Chantal

We lopen de kamer binnen. Vanaf het balkon zie ik de enige persoon in deze hele wereld die ik niet zou willen zien: Gerard. Ik ben nog steeds pissig over hoe hij ons behandeld heeft en wat hij ons toenmalige huis aan had gedaan. Hij kijkt omhoog. 'Zo, Denise. Ik zie dat je een onderkruiper bent geworden voor de drakenkoningin om rond te sturen. Is het een beetje leuk om een onderdaan te zijn? En waar is die waardeloze zus van mij? En wat heb je gedaan met die andere twee? Ik wil Julia en Chantal natuurlijk niet missen.'

Ik duw Denise, die ondertussen als elf rondloopt, opzij. 'Niemand spreekt zo over mijn trouwe generaal! Ik zal je hiervoor doden!'

Ik spring van het balkon naar beneden. Mijn bodyguards, bestaande uit Soerfie, Surilla, Orden, Flurier en Siceria, springen achter me aan. De rest verzamelt om te helpen als het nodig is. Tijd om Gerard betaald te zetten. Anouk loopt een van de trappen af. 'Zo, halfbroertje. We ontmoeten weer in Surica. Ik zie dat je sterker bent geworden. Maar je bent geen match voor ons. Geef het op en laat ons passeren. Dan doen we je niks.'

Gerard ontploft bijna. 'Doen jullie me niks? DOEN JULLIE ME NIKS?! Ik heb drie maanden op straat geleefd door jullie! Ik heb pure leed meegemaakt door jullie! Die moordenaar, die jullie spullen wilde, had ik gestuurd! Als wraak op jullie. Maar natuurlijk moesten jullie die doden en mij nog verder in de problemen werken. Maar ik laat dit niet over me heen komen. Ik hoorde van Hades en Loki dat jullie problemen veroorzaakte voor ze. Ze vroegen mij om mijn hulp. Ik accepteerde natuurlijk. Ik heb nog een appeltje te schillen met jullie. Dus kom maar op.'

Een zwarte ring beweegt om Gerard heen. Als de ring verdwijnt is Gerard bedekt met een zwart harnas. Hij heeft een zwaard van een gigantische vuurdemon in een hand. Hij lijkt klaar te zijn om te vechten. Ik fluister naar mijn jonkies. 'Tarquiral, houd je vuur klaar voor gebruik. Julia, als ik het zeg, bijt jij zijn kop eraf. We gaan dit een snel gevecht maken.'

Julia trekt haar boog, een van haar nieuwste aanwinsten. Ze is er erg trots op. Het is een geval dat niet mis kan schieten. 'Nou, Gerard. Dat had je aan jezelf te danken. Maar nu je voor onze vijanden vecht, voor het KWAAD notabene, heb je ons geen keuze gegeven. Helaas moeten we jou bevechten nu. Meiden, zijn jullie er ook klaar voor?'

Ik grom als antwoord. De draken om me heen tikken ongeduldig met hun klauwen op de stenen waar ze op staan. Denise trekt haar zwaard. Julia moet moeite doen om te voorkomen dat ze haarzelf weggeeft. Dan valt Gerard Denise aan. Denise blokkeert het zwaard met haar eigen zwaard. Ik sprint als antwoord naar voren. Ik schop hem met mijn achterpoot naar voren. Tarquiral weet precies wat ik wil: hij spuwt een vlam naar Gerard. Helaas blijkt hij vuurbestendig te zijn. Hades heeft dus niet zomaar iets gegeven aan Gerard. Dan moet het maar anders. Ik sla met mijn staart naar hem. 'Nu!'

Denise probeert Gerard in twee stukken te bijten. Helaas is ze net te langzaam. Mijn plan werkt gedeeltelijk: Gerard valt zo hard op de grond dat hij niet meer kan bewegen. Helaas kan hij wel praten. 'Dachten jullie dat ik zo makkelijk te verslaan was? Ik heb wel meer gekregen van Hades. Ik ben zijn nieuwe lievelingetje. Hij doet alles om mij blij te krijgen. Als ik jullie versla krijg ik alles wat mijn hart maar begeert. Ik laat me niet tegenhouden door een waardeloze drakenkoningin!'

Hij pakt een ketting die hij om zijn nek heeft beet. Zonder enige waarschuwing beginnen zijn benen samen te smelten. Zijn nek groeit uit en ontwikkeld twee flappen. Ook de samengesmolten benen groeien enorm. Als laatste ontwikkeld zijn hoofd een snuit met twee giftanden. Hetgeen wat ooit Gerard was lacht. 'Probeer me nu maar te verslaan! Ik ben nu de slangengod!'

Ik sla een klauw over mijn ogen. 'Ook dat nog. Denise, links! Dit is iets wat ik moet doen. Deze is voor mij!'

Ik duik naar voren, naar het wezen dat ooit de naam Gerard droeg. Gerard ontwijkt en wil zich om mij heen wikkelen, maar wordt tegengehouden door Julia. Daardoor heb ik de kans om de twee armen, die hij niet verloren is, te grijpen. Dan grom ik. 'Julia, trek zijn giftanden eruit!'

Gerard kijkt verbaasd om terwijl Julia langs mijn klauw naar beneden rent. Gerard probeert om Julia te bijten, maar ze ontwijkt. In plaats daarvan breekt hij bijna zijn tanden op mijn ondoordringbare schubben. Dat geeft Julia de kans om de tanden eruit te trekken. Gerard vloekt als dat gebeurt. Dan laat ik een arm los en slinger ik hem door de zaal heen, tegen een pilaar een stuk van ons vandaan. Julia houdt de tanden omhoog. 'Wat wil je hiermee, mam?'

Ik pak ze over. 'Ik denk dat dit mij ook gif laat gebruiken. Maar er is maar een manier om dat te proberen.'