Hoofdstuk 58

Chantal

De draken komen een voor een om mij te erkennen als hun echte koningin. Velen zweren zichzelf aan de kroon. Na de zoveelste ben ik verveeld, maar ik zit het uit. Het is beter dan ze een voor een moeten bevechten. Als de laatste eindelijk geweest is strek ik mijn vleugels. Seniera kijkt verbaasd naar me. 'Waar wil je heen gaan?'

Ik gebaar met mijn hoofd in de generale richting van waar we vandaan kwamen. 'We gaan terug naar de uitvalsbasis. Het heeft geen zin meer hier te blijven. De draken zullen me nu volgen. Mijn idee is dat we dat we nu terug gaan, kijken hoever Sira is met haar deel en misschien even op bezoek bij mijn halfzus.'

Seniera wijst naar voren. 'We moeten nog een gebied aanvallen. Als we daar klaar zijn kunnen we naar het dorpje.'

Ik zucht. Dan stijg ik op en vlieg ik eerst over de draken heen voor ik in de richting van het gebied vlieg. De draken stijgen allemaal op. Zodra we het gebied binnen vliegen splitsen de draken op en vallen ze allemaal de vijanden uit zichzelf aan. Denise, Seniera (die op mijn rug meerijd) en ik zien geen enkele vijand. Zelfs de baas zien we niet. Een van de draken brengt mij de kist en vraagt me wat we nu gaan doen. Ik moet even nadenken wat slim is. Dan heb ik een idee. 'We gaan naar het dorp van de Bloedtijgers. Daar wil ik iets met hun leider overleggen.'

Wij zijn als eerste terug. De leden van de Bloedtijgers rennen alle kanten op als ze mijn draken en mij zien. Zelfs James stapt bang achteruit als we naar hem toe lopen. Hij wijst naar me. 'Wie ben jij? En wie zijn die draken?'

Seniera stapt van me af. 'Dit is nog steeds mijn moeder, ei. Ze heeft letterlijk alle draken bevrijd. Dit zijn alle draken in de omgeving. Mijn moeder heeft ze uit hun eeuwige oorlog met elkaar getrokken om samen met ons het kwaad te bestrijden. Dus zeg hallo tegen haar nieuwe volk.'

James kijkt met grote ogen naar de enorme menigte draken. 'Zoveel draken. Ik had nooit gedacht dat we zoveel draken in de buurt hadden. En zijn ze allemaal loyaal aan... u?'

Ik lach. 'Loyaal? Ze hebben slechts het hele gebied gesloopt waar ze voorheen een deel van uitmaakte. Ze zijn geweldig goed en werpen zich recht in de strijd als ze denken dat ze mij er een plezier mee kunnen doen. Ik denk dus van wel.'

We praten nog even terwijl we wachten op de meiden. Als Anouk, Julia en Willow eindelijk een weg hebben gevonden door de draken en het hol van James binnen lopen kan het overleg beginnen. Julia gaat op de grond zitten. 'Aan de hoeveelheid draken te zien heb je er een aardig aantal overgehaald om je te volgen. Ik kon hier bijna niet komen.'

Denise gaat tegen me aan liggen. 'Dat zijn alle draken die niet in hun kleine oorlogjes zijn gestorven. De verschillende specialisaties gaan niet goed met elkaar overweg, dus heeft Chantal letterlijk een oorlog onderbroken.'

Julia kijkt me kort aan. Ik mag haar tegenwoordig niet echt meer. Ze probeert me steeds weer tegen te spreken. Gelukkig heeft ze geen belangrijke positie. Ik bedenk me dan wel iets anders. 'Nu de draken mij volgen hebben we wel een probleem. Namelijk het volgende: er zijn minstens duizend draken, misschien wel meer. Ik kan niet elke draak persoonlijk orders geven. Zelfs als Denise de helft onder haar hoede neemt gaat het niet goed komen. We hebben orde nodig. En de enige manier die ik kan bedenken is door een rangschikking te maken. Ik heb de meest loyale draken en elven daarvoor nodig.'

Julia haalt haar neus op. Denise knikt. 'Ik zal het inderdaad druk hebben met mijn positie van generaal. Je hebt letterlijk een heel leger. Ik ken iemand die ooit in het leger zat. Hij vertelde me dat de positie onder generaal luitenant generaal is. Ik denk dat ik er drie van nodig ga hebben. Ik ben er twee vergeten die eronder zaten, maar dan komt kolonel, waar ik er weer drie van wil onder elke luitenant generaal. Dan wil ik drie kapiteins onder elke kolonel en per kapitein ongeveer twaalf draken.'

Ik schud mijn kop. 'Dat wordt te ingewikkeld. Wat dacht je van dit: drie legers, elk aangevoerd door drie commandanten, dus drie bataljons per leger, en boven de commandanten de ondergeneraals die direct onder jou vallen.'

Denise lacht. 'Dat klinkt ook goed. Maar hoe voorkom je eigenlijk dat de bataljons chaos gaan worden? Want je kan onmogelijk een soort draak per bataljon plaatsen.'

Daar heb ik ook al over nagedacht. 'De draken zijn enorm van de soort bij soort. Ik ga daar helemaal niet in mee. Ik wil de bataljons samengesteld hebben van alle soorten. Ik wil alles door elkaar heen hebben. Om chaos te voorkomen zullen er een paar handhavers worden aangewezen. Draken die sterk genoeg zijn om alleen een groepje andere te kunnen verslaan.'

Denise knikt nu. 'Dan zal ik meteen aan de slag gaan. Het klinkt alsof de draken flink gaan samenwerken de komende tijd. En ik hoop dat het goed gaat.'

Stilletjes hoop ik dat ook. 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top