*Nachtmerrie*

Ik sta te wachten bij een concert gebouw. Achter me hoor ik mensen staan kletsen met elkaar. Wat doe ik hier?

'Hey Vivi, wat doe jij hier?' hoor ik opeens iemand roepen.

Verbaasd draai ik me om en herken dan de stem. Maar dat was Brit, dan staat Brit ineens voor mijn neus.

'Brit? w-.'

'Hey, ben jij hier ook voor het concert  van 5sos?' vraagt Brit aan mij. Ho, stop! Wacht even, heb ik dit niet eerder mee gemaakt?

'Yeah sure, vor wie anders?' vraag ik lachend. Ik heb ineens geen controle meer over mijn lichaam en stem. Meer en deels kan ik alleen maar toe kijken en luisteren.

'Euh... weet ik niet.' zegt ze en schiet in de lach.

'Ik heb trouwens 2 meet & greet tickets, wil jij ook?' stelt Brit voor.

'Hoe kan jij 2 meet & greet tickets kopen? Ik bedoel 1 zo'n kaartje kost al 519,- euro. Je hebt nu 1038,- euro uit gegeven!' zeg ik verontwaardigt.

Ze kijkt me verbaasd aan, waarschijnlijk hadt ze mijn antwoord niet verwacht. Aaah, ik kan niet meer zelf denken! Zelfs daar heb ik geen controle meer over.

Opeens hoor ik achter ons een hoop kabaal en ik kijk op. Ik zie hoe een meisje van 17 jaar, een ticket door midden scheurt.

'Je verdient het niet om hier heen te komen voor 5sos.' hoor ik het meisje zeggen.

'Wacht heel even, Brit.' zeg ik en stap naar het meisje toe.

'Zeg, toon is respect naar je mede mens. Dat doet iedereen hier.' zeg ik en zie een ander meisje mij met grote ogen aankijken.

Ik pak snel het meisje bij de arm, die me aankijkt en trek haar mee naar Brit.

'Brit, ik geef dit meisje mijn kaartje. Dan doe ik met jou mee.' zeg ik en pak mijn kaartje en geef die aan het meisje.

'Meen je dit nou echt?' vraagt het meisje aan mij.

Ik knik en ze geeft me een knuffel. Dit is de eerste keer dat ik iemand blij maak.

'Alle meisjes die een meet & greet ticket hebben kunnen mij volgen.' hoor ik een bewaker zeggen. Snel geeft Brit mij 1 ticket en we volgen de bewaker naar de backstage, waar heel 5sos zit.

Omg, nu kan ik ze ook spreken enzo. Meteen begin ik te giechelen en Brit doet meteen mee. Ik word nu wel een beetje nerveus.

We lopen het gebouw in via de achterkant en komen in de backstage kamer, waar Calum Hood en Michael Clifford al zitten.

'Guys, here are the fans.'
NL: 'Jongens, hier zijn de fans.' zegt de bewaker tegen de jongens met een trillende stem. Wat heeft hij, is hij bang?

'Thank you, you can wait at the door.'
NL: 'Dankje, je kunt bij de deur even wachten.' zegt Calum tegen de bewaker en laat een korte grom horen. Dan richt hij zijn aandacht op ons.

Ik kijk om me heen en zie dat alleen Brit en ik de enige zijn. Dit word heel ongemakkelijk!

'Hi, euhm... how are you, Calum?'
NL: 'Hoi, euhm... hoe gaat het met je, Calum?' vraag ik blozend en kleur meteen rood.

'Hi, I'm fine. Can I ask your name?'
NL: 'Hoi, met mij gaat het goed. Mag ik vragen hoe je heet?' vraagt Calum.

'Yes of course! My name is Viviane.'
NL: 'Ja natuurlijk! Ik heet Viviane.' zeg ik en zoek de kamer rond naar Ashton Irwin en Luke Hemmings.

'Where are Luke and Ashton?'
NL: 'Waar zijn Luke en Ashton?' vraag ik verbaasd, als ik Luke en Ashton nergens zie.

'On holiday!'
NL: 'Op vakantie!' lacht Michael en ik hoor Brit in de lach schieten.

'Can you normally answer onece to fans?'
NL: 'Kan je een keer normaal antwoorden tegen een fan?' vraagt Calum geërgerd en maakt een eng grommend geluid.

'I'm sorry it took so long. Do we still have time to talk?'
NL: 'Sorry, dat het zo lang duurde. Hebben we nog tijd om te praten?' hoor ik plots een stem zeggen.

'Yes, another 10 minutes.'
NL: 'Ja, nog 10 minuten.' antwoord Calum op de vraag en via mijn ooghoek zie ik de enige echte Ashton Irwin mijn kant op lopen. Omg!

'Hello lady, what is your name?'
NL: 'Hallo dame, wat is jouw naam?' vraagt Ashton aan mij.

Ik voel hoe ik ngo roder word en voel me zweverig worden. Misschien sta ik wat te lang.

'Is it going well?'
NL: 'Gaat het goed?' hoor ik Ashton grommend vragen en voel hoe hij een arm om me heen slaat.

Ik knik met mijn hoofd, maar dan begint het voor mijn ogen te draaien. Meteen haalt Ashton zijn arm van me af.

'Guys, we have to intervene!'
NL: 'Jongens, we moeten ingrijpen!' hoor ik Ashton roepen en langzaam voel ik me op de grond zakken.

Even later hebben de jongens mij op de bank gelegd en zie ik alles weer normaal. Gelukkig maar, anders was ik in paniek geraakt.

'Do you want to tell the truth next time instead of lying?'
NL: 'Wil je de volgende keer de waarheid zeggen, in plaats van te liegen?' vraagt Ashton met een zacht grommetje en hurkt naast me neer.

'Will there be a next time?
NL: 'Komt er wel een volgende keer?' vraag ik stomverbaasd en Ashton grinnikt geheimzinnig.

'Brit, zijn die 10 minuten al voorbij?' vraag ik aan mijn vriendin.

'Nee, nog 3 minuten.' antwoord Brit op mijn vraag. Geïrriteerd zucht ik. Dan zie ik Luke staan die me van top tot teen bekijkt. Er komt een glimlach op zijn gezicht, bij het zien van mijn 5sos t-shirt. Hier door ontbloot hij zijn tanden en zie ik 2 scherpe hoektanden te voorschijn komen. Meteen loopt er een rilling over mijn rug en al mijn haren gaan recht overeind staan.

'Did you make the t-shirt yourself?'
NL: 'Heb je het t-shirt helemaal zelfgemaakt?' vraagt Luke met een stralende blik.

Ik knik en merk op dat Ashton mij de hele tijd aan staart. Gelijk draai ik mijn hoofd naar Ashton toe. Ik zie nog hoe Ashton zijn hoofd weg draait, maar ik had hem stiekem wel door.

'Say Ashton, I figured you out! You stared at me! Tell what's wrong?'
NL: 'Zeg Ashton, ik had je wel door! Je staarde me aan! Vertel wat is er?' vraag ik en kijk Ashton door dringend aan.

Ik zie dat hij het moeilijk heeft en niet zo snel op zijn zin komt. Zachtjes grinnik in mezelf.

'Hey, don't laugh!'
NL: 'Hey, niet lachen!' zegt Ashton boos en gromt woest naar me, maar dan word ik vast gepakt door Ashton en Luke.

Ze slepen me mee en ik probeer nog los te komen, maar hun greep wordt alsmaar strakker. Ik wend snel een blik naar Brit en zie dat Michael en Calum, haar mee slepen. Snel kijk ik weer naar voren en zie dat ze ons de kamer uit hebben gesleept.

Na een poosje komen we aan bij een andere kamer. Luke opent de deur en Ashton sleept me mee de kamer in. Ik werp vlug een blik naar achteren, maar Luke sluit op dat moment de deur. Nee! Wat gaat er met mij gebeuren?

Ik voel hoe Ashton mij op een bed legt. Eindelijk heb ik nu weer controle over mijn lichaam en stem. Meteen spring ik van het bed af, maar beland in de armen van Ashton. Hij zegt niets en grijnst alleen maar eng naar mij. Dan zie ik Luke en Ashton veranderen naar iets wat lijk op een wolf. Wacht! Maar ze zijn een-. Dan voel ik Ashton boven op me springen en hoor hem gevaarlijk grommen. Bang kijk ik de wolf in zijn ogen aan, maar dan bijt hij me. Voor ik het weet val ik weg en word in een zwart gat gezogen.

*End nachtmerrie*