Chantal

Julia glimlacht van oor tot oor als ze onder de douche vandaan komt. Ze reageert ook niet boos over de draakjes. 'Ach. Zolang als het naar mij luistert is het geen probleem. Ze zijn wel handig, die draakjes.'

Anouk stuurt mijn een zure blik. Ik lach daar luid om. Denise en Julia kijken om, en zodra ze de blik van Anouk zien lachen ze ook. Het duurt even voor we klaar zijn met lachen. Dan loopt Denise naar me toe en bekijkt wat ik zojuist vertelde bij Soerfie. Ze stapt verbaasd naar achteren. 'Je bent inderdaad de drakenkoningin. Hoe kan je zo vroeg al een drakenkoningin zijn? Draken zijn een van de machtigste soorten hier. En niet alleen dat, ze zijn enorm lastig om te beheersen.'

Daar lach ik om. 'Ja, dat klopt inderdaad. Vooral als je Julia heet en een veel te actieve draak hebt die de naam Flurier draagt!'

Julia kijkt me boos aan. 'Wat kan ik er aan doen dat ik een energiedraak heb? Die beesten lijken te barsten van de energie!'

Ik fluit een keer. Flurier rent op hoge snelheid de trap af en stopt voor me. Ik kan zonder moeite te doen door mijn hurken en Flurier aaien over zijn kop. Julia kijkt me dan met grote ogen aan. 'Hoe doe je dat?'

Ik blijf Flurier over zijn kop aaien, en neem langzaam de nek ook mee. Flurier krijgt hier en daar ook schichten die over zijn lichaam springen, af en toe ook naar mijn hand. Het voelt een beetje raar, maar doet geen pijn. De handschoen licht ook even geel op voor het licht weer verdwijnt. Een melding verschijnt. 'Kracht ontvangen: bliksem'

Ik negeer de melding terwijl ik Flurier blijf aaien. 'Julia, het gaat er niet alleen om dat je het baasje bent. Je moet ook door de draak gerespecteerd worden. De draak moet een idee hebben dat je het waard bent om iets voor te doen. De draken zijn zodanig ontworpen dat ze intelligentie hebben. Ik heb respect voor mijn draak. Jouw draakje ziet dat en wil er ook wat van. Dat drakenkoningin gedeelte weet ik zelf niks van, maar zolang als ik dat ben zal ik er gebruik van maken.'

De volgende ochtend neem ik maar een douche met mijn harnas aan. Na het ontbijt maken we van de restjes een lunch klaar. Nu we alle vier wel redelijk sterk zijn hebben we besloten om een gebied met de moeilijkheidsgraad "gemiddeld" aan te vallen. Ik hoop vandaag level dertig te bereiken, dus zal ik ook mijn best doen. Na een korte wandeling komen we aan bij het gebied. Het begint als een vlakte waar we al meteen onder vuur worden genomen door een groepje centauren. We hebben geen problemen om ze uit te schakelen: Anouk en ik kunnen beiden goed boogschieten en die paar die aan onze pijlen weten te ontsnappen worden uitgeschakeld door Denise en Julia. Na die eerste golf centauren komen er meer en meer. Na de zoveelste golf zucht ik. 'Is het nu klaar met die stomme centauren? We blijven ze neerschieten, maar wat we ook doen, ze blijven komen. Dit was toch een gebied met middelmatige moeilijkheidsgraad?'

Julia zucht. 'Ja, dat klopt. Maar volgens mij had deze geen baas. Deze ronde tenminste. De andere hadden wel bazen.'

Ik verzamel mijn pijlen weer en maak me klaar voor de volgende ronde. Een grote groep daagt nu op. Ineens bedenk ik me dat mijn draken nog niks gedaan hebben. Zodra de centauren in beeld komen verschijnt er een duivelse glimlach op mijn gezicht. Denise vraagt meteen bezorgt wat er in me opkomt. De glimlach blijft op mijn gezicht terwijl ik opkijk. 'De draken kunnen ook meevechten. Vooral Orden gaat lekker nuttig zijn.'

Julia kijkt om. 'Ben je gek geworden? Die draken zijn net ongeleide projectielen! Dadelijk raken ze ons met hun aanvallen!'

Er is niets dat de glimlach van mijn gezicht af kan halen. 'Volgens jou ben ik al langer gek. En trouwens, die draken zullen ons niet raken. Ik ben de koningin, weet je nog? En als wat ik weet over rassen met koninginnen klopt, dan zullen ze nog liever sterven dan mij dood zien.'

Julia lacht daar ook om. 'Vooruit. Laat maar zien wat die draken kunnen. Ik ben ook wel benieuwd wat ze kunnen.'

Ik kijk naar de draken. Soerfie zit nog op mijn rug. Ik besluit maar om Soerfie achter te houden. 'Surilla, Flurier, Orden. Val aan!'

Surulla en Flurier twijfelen even, maar Orden stijgt meteen op. Met de grote turquoise draak in de lucht kost het Surilla en Flurier weinig overtuiging om ook aan te vallen. De groep centauren staat geen kans. Surilla spuugt wolken gif over de centauren heen, waardoor ze bijna niet meer zichtbaar zijn. Flurier brengt zijn bliksem er ook bij, waardoor de wolk ook nog eens elektrisch geladen wordt. En dan komt Orden. Als een enorme groenblauwe duivel duikt hij naar beneden en steekt hij de wolk in de brand. De brand zorgt ervoor dat de wolk gif verdwijnt, maar er is ook geen teken meer van de centauren. Als we aanlopen verschijnt er een bericht van het systeem. Ronde 1 is verslagen.