Denise

Het wapen is snel gemaakt. Johan heeft een geweer gemaakt dat erg modern lijkt. Chantal heeft haar plan al geopenbaard: we gaan met zijn alle weg van de smidse en letten op of iemand de smidse binnen gaat. Helaas houd ze zichzelf niet aan het plan. Nog geen half uur nadat we weg zijn gegaan loopt Chantal weg van haar post bij een van de ingangen en gaat ze terug naar de smidse. Johan en ik gaan achter haar aan. 'Chantal! Wacht! Je moet op je post blijven!'

Chantal gebaart dat we stil moeten zijn. Ze wijst naar een hogere smidse. Stil knik ik en trek ik Johan mee. Johan is woedend. 'Ben je helemaal gek geworden? We mogen alleen onze eigen smidses betreden!'

Ik trek hem stil de smidse binnen. 'Chantal gaat de dief alleen bevechten. Ze wil dat wij hier blijven en uitkijken, misschien dat wij haar te hulp schieten als het nodig is, maar dat we voor de rest ons erbuiten houden. Ze weet wat ze doet. En ik denk dat de dief een draak is, en zij dit weet.'

Samen gaan we naar een raam in de muur van de smidse waarvandaan we uit kunnen kijken op de smidse van Johan. Chantal gaat dan net naar binnen en gebruikt een van haar krachten waarmee ze de lichten feller laat branden. In de hoek van de smidse is een groot gevaarte. Het gevaarte lijkt een draak, maar is het niet.

Ten eerste is het gevaarte van metaal. Op een paar gebogen gouden platen na is het hele gevaarte van radars en andere bewegende delen gemaakt. De kop en ogen zijn ook gemaakt van tandwielen. Als ik het zie denk ik dat de draak onmogelijk door de krachten van Chantal kan worden beïnvloed. Het lijkt in eerste instantie dat ik gelijk heb. De mechanische draak merkt dat hij niet alleen is en valt meteen aan. Chantal rolt om de klauw te ontwijken, maar trekt haar zwaard niet. 'Stop!'

De draak reageert nog niet. Hij valt weer aan, nu met een paar van de wapens die hij heeft gestolen. Twee machinegeweren zitten aan de zijkant van het lichaam. Chantal houdt haar armen voor haar hoofd en blijft staan. Niet een van de kogels doorboort haar harnas. Johan wordt boos. 'Of ze het nou wil of niet, ik help haar! Ik laat haar niet doodgaan omdat zij per se een mechanische draak wil verslaan in haar uppie!'

Ik trek hem hard terug. 'Probeer dat maar niet, Johan. Kijk eens goed naar haar. Ze is niet gewond. Ze kan niet gewond raken.'

Johan kalmeert iets. Hij kijkt goed naar Chantal. 'Wacht. De kogels doen haar niks? Maar ze zouden zelfs de meest harde voorwerpen moeten doorboren!'

Ik lach er zacht om. 'Dat harnas en die cape heeft ze uit een kist gekregen, nadat ze de Broedmoeder had gebonden. Ze hebben de zeldzaamheid "uniek". Het harnas maakt haar immuun voor vuur, de cape kan twee uur per dag veranderen in een stel vleugels en omdat ze beiden op actief heeft staan is haar harnas ondoordringbaar. Alleen harde knallen kunnen haar nog verwonden.'

Chantal gebruikt nu haar vuur. Zowel Johan als ik schrikken ervan, vooral omdat ik nog niet wist dat ze dat had. De gouden kroon op haar hoofd weerkaatst het licht van haar vuur. De draak stopt meteen met aanvallen. Chantal spreekt zacht tegen de draak. Ik hoor slechts fragmenten. 'Ik... koningin... vuur... doden.'

Ik begrijp niet wat ze zojuist heeft gezegd, maar de mechanische draak doet helemaal niks meer. Hij stopt bijna helemaal met bewegen. Chantal rijkt naar de kop van de draak en trekt die iets naar beneden. De tandwielen voor de ogen vallen weg, net als een aantal andere tandwielen. Blauwe vlammen ontstaan in de oogkast. De kop veranderd iets en de nek krimpt. Chantal gebaart dan naar mij en roept. 'Kom naar beneden!'

We springen beiden door het raam naar haar toe. De draak gebruikt zijn staart om ons op te vangen. Als dank aait Chantal de draak over zijn kop. We lopen naar haar toe. 'Dus de mysterieuze dief was de hele tijd een mechanische draak? Waarom niet een kobold of zo?'

Chantal aait de draak terwijl ze het uitlegt. 'Turesnier is een redelijk zachtaardige draak, maar terwijl hij beweegt slijten zijn tandwielen af. Om de kapotte tandwielen te vervangen en de nog te repareren tandwielen te repareren moet hij metaal eten. Tot de dwergen kwamen kon hij dat met gemak doen, maar tegenwoordig wordt alle erts goed achter slot en grendel geplaatst, en de mijnen goed afgesloten. Hij kan er niet meer bij, dus moet hij de smidses aanvallen om te blijven leven.'

Johan loopt voorzichtig naar de grote metalen draak toe. 'Dus de draak was niet agressief, maar juist aan het proberen om te overleven? Maar hoe komt het dat hij nog wapens heeft die in een stuk zijn?'

Als antwoord laat de draak het wapen zien dat Johan gemaakt heeft. Hij heeft het wapen in zijn kop zitten, aan een aantal tandwielen vastgemaakt. Het handvat is vast gesmolten, maar de rest van het wapen werkt gewoon. Chantal legt het uit. 'Turesnier kan niet praten zoals wij, maar ik kan hem wel verstaan. Waarschijnlijk omdat ik de drakenkoningin ben. Hij zegt dat sommige wapens te goed zijn, en als hij dan het metaal niet hard nodig heeft, dan wil hij ze gebruiken. Je kan het zien als een compliment.'

Johan aait Turesnier ook voorzichtig. Turesnier beweegt zijn kop naar Johan. Bij de aanraking van Turesnier wordt de arm van Johan omringt door een metalen handschoen zonder sluiting. Een soort donderbus zit aan de handschoen vast. Onzeker vraagt Johan: 'Wat is dit? Wat heeft hij gedaan?'

Chantal aait Turesnier over zijn kop. 'Hij heeft je een cadeau gegeven. Hij heeft jou een verbetering gegeven.'