Chantal

We komen nu dicht bij het einde van de vierde laag. De draken beginnen nu in te zien dat we het kunnen redden als we gewoon doorgaan. Ze wisselen af wie er voorop gaat, zodat ze energie besparen. De draken vechten steeds beter. Dan komen we eindelijk aan in het vijfde gebied. We komen de deur binnen en zien een enorme sfinx staan. De sfinx kijkt ons verbaasd aan. 'Krijg nou wat! Levende zielen! Wat een verrassing!'

Ik weet niet wat ik moet zeggen. Daarom zeg ik: 'Hey, sfinx. Ik heb even een vraagje. We zijn onderweg om Hades te bevechten. Gaan we de goede kant op?'

De sfinx gromt. 'Hades. Die verrader. Ooit werkte ik voor zijn nichtje, Athena. Zij was nog eens goed. Ze was aardig, betrouwbaar en kon geweldige raadsels bedenken en oplossen. Maar toen moest Hades me erin luizen en mij hier binden tot iemand mijn raadsel op kon lossen.'

Het lijkt verdorie wel mijn lot om alle zielige wezens tegen te komen. Siceria met haar verdwenen vriendin, Julia met verschrikkelijke ouders en nu de sfinx die erin is geluisd door een god. 'Ik vind het erg rot voor je, maar we moeten echt doorgaan. Hades verwacht ons en alle tijd die we nu verspillen wordt hij sterker.'

De sfinx zakt door haar voorpoten. 'Ik wil jullie er graag langs laten. Dat zou ik alleen al doen om Hades woedend te maken. Maar als je mijn raadsel oplost dan zal ik meekomen en helpen in jullie gevecht. Deal?'

De sfinx steekt een van haar voorpoten uit. Om de voorpoot zitten verschillende kralenkettingen. Ik pak de voorpoot met mijn rechter klauw. 'Deal. Kom maar op. Denise, jij bent de gamer hier, dus zijn jouw meningen hier het belangrijkst.'

Denise komt naast me staan. Dan spreekt de sfinx haar raadsel uit. 'Als ik er ben, dan merk je mij niet. Spreek je mijn naam, dan ben ik er niet meer. Wat ben ik?'

Denise haalt haar schouders op. 'Ik weet deze niet. Raadsels zijn nooit mijn sterke punt geweest. Ik wens je er succes mee.'

Seniera fluistert in mijn oor. 'Wat bestaat er wanneer je de naam niet uitspreekt maar is weg als je de naam uitspreekt?'

Ik weet het zelf ook niet. Maar de woorden van Seniera blijven door mijn hoofd heen zweven. Het lijkt op een manier allemaal logisch, maar dan op elke andere manier totaal niet. Ik wil het net opgeven als ik de link leg. 'Wat als... Ik weet het! Het antwoord is "Stilte"! Als het stil is dan merk je niet dat de stilte er is, maar als je de naam uitspreekt dan bestaat het niet meer!'

De sfinx knikt. 'Dat heb je goed gedaan. Het antwoord is inderdaad stilte. Mijn tijd in dit hellegat is aan een einde aan het komen. Bedankt, draak.'

Ik kantel mijn hoofd als een soort "graag gedaan". Dan gaat de sfinx in haar volledige grootte zitten. Om haar voorpoten en nek verschijnen banden van staal. De banden worden scherp zichtbaar, voor ze open springen en in zwarte rookwolken verdwijnen. De sfinx beweegt haar voorpoten. 'Ik kan het niet geloven. Ik ben vrij! Eindelijk ben ik vrij! Dank je wel! Eindelijk kan ik die Hades terug betalen!'

Ik heb nu een gevoel dat Hades het erg moeilijk gaat krijgen. Ik ontbloot mijn tanden. 'Die Hades zal de dag dat hij voor het kwaad gekozen heeft berouwen. Ik ben Chantal trouwens. Koningin van de draken, dwergen en katachtige.'

De sfinx lacht. 'Ik, koningin Chantal, ben Serafera. Ik was de sfinx van Thebe tot Hades mijn raadsel had opgelost. Leuk om eens iemand te ontmoeten die niet gefocust is op het uitmoorden van alles wat niet in de natuurlijke orde past.'

Ik kantel mijn kop weer. Dan schud ik mijn kop. Nee, dit is niet een moment om een gezellig gesprek te houden. Ik moet verder. We moeten Hades verslaan. De sfinx ziet dat ik door wil gaan. 'Kom maar mee, koningin van de draken. Ik ken een binnendoor weg naar het kasteel van Hades. Er is maar een probleem: je moet de Gorgonen bevechten. Denk je dat aan te kunnen?'

Denise knikt. Julia drukt haar klauwen in mijn rug, waardoor ik denk dat zij er ook klaar voor is. Anouk heft haar boog op. De rest van de draken brult het uit. Daarmee knik ik. 'Laat die Gorgonen maar komen! Wij zijn er klaar voor!'

De sfinx lacht. 'Goed, wees voorzichtig. Dit is een sluippad, maar als er te veel harde geluiden zijn dan worden we ontdekt en dan zijn we alsnog de klos. De Gorgonen zijn in een aparte kamer. Als het goed is ligt het kasteel achter hun kamer.'

De sfinx tilt een stuk van de vloer op en gebaart dat we er onder moeten kruipen. Snel doen we dat. De sfinx komt eronder en laat de vloer terug op zijn plek glijden. In het gedempte rode licht leid zij de weg.