"Je hebt Persephone's opdracht beter uitgevoerd dan gedacht werd. Een vriendelijk advies, blijf uit de buurt van water. Poseidon is een bijzonder slechte verliezer."

Hades stond Adriaan op te wachten zittend op de troon waar voorheen Persephone had gezeten.

"Zoals je kan zien is Persephone op dit moment niet aanwezig, het is immers lente. Maar wees niet bang ze zal zo aankomen, Kerberos is de jongste niet meer."

Het was een bijzonder ongemakkelijk uur waarin Hades een beleefd gesprek probeerde te houden, maar er niet echt in slaagde Adriaan op zich gemak te stellen.

Persephone verscheen in een wolk van kleur op de rug van een driekoppige zwarte hond die zijn berijder voorzichtig bij de troon afzette. Ze klom de treden van de troon op en nestelde zich er naast Hades op.

"Wat is er gebeurd dat je Demeter wist te overtuigen dat ik nodig was?"

Hades accepteerde haar kus en wees naar Adriaan die dit alles vanaf de grond had aangezien.

"Je gast is er weer, Anjer."

Persephone keek naar Adriaan die weer voor de troon knielde.

"Zo snel al? Poseidon-"

"Ik heb hem al gewaarschuwd, als jij nou de voltooiing van de tweede opdracht beoordeelt, hebben wij straks meer tijd over."

Dat bleek een goed motivatie te zijn aangezien Persephone bijna van de troon afsprong om de huid te beoordelen.

"Het voldoet. Je laatste opdracht is als volgt: Grow a peppercorn with love , and bring me it's harvest in a bundle of heather."

Ze drukte een peperkorrel in Adriaan's handen en Hades stond al op om hem naar huis te brengen toen hij hen onderbrak.

"Maar dat kan niet."

"Dat is het idee van een onmogelijke opdracht."

Hades liep de treden van de troon af.

"Ik bedoel dat niemand dat kan, zelfs u niet. En u bent de godin van de lente en groei. Hoe kunt u dan van mij verlangen dat ik dit kan?"

Hades verstijfde op de laatste trede, terwijl Persephone rood aanliep van woede.

"Zelfs ik niet! Dat zullen we nog wel eens zien."

Voordat iemand haar kon tegenhouden had ze het zaadje in haar hand en liet het groeien.

Ze had niet door wat ze had gedaan, totdat Adriaan de plant terug griste en oogstte. De bulderende lach van Hades liet het plafond bijna instortten.

"Daar had hij je te pakken, anjer. "

Adriaan keek niet op om te zien of hij geroosterd zou worden door een woedende godin. Hij was te druk bezig om de pepers met het bosje heide vast te binden dat hij onder zijn kleding droeg.

"Hier, een peperkorrels oogst gebonden met heide. Kan ik nu naar Thomas?"

Persephone was rood aangelopen van woede, maar kon niet bij Adriaan komen omdat Hades haar schuddebuikend van lachen tegen zich aan gedrukt hield.

Na een paar keer diep ademgehaald te hebben kalmeerden ze allebei een beetje.

"Ik zal je bedrog door de vingers zien omdat je Aidoneos hebt laten lachen, maar verwacht niet dat ik dat ooit zal toegeven tegenover anderen. Is er nog iets wat je wilt doen voordat ik de vloek verbreek?"

Adriaan hoefde daar niet lang over na te denken.

"Laat mij afscheid nemen, ik zal dan over een uur terug zijn."

-

Hades zou Adriaan vergezellen naar Wyre, een betere bescherming tegen Poseidon was er niet.

Het afscheid van Marius en Ronan was kort. Ronan verdween zodra Adriaan de huid teruggaf en Marius gaf hem zijn beste wensen.

Adriaan wist niet wat voor leven de man had geleid maar vermoedde dat het vele malen zwaarder dan het zijne was geweest.

Maeve knuffelde hem totdat hij bijna stikte, in de maanden dat hij haar had leren kennen was ze familie geworden. Nu zou ze verder zonder hem moeten.

Hij had zich bezwaarder gevoeld als hij niet had geweten dat Marius een oogje in het zeil zou houden.

Hades vergezelde hem naar de klif van het eiland om samen in de schaduwen te verdwijnen.

-

Voor het eerst sinds Adriaan de Onderwereld bezocht was de troonzaal verlicht. De schaduwen die voorheen aan de wanden hingen, waren verdwenen om plaats te maken voor de fakkels.

"Kom in het midden staan Lieveszoon, zodat ik u met uw geliefde kan herenigen."

Adriaan stapte naar voren totdat hij in het midden van de ruimte stond, met Persephone aan zijn linker- en Hades aan de rechterkant.

"Hierbij verklaar ik u, Adriaen Lieveszoon Aerts, met de macht die mij door mijn lieveling heer Hades gegeven is, sterfelijk. U zult sterven, en samenleven met de mensen die bij u horen op de Elysese Velden. Vanaf heden tot aan het eind der tijden."