De film die ik al 2 maanden wil zien is vandaag in de bioscoop! Ik moet hem zien, het gaat over: een vrouw die Jackie heet. Nadat ze een affaire heeft gehad is de spanning om te snijden en gedraagt ze zich vreemd.

Jackie is op haar beurt bang dat ze haar verstand aan het verliezen is: ze voelt een constante vijandige sfeer in huis. Niet alleen van haar gezin, maar ook van buitenaf.

Het huis wordt geteisterd door vreemde geluiden, spullen die verdwijnen en apparaten die een eigen leven lijken te leiden. Haar man Greg is een rechercheur die aan een zaak werkt van een verdwijning van een 10-jarige jongen.

Het is eigenlijk een thriller, maar daar kan ik nog wel tegen.

'Gaan we hier naartoe?' vraag ik met een grote glimlach. Meteen kijkt ze me aan en haar ogen beginnen oneindig te stralen. Hyper begint ze op en neer te springen.

'Ja! Ik betaal dit keer, bij de Hema hadt jij betaalt. Bij de bowlingbaan hadt Xavier betaalt, dus nu is het mijn beurt om te betalen.' lacht Laura en sprint meteen naar de kassa.

Ik rol ongezien met mijn ogen en wacht tot wanneer ze terug komt, maar dan wenkt ze me naar zich toe. Ik loop naar haar toe en vraag me af waarom ze me eigenlijk wenkte.

'Hoe heet de film ook al weer?' vraagt ze en loopt rood aan van schaamte. Ik grinnik in mezelf en Laura wordt nog roder dan dat ze al is.

'Het heet: I see you.' zeg ik meer tegen de vrouw achter de balie, dan tegen Laura.

De vrouw kijkt op de computer en typt wat, maar wat dat weet ik niet. Dan kijkt de vrouw op en glimlacht lief. Het is een mooie vrouw, ze heeft blond haar en donker blauwe ogen. In haar oren hangen grote mooie ringen.

'Jullie zijn de eerste die er naartoe gaan. Meisje, mag ik jou leeftijd weten?' vraagt ze vriendelijk aan Laura en kijkt haar aan.

'Ik ben vandaag 13 geworden, mevrouw.' glimlacht Laura vriendelijk. de vrouw feliciteert haar en Laura betaald de kaartjes.

Als we even later bij de zaaldeuren aankomen gaan we op een bankje zitten. Ik facepalm mijn gezicht en kijk Laura aan.

'Ben je vandaag jarig?' vraag ik stomverbaasd.

'Nee, 26 Oktober was ik jarig. Het is vandaag 28 Oktober, mijn tweeling zus Kirsten is jarig.' antwoord ze op mijn vraag. Ik grinnik en schud mijn hoofd.

'Rare!' lacht Laura en meteen doet ze me na.

'Nee, jij dan?!' gier ik van het lachen, wat me een steek in mijn zij oplevert.

Na 1 á 2 minuten wachten gaan de deuren van zaal 3 open. Ondertussen waren we bij gekomen van het lachen. Wat hebben we een lol!

We staan op en lopen de zaal in. Dan gaan we opzoek naar stoel nummers 35 en 36. Al gauw vinden we de stoelen en nemen we plaats. Minder dan een seconde begint de film en meteen zit ik helemaal in de film.