Gerard

Buiten adem kom ik de troonzaal van Hades binnen. 'Hades! Ze zijn er! Ze hebben me verslagen bij de ingang van de derde laag!'

Hades kalmeert me. 'Vertel me precies wat je zag en wat er is gebeurt. Dan kan ik onze volgende zet bepalen.'

Ik kom even bij. Dan vertel ik wat ik gezien heb. 'Ze... Ze hebben een enorm leger meegenomen. Alle draken zijn meegekomen. Daa... Daarnaassst zijn ook nog eensss een grote groep dwergen en katachtige mensssen erbij. Ze zijn goed georganissseerd. Een witte draak lijdt de hele groep en heeft sssamen met twee kleintjesss mijn tanden eruit gerukt. Ik kon niksss meer doen.'

Hades knipt met zijn vingers. Loki verschijnt in een rookwolk, geketend met brandende kettingen. Hades lacht. 'Zie je, Loki? Dat noem ik pas inlichtingen. Gerard heeft gevochten en tegelijkertijd alles opgenomen wat er is gebeurd. Daarom heb ik hem erop uitgestuurd. Hij is niet zo waardeloos als jij bent.'

Loki haalt zijn neus op, maar kan niet praten. De kettingen zitten over zijn mond heen. Hades gebaart dan naar mij. 'Het is jammer dat je jouw tanden moest verliezen hiervoor, Gerard. Maar beloofd is beloofd. Jij hebt gedaan wat er gedaan moest worden, nu maak ik jou voorgoed een hel-god. Kom maar.'

Ik glij naar Hades toe, naar zijn open armen. Hij omhelst me met een grote glimlach op zijn gezicht. Ik voel dat hij een ketting om mijn nek doet en de andere eraf haalt. Dan stapt hij naar achteren en bekijkt zijn werk. Helaas betekent het weinig goeds voor mij.

Ik val om, niet omdat wat eerst mijn benen waren en nu mijn slangenstaart me niet meer kunnen dragen, maar van de verschrikkelijke pijn. Het lijkt alsof er levend vuur over mijn lichaam loopt. Alles brandt en doet pijn. Ik voel de plek waar eerst mijn giftanden zaten ook branden. De pijn lijkt maar door te gaan. Het stopt ook redelijk snel weer.

Ik ben nu gitzwart met rode lijnen over mijn hele slangenlichaam. Rare patronen lopen over het hele lichaam. Hades wijst naar een spiegel die achter een pilaar staat. Ik glij erheen en kijk erin. Mijn tanden zijn weer hersteld naar beter dan hun originele glorie. Mijn ogen zijn vuurrood en lijken te branden. De klauwen die ik nu heb zijn enorm. Ik ben nu een spiermassa met gif. Hades lacht. 'Welkom in de broederschap van Helgoden, Gerard.'

Ik ben tevreden. Hij heeft me inderdaad een god gemaakt. Ik hou een van mijn geklauwde handen omhoog, waar een vuurbal in verschijnt. Hades lacht nu nog harder. 'Zo doe je dat, Gerard. Omarm je nieuwe krachten. Wordt sterker dan je ooit hebt gedroomd. Laat de macht van de Helgoden je sterker maken.'

De krachten vloeien door mijn aderen. Krachten en zekerheid. Ik laat die meiden me niet nog een keer verslaan. Deze keer gaan zij eraan. 'Ik heb een keer gefaald om ze tegen te houden, maar geen tweede keer! Deze keer gaan de meiden eraan! Ze zullen aan het einde smeken om de dood. En dan zal ik, zo barmhartig als ik ben, het ze gunnen. Dan zullen ze eeuwig branden in de hel!'

Hades loopt naar me toe. 'Ik ben blij dat je zo enthousiast bent, broeder. Ik heb vaak gewenst dat ik zo iemand als broeder zou hebben. Maar je moet geduld hebben. De meiden zijn nog niet eens in de vierde laag. Maar als ze hier zijn mag je doen met ze wat je maar wilt. Al hang je ze aan hun tenen op dan maakt het me niks uit. Je bent er helemaal vrij in, broeder.'

Ik doe mijn arm onder die van hem door en leg een klauw op zijn schouder. 'Ik neem echt niet alle plezier van jou weg, broeder. Je mag er zelf ook een martelen en doden.'

Hades kijkt me aan met een enorme glimlach. 'Maar eentje? In wiens hallen vechten we als ze aankomen?'

Ik nep een verontwaardigde blik. 'Nou zeg! Je weet best wat ik bedoel. Je mag er zelf wat martelen en ik martel degene die mij dwars zaten. Ik versprak me alleen!'

Een van de dienaren van Hades komt binnen met een van de koppen van een Hydra. Als een kijken Hades en ik hem boos aan. 'Wat is er nu!'

De dienaar laat van schrik de kop vallen. 'Baas! U wilde dat ik u op de hoogte stelde van de voortgang van de vijandelijke groep! Daar ben ik voor gekomen! Ze zijn nu in de vierde laag!'

Hades knikt. 'Je weet wat je moet doen. Laat me nu alsjeblieft alleen met mijn geweldige broeder.'

De dienaar rent weg. Dan neemt Hades me mee naar de kop van de Hydra. 'Dit was een geweldig beest. Net als veel van mijn monsters is het een kind van Scylla. Bij binnenkomst hebben de elven en de draken Scylla gedood. Daardoor zullen de mooie rassen zoals de Hydras uitsterven. Als ik het niet red, probeer dan alsjeblieft de monsterrassen niet uit te laten sterven. Probeer ze te redden en te beschermen tot ze op eigen benen of klauwen kunnen staan.'