensen in de boot

maar voor al

was ik niet sterk genoeg om naar boven te klimmen dacht ik

toen kwam zij

ik vroeg om hulp

want ik hing weer in het water

en wilde los laten

ik wilde gaan

maar ik kon het niet

ik wilde het niet

ik wilde klimmen

en toen kwam ze

ze antwoordde mijn hulp geroep

zie je dan niet wat voor voorbeeld jij bent

zie je dan niet hoe sterk jij bent

jij kijkt omhoog

jij kijkt naar de boot

jij klimt steeds een stukje omhoog

zie je dan niet dat je het kan

je bent niet zwak

nee, jij klimt zo vaak omhoog

zie je het dan niet

ze liet het touw nog een slingeren ten teken dat het tijd was om te klimmen

ik pakte het touw en klom weer uit het water

ik klom tot halverwege de boot

toen ik omhoog keek zag ik wat ik al had afgelegd

en ik lied alle last van mijn schouders vallen

ja ze heeft gelijk

ik ben sterker dan ik dacht

en ik klom omhoog

ik klom over de reling heen

ik liep langs een spiegel

en mijn zwarte spiegelbeeld brak

en viel in het water

mijn kleurrijke ik bleef achter