Hoofdstuk 87


Chantal

De troonzaal is enorm. Groot genoeg voor mij om in te vliegen. De weerskanten hebben enorme pilaren staan. In de muren zitten enorme ramen die het geluid van gemartelde zielen binnen laat. Alles is van zwart steen gemaakt. Toch is er licht, dankzij de lavagaten. Het figuur voor de troon lacht. Hij lijkt precies op de Hades van de mythes. Ik loop naar voren, diep grommend. 'Hades, ik geef je een kans. Geef je over en vertel ons waar je die sleutel bewaart, anders ruk ik je ledemaat voor ledemaat uit elkaar tot je mij vertelt waar die sleutel is.'

Hades blijft lachen. Van achter hem komt de vorm van een vuur-naga. Gerard. Gerard ziet er woedend uit. 'Jullie durven mijn vriend Hades zijn huis binnen te vallen en hem te bedreigen? Kom maar op!'

Gerard schiet vooruit richting mij. Vlak voor hij mij raakt schiet de klauw van Julia vooruit, achtervolgt door Julia zelf. Ze worstelt met Gerard. Loki komt nu ook tevoorschijn. Hij trekt zijn mes en stormt op mij af. In een bliksemschicht wordt hij ontmoet door Thor. 'Hey, broer.'

Thor en Loki beginnen meteen te vechten. Seniera roept Cerberus erbij, die Julia helpt met Gerard te bevechten. Hades spuwt nog net geen vuur. 'Satan! Kom hier met je waardeloze kop en help mee met vechten! Laat mijn troepen aanvallen!'

Het stereotype Satan komt binnen. Hij draagt de duivels drietand en is net een grote, rode, gevleugelde demon. 'Waarom, Hades? Ik heb geprobeerd om je tevreden te maken, maar je werd alleen maar boos op me. Je hebt nog steeds niet je belofte ingelost. Ik vertrouw je niet.'

Denise en Anouk richten hun pijlen op Satan. Satan zucht. 'Hades, dit is de laatste keer dat ik je help. Ik ben klaar met het feit dat je telkens mij maar roept als er iets mis is. Ik ben een zelfstandige duivel. Ik heb je niet nodig. Dat je het maar weet.'

Hij heft zijn drietand op. De duivelse beesten komen door de ramen naar binnen vliegen. Denise roept naar me. 'Chantal! Ik regel dit setje wel! Doe jij jouw taak maar!'

Ik knik naar Denise, voor ik me richt naar Hades. 'Het is jij en ik nu, koning van het dodenrijk. Tijd om te bepalen wie sterker is.'

Hades pakt zijn hooivork erbij terwijl ik mijn klauwen nog een keer snel controleer. Ik kan hem aan. Ik moet dit doen. Niet voor mezelf maar voor al die mensen die op me rekenen. De lucht om Hades begint te kraken van de energie. Zwarte mist verschijnt om hem heen. Met mijn tweede zicht zie ik dat het niet veel meer is dan machtsvertoon. Ik ga niet opschepen. Ik vecht alleen maar met mijn krachten. Ik maak mezelf klaar om mijn serieuze krachten te harnassen. Het lijkt erop alsof Hades nu doorheeft dat hij me niet op kan jutten. Bliksem kraakt nu tussen de tanden van de hooivork. 'Kom maar op, draakje.'

Ik ontbloot mijn tanden. Hades stuurt een golf bliksem naar me. Ik absorbeer de bliksem met gemak. Ik zou Thor moeten bedanken na dit gevecht. Maar eerst Hades. Ik spuw een dikke wolk vuur over Hades heen, die net weet te ontwijken. Hij reageert met een wolk dodenmagie. Ik probeer dichtbij te komen, maar Hades weet beter dan dat en zorgt ervoor dat ik niet in de buurt kan komen. Verdorie. Nu doe ik serieus mijn best om niet dood te gaan. Om me heen loopt het gevecht steeds beter, maar mijn eigen gevecht gaat de verkeerde kant op. Dan bedenk ik me wat. 'Denise! Rugzak!'

Denise gooit haar rugzak naar me toe, waar ik in een enkele beweging het hoofd van Medusa uit haal. Hades kijkt ernaar en lacht. 'Weet je dan niks? Dat hoofd werkt alleen met een geest erin. Jij hebt haar zodanig gedood dat haar geest eruit is, dus heeft het geen effect.'

Mijn geest racet door mijn opties. Dan bedenk ik me dat ik een ding nog niet heb gebruikt. Mijn laatste troefkaart. De zwarte wolken kolken om me heen. De koppen van de andere twee Gorgonen rollen uit de rugzak. Geestige lichamen vormen zich eraan en tillen de koppen op. De ogen beginnen allemaal wit op te lichten. Hades is te verbaasd voor woorden. 'Wat is dit voor een magie?'

Ik ga in aanvalshouding staan. 'Mijn dodenmagie. De dodenmagie van de drakenkoningin. Veel plezier in de helput, Hades.'

De Gorgonen omcirkelen Hades. Hades probeert om de ogen te ontwijken, maar overal om hem heen zijn de Gorgonen. Als hij zijn ogen sluit gaan de slangenkoppen tekeer tegen hem. Uiteindelijk weet een van de Gorgonen in zijn ogen te kijken. Hades verander langzaam maar zeker in een standbeeld. Hij probeert zijn krachten op te roepen, maar het werkt niet. Zijn hooivork valt uit zijn handen. Nu pas zie ik dat een van de twee tanden eruit ziet als een sleutel. Ik duik naar de hooivork en grijp hem. Dan roep ik naar de rest: 'Wegwezen! Weg voor de andere beesten ons aan gaan vallen!'

Iedereen die niet zelf kan vliegen duikt op de rug van de dichtstbijzijnde draak. Ik slinger Seniera op mijn rug en grijp onderweg Cerberus, die een bijl zwaaiende Sira op zijn rug heeft. Als een gek verlaten we het kasteel. Het laatste wat ik zie is Gerard, die bij de ingang van het kasteel staat. 'Ik zal jullie krijgen hiervoor! Als is het het laatste wat ik doe!'

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top