Chantal

De dagen erna heb ik niks te doen. De katachtige mensen leren van mijn draken om te vechten. Ik heb zelf niks te doen, vooral omdat Denise verantwoordelijkheid heeft genomen over het trainen van de katachtige. Ik stuur zelf ook een bataljon erop uit om gebieden in de buurt aan te vallen. Thor gaat uit nieuwsgierigheid ook mee. Ook mijn draken zie ik weinig. Ik wordt volledig overgelaten aan mezelf. En eerlijk gezegd is dat nog erger dan een ras leiden dat totaal nutteloos is. Gewoon alleen zitten met niemand om mee te praten.

De derde dag ga ik uit verveling vliegen. Ik voel dan iets bekends. Ik voel een energiegolf waarvan ik weet wie de eigenaar is. Loki. Waarschijnlijk de enige die genoeg lef heeft om in de buurt te komen van mijn fort. Ik maak een duikvlucht naar waar ik de energie vandaan voel komen. Het laatste stuk vlieg ik tussen de bomen door. Dan land ik voor hem. 'Zo, Loki. Dacht je zomaar hier te kunnen komen?'

Loki kijkt om. 'Toe maar! De drakenkoningin is hier in levende lijven! Dat had ik niet verwacht!'

Ik ontbloot mijn tanden. 'Tja. Ik ben altijd al onvoorspelbaar geweest. Dus, wil je proberen er onderuit te komen of ga je met me mee?'

Loki lacht. 'Kom maar op, koninginnetje. Ik wil wel zien hoe sterk je bent zonder je draken of volgelingen in de buurt.'

Ik maak mezelf klaar om aan te vallen. Ik weet dat Loki voor bedrog gaat. Hij verwacht dat ik als een domme neushoorn op hem af kom stormen. Maar ik kan ook bedriegen. Ik ben sterker dan hem. Veel sterker. Ik controleer of ik nog bij mijn krachten kan komen. Gelukkig voel ik de bol energie in me nog. Daar heeft hij niet mee gerommeld. Ik ren op hem af. Ik zie zijn blik vertrekken in een grijns. Ik wordt er iets bang van. Dan zet ik mezelf terecht. Ik heb mijn eigen troefkaart. Loki wijst naar mij. Op dat moment voel ik de bliksem in me wakker worden. In een enkel moment overbrug ik ineens vijfentwintig meter. Ik voel dat de bliksem verantwoordelijk is. Loki is verbaasd. 'Wat?!'

Ik laat de verbazing niet lang duren. Van achter hem sla ik hem zo hard dat hij door de lucht spint en in een boom terecht komt. Daar komt hij aan een tak te hangen. 'Ik zie dat je handig bent geworden met de bliksem, koninginnetje. Erg handig. Maar ik ben een god. Je kan me echt niet zo makkelijk verslaan.'

Ik ontbloot mijn tanden. De bliksem loopt nu massaal over me heen, nog erger dan bij Flurier als hij een slechte bui heeft. Ik grom diep en laag naar hem. 'Je hebt geen idee over mij. Geef je over of ik rijt je aan stukken!'

Ik open mijn vleugels gedeeltelijk. Nu zie ik een emotie op zijn gezicht die ik niet had verwacht van een god: angst. Loki is doodsbang voor mij, zie ik nu. En terecht. Ik ben veel sterker dan hij ooit kan begrijpen. Sterker dan welke draak of mens dan ook. En dat ga ik gebruiken. Ik wil me net aanzetten voor de laatste aanval als ik een bliksemschicht naast me zie inslaan. Thor staat op. 'Niet slecht, koningin Chantal. Zeker niet slecht. Heeft Loki al spijt dat hij is ontsnapt?'

Ik grom weer. 'Als hij nu geen spijt heeft dan zal hij dat snel hebben! Ik ben klaar met zijn vuile trucjes! Als hij niet overgeeft dan zal ik het land bevochtigen met zijn bloed!'

Ik ga door mijn voorpoten heen, klaar om naar Loki te springen. Loki gaat op de tak staan waar hij aan hing. Hij trekt zijn mes. Maar ik ben niet bang. Ik spring naar hem toe en sla met mijn klauw naar hem. Ik raak hem vol precies als zijn mes tegen mijn schubben aan komt. Loki vliegt door de lucht heen richting Thor. Thor pakt zijn hamer met twee handen beet en slaat vol tegen Loki aan. Pas als hij zeker is dat Loki echt bewusteloos is rent hij naar me toe. 'Koningin Chantal! Ben je in orde?'

Ik sta verbaasd op. 'Tja. Ik denk het wel. Ik heb nog nooit iemand gezien die zo snel was. Maar hebben we hem?'

Thor laat zijn hand gaan over de plek waar ik geraakt ben. 'Je bent niet gewond? Hoe kan je helemaal in orde zijn?'

Ik sta weer op na mijn ongeluk. Ik controleer of mijn vleugels nog in orde zijn voor ik me richt naar Thor. 'Tja. Ik heb een drakenharnas. Het harnas, in combinatie met mijn cape, maken me onkwetsbaar voor steekwapens, denk ik. Maar ik heb het nooit echt getest dus weet ik het niet zeker. Ik weet niet waar de zwakke plekken zitten.'

Thor knikt. We lopen samen terug naar de plek waar Loki geland was. Tot onze verbazing is Loki weer verdwenen. Er ligt een notitie. "Gefeliciteerd, drakenkoningin. Je hebt me verslagen. Maar je zult me niet meer zo kunnen verslaan. Ik zal klaar zijn voor de volgende ronde. En als Thor dit leest of hoort: ik zal ook klaar zijn voor hem. Tot de volgende keer: Loki."