Hydra zat in het vliegtuig naar Nederland met een koptelefoon met de radio aan, terwijl ze zat te tekenen. Een prachtige zilver-witte draak met mooie lichtblauwe ogen. Het achtergrond was een prachtig gebied met overal sneeuw en Sneeuwvlokjes om de draak heen. Ze pakte ook haar dagboek en wat andere boeken.

10/07/2020
Ik zit in het vliegtuig en ben op weg naar Nederland. Ik vermaak me hier prima met lezen en tekenen, en ik kijk ook naar het uitzicht. Zo mooi! Maar dat betekent, hallo Nederland!
Hydra

Ze legde haar dagboek weer weg en begon te lezen. En zo ging ze door: lezen, idee krijgen, tekenen. Lezen, idee krijgen, tekenen. Enzovoort.

'Attentie, attentie. We gaan landen. Ik herhaal: we gaan landen. Dus riemen vast.' Hydra deed haar koptelefoon weer op en keek naar de kaart. 'Goed... dat bos moet ergens zijn... Wacht eens even, we zijn er overheen gevlogen!  Hier ergens in Nederland...' mompelde ze. Ze pakte haar reisdagboek.
10/07/2020
Ik ben net over een ongewoon bos gevlogen. Het heeft verschillende kleuren en het is prachtig. Wel zijn er op de gekste plekken bergen of rotsen of een meer ofzo... Nou ja maakt niks uit. Het is bij een rustige plek, waar niet zo veel mensen zijn en er lopen een paar dieren rond. Alleen komen ze niet in de buurt van dat bos, ze ontwijken het zelfs! Ach ja, misschien loopt er een of andere wolf rond. Het is ergens in de provincie Utrecht, de Bilt of iets dergelijks. Ach ja, wat boeit het. Doei!
Hydra

Las ze. 'Juist, dat is het!' zei ze nu wat harder. Een paar mensen keken haar aan en ze bloosde. 'Sorry.' zei ze. Even later stond ze bij de uitgang en liep ze naar een taxi. 'Hallo, kunt u me naar het bos met het Biltsche Meertje brengen? Dat is in de Bilt.' zei ze. 'Natuurlijk, stap in.' zei een mevrouw.

De taxi stopte en Hydra deed de deur open. Ze pakte haar portemonnee. 'Hoeveel is dat?' vroeg ze. 'Twintig euro.' antwoordde de vrouw. Ze pakte een briefje van twintig en gaf hem. 'Oké bedankt!' zei ze en ze liep naar het bos. Ze pakte haar kaart erbij. Daar heb ik nu niet veel aan. Dacht ze. En terecht. Ze liep gewoon over het pad naar het bos en zag een Tarzan hangen. 'Oeh, leuk! Nee, hou je kop erbij Hydra!' zei ze tegen zichzelf. Ze keek even rond en liep verder.