Epiloog
Een prachtig groen jurkje, zwarte, lage schoentjes en een bloemenkrans in mijn haar is alles waar ik het mee moet doen. 'Wat vind je er van?' vraagt Zera. 'Ik weet het nog niet' begin ik. 'Hij is wel een beetje kort'. Ik trek de jurk iets meer naar beneden zodat hij tot mijn knieën komt. 'Dat valt hartstike mee hoor zeurpiet' grinnikt Zera. Ineens galmt een irritante piep door de kamer. 'April het is tijd om te gaan.' Zegt Zera. Ik haal nog eens diep adem en knik. Zachtjes fluister ik tegen mezelf: 'Kom op April, je kan het'.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top