Hoofdstuk 40
'Yeah, I'm awake!'
NL: 'Yeah, ik ben wakker!' antwoord ik lachend.
'What was wrong with you in the hallway?'
NL: 'Wat was er met jou aan de hand, in de gang?' vraagt Ash overbezorgd. Een traan rolt over mijn wang, als ik er weer aan terug denk.
'Flashback from 14 years ago. When I was 7 years old I lost my 6 year old sister Jade. She had been hit by lightning and had died less than a day later.'
NL: 'Flashback van 14 jaar geleden. Toen ik 7 jaar was heb ik mijn 6 jarige zusje Jade verloren. Ze was door bliksem geraakt en nog geen dag later was ze al overleden.' vertel ik en voor ik het weet barst ik in huilen uit.
Ashton trekt me in een knuffel en nog geen tien tellen later voel ik de andere jongens erbij komen. Hierdoor beland ik in een groepsknuffel, waar ik niet makkelijk uit kom.
'Hey guys, what time is it?'
NL: 'Zeg jongens, hoe laat is het?' vraag ik na een poosje, als ik weer bij gekomen ben.
'It is 3:22 PM.'
NL: 'Het is 15:22 uur.' zegt Calum. Ik schrik van de tijd en probeer me los te wurmen, maar ik kom geen haartje losse.
'Guys, I have to go home.'
NL: 'Jongens, ik moet naar huis toe.' zeg ik en probeer me nogmaals los te wurmen.
'Why? Do you have so much to do then?'
NL: 'Waarom? Moet je nog zo veel doen dan?' vraagt Michael. Op deze vraag heb ik niet snel een antwoord op en slik eventjes. Wat moet ik nog doen? Eigenlijk niet heel veel, ik hoef alleen maar mijn koffer in te pakken voor vakantie.
'She lie!'
NL: 'Ze liegt!' schreeuwt Ashton en per direct laten ze me allemaal los. Alsof ze niet van liegende mensen houden, althans ik zou dat haast denken.
'Thanks, later!' zeg ik snel en sprint naar de voordeur.
'Boys, stop het!'
NL: 'Jongens, hou haar tegen!' hoor ik Ashton schreeuwen en ik kijk even vlug over mijn schouder en zie ze achter me aan komen. Ik vloek me binnensmonds en ren het huis uit.
Ik herken de straat niet en ren snel een random kant op, omdat ik niet zoveel tijd heb om het te bestuderen. Omdat heel 5sos achter me aan komt. Fijn, dalijk ben ik verdwaald! Dit was geen slimme actie van mij eigenlijk.
'Hey Vivi!' hoor ik opeens een bekende stem roepen, als ik de straat uit ren en rechts af sla. Ik kijk om me heen en tot mijn grote verbazing zie ik Jeremy in zijn sportkleding staan. Snel ren ik naar hem toe en weet niet hoe snel ik bij hem moet zijn. Heel snel!
'Wat doe jij hier?' vraagt hij bezorgd, als hij mijn bedrukte gezicht ziet. O help, hoe ga ik dit aan hem uitleggen?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top