Chantal

We lopen door, recht het drakengebied in. Zodra we het gebied in lopen, dat bestaat uit een rotsig gebied, hou ik de rest tegen. 'Ik heb een idee. Ik voel iets met mijn drakenkant. Een kracht die me naar voren trekt. Ik denk dat daar de sleutel ligt.'

Denise haalt haar schouders op, wat aangeeft dat ze er niks van begrijpt. Seniera legt het uit. 'Mam is de drakenkoningin, maar naast haar is er nog iets of iemand die de macht over draken heeft. Mam kan het voelen omdat ze zelf ook een draak is. Ik voel het ook. Het is een sterke kracht die macht uitoefent op alle draken. Ik moet enorm mijn best doen om het te weerstaan.'

Denise knikt. 'Ik voel ook iets. Een kwade kracht. Het heeft een bepaald gevoel erbij. Hoe dan ook, ik denk dat ik met Surkal ga versmelten om hem onder controle te houden.'

Denise duikt de borstkast van Surkal weer in. Ze raakt niet eens de botten voor ze in de rookwolk verdwijnt. Ze wrijft dan over haar skelettekop. 'Au. Ik voel wat jullie bedoelen. Laten we maar gauw gaan.'

Ik stop haar weer. 'Nee. Ik ga alleen. Ik geef wel een teken wanneer jullie kunnen komen. Dit is mijn gevecht. Ik denk dat ik weet wat er te wachten staat.'

Ik duik achter een rots en sluip verder. Het rotsige pad maakt het niet makkelijk om geluidloos te bewegen, maar ik probeer het wel. Ik sluip langs een paar draken die overduidelijk op de wacht staan en glip door een poort. Dan zie ik voor het eerst waar ik tegen vecht. Een grote magiër staat op tien meter van me vandaan. Hij heeft een grote zwarte mantel om die zijn gezicht verbergt. Een paar draken staan een eindje van hem vandaan. De magiër spreekt. 'Ik wil de toren nog groter hebben. Zo groot mogelijk.'

Ik leg stilletjes een pijl op mijn boog en trek de streng naar achteren. Dan laat ik los. De pijl spint door de lucht en knalt in stukken als het een onzichtbaar schild raakt. De draken die bij de magiër staan springen meteen naar voren om me uit te dagen. De magiër draait zich om. 'Wie gaat daar?! Wie heeft getracht om mij te doden?'

Ik stap uit de schaduwen en laat mezelf zien. 'Ik. Chantal de drakenkoningin. Aangenaam kennis te maken. En nu de beleefdheden voorbij zijn: laat de draken gaan.'

De magiër heft zijn staf op. 'Zo! De drakenkoningin. Nou, ik ben de drakenmagiër en ik laat ze niet gaan! Ze zijn van mij, net zoals jij binnenkort bent!'

Ik trek mijn zwaard en ga klaar staan. 'Kom maar op. Ik heb erger dan jou meegemaakt. Even dat je het weet: de dondervogel is helemaal van mij. Heb hem alleen verslagen gisteren. Dus je staat geen kans.'

De magiër gaat in houding staan om me aan te vallen. De draken stormen naar voren. Op dat moment beweeg ik mijn zwaard in een overdreven boog naar voren. Precies zoals ik had verwacht komen Denise en Seniera aanvliegen. Denise, nog steeds met Surkal versmolten, dumpt een of ander slaapverwekkend soort gas over de draken waardoor ze zichzelf snel oprollen en in slaap vallen. De magiër is niet blij dat zijn dienaren een dutje nemen. 'Waardeloze draken! Ik doe het zelf wel!'

Hij schiet een aantal strengen van zijn staf. Ik weet niet wat het zijn, maar ze raken mij meteen. Ik voel me ineens anders. Ik voel me verschrikkelijk. Mijn zicht begint te verdwijnen. Ik zie net hoe Seniera opduikt achter de magiër en een mes in zijn rug douwt. De strengen verdwijnen, en daarmee het rare gevoel. Het gevoel wordt vervangen door woede. Ik ren brullend op de magiër af en sla met een harde klap zijn hoofd van zijn romp. De magiër valt om zonder een geluid te maken.

Zodra de magiër dood is doorzoek ik wat hij allemaal draagt. Zijn staf en mantel zijn wel mooi, maar niet wat ik zoek. Ik zoek door. Dan zie ik zijn halsketting. Er zit een blauwe diamant in. Met een mes haal ik de diamant eruit. Dan leg ik mijn hand erop om te zien of ik gelijk heb. 'Diamant van draken controle. Uniek. Elke draak in kilometers omtrek voelt de macht van deze diamant en wordt er instinctief naartoe getrokken.'

Seniera kijkt naar de diamant. 'Wat is dat? Waarom voelt het alsof het mij wil opzuigen en nooit zal laten gaan?'

Ik houd de diamant omhoog, in het zonlicht. Dan antwoord ik. 'Deze diamant is als een magneet voor draken. Het trekt alle draken naar de eigenaar of eigenares, zodat die de draken kan binden aan de wil. Dat was hoe de magiër zelfs mij kon beïnvloeden. Ik werd naar hem toe getrokken. Maar nu heb ik de diamant. Ik weet niet of ik hem wil gebruiken.'

Seniera gaat door haar knieën. 'Gebruik het alsjeblieft. Je bent de drakenkoningin. Dit soort schatten moeten bij de draken blijven. Anders krijgen we nog zo iemand. Jij bent het meest geschikt hiervoor, mam. Jij bent de drakenkoningin. Dit is van jou.'