Orion's Cave House

Nakatingin lang si Wine kay Elle habang natutulog ang dalagita. Pasado alas singko na ng umaga at paniguradong pagagalitan sila ng ama ng nobya niya.

Nasa labas sila ng gate ng Cave House at alam niyang kanina pa nakamasid ang mga bodyguard sa kotse niya na kilala na ng mga ito.

Napabuntung hininga si Wine, habang iniisip kung ano ang rason na idadahilan niya kay Orion. Alam niya kasi na maaga aalis ang pamilya ni Elle dahil sa burol ni Damian at dahil tumakas ang dalaga kagabi kaya malamang hindi ito makakasama.

Inilapit ni Wine ng bahagya ang mukha kay Elle, ng bigla siya napangiti sa nangyari kanina. Halos maiyak ang dalaga sa pagkapahiya at hindi naman ni Wine sinasabi na hindi ito naihi kaya hanggang makatulog ito nagpupumilit na mapanghe daw ito na ikinatawa lang niya.

"Ilang taon pa ako maghihintay sayo pero sulit naman panigurado." masuyong sabi ni Wine sa natutulog na si Elle.

Nakuha pa ni Wine haplusin ang mukha ng nobya.

"Aiisssst, kailan kaya mawawala ang pagkaselosa mo. Hanggang ngayon hindi ko alam kung paano mo nabuhat ang center table sa bar at ihagis iyon sa estante ng mga alak. Mabigat din iyon." buntung hiningang sabi ni Wine.

Hinawi ni Wine ang buhok na tumabing sa mukha ni Elle saka muli nagsalita.

"Ikaw lang mahal ko kaya sana huwag ka ng magselos ng ganoon. Nakailang sampal ka rin sa akin kanina, at masakit iyon." nakangising sabi ni Wine sabay halik sa labi ni Elle.

Nang lumapat ang labi ni Wine kay Elle napangiti siya at pinagpatuloy nito halikan ang nobya. Banayad na halik sa upper lip ni Elle ang ginawa ni Wine. Ninamnam nito ang labi ng dalaga na hanggang ngayon ay tulog pa rin sa pagod at pag-iisip ng dalaga kung bakit ito naihi kanina.

Hinawakan ni Wine ang baba ni Elle at akmang ipapasok niya ang dila ng biglang may kumatok sa pintuan ng kotse niya na ikinatingin niya.

"Aisssst, patay." sabi ni Wine sa isip ng makita ang galit na mukha ni Orion habang nakatingin sa driver's seat.

Tinted ang 2nd hand car ni Wine na binili niya galing sa allowance na binibigay ng daddy niya. Kaya alam niyang hindi naman siya nakikita ni Orion. Iyon nga lang malakas ang radar ng ama ni Elle.

Kanina pa tinitingnan ni Orion mula sa cctv ang basurang sasakyan ni Wine mula ng sabihin ng kanang kamay niyang si Glenn na nasa harapan ng gate ang kotse ni Wine.

Ilang minuto rin na naghintay si Orion na bumaba ang dalawa pero mukhang walang balak bumaba ang mga ito. Nag-iisip na nga siya na may ginagawa ang dalawa sa loob ng kotse kaya lalo siya napakunot noo habang pinagmamasdan kung umuuga ba ang kotse pero mukhang hindi naman at sa kalumaan ng sasakyan ni Wine makikita niya ang lindol na magmumula sa loob kung sakaling may nagaganap na kakaiba mula roon.

"Aiiissst, ayaw niyo lumabas." inis na sabi ni Orion sa isip na kinatok muli ang kotse ni Wine.

"Aiiisssst, lagot na naman ako." sabi ni Wine sa sarili habang nakatitig sa lalaking version ni Elle at alam niyang dito nagmana ng tapang ng pagwawala si Elle.

"Ayaw niyo talaga bumaba." asar na sabi ni Orion.

Napatingin si Wine ng umalis si Orion at alam niyang galit ito. Napasulyap ang binata kay Elle, na tulog pa rin na tila mas pagod pa ito sa kanya na wala pang tulog mula kahapon.

"Ayaw mong bumaba ha." inis na sabi ni Orion ng bumalik ito.

Nanlaki ang mga mata ni Wine ng may bakal na dala si Orion at alam niyang wawasakin nito ang pinakamamahal niyang kotse kaya mabilis ang binata bumaba ng kotse.

"Huwag." pigil na sabi ni Wine sa paghampas ni Orion sa kotse niya para sirain iyon.

"Lumabas ka rin. Ang bunso ko nasaan?" inis na sabi ni Orion kay Wine.

"Aiissst, natutulog." sabi ni Wine sabay turo kay Elle na humihilik pa at naglalaway na parang bata.

"Bakit pagod iyan?" nagtatakang tanong ni Orion na hindi man lang nagising si Elle sa lakas na ng boses niya.

"Nag punta kami ng bar." sabi ni Wine na nakipagtitigan kay Orion.

Napatiim ng bagang si Orion, alam niyang may ginawa ang binata sa harapan niya sa bunsong anak niya.

"Tapos? After ng bar saan kayo nagpunta? Or anong ginawa mo sa kanya?" seryosong tanong ni Orion.

"Wala po." sabi ni Wine.

"Wala? Sigurado ka?" tanong ni Orion.

"Opo naman." sabi ni Wine.

"Hinawakan ko lang naman si Elle sa dibdib kaya wala lang iyon." sabi ni Wine sa isip kahit alam niyang iyon ang unang nilabasan si Elle pero hindi siya tanga para sabihin iyon sa iba.

"Okay, kukunin ko na ang anak ko. Umuwi ka na." sabi ni Orion kay Wine.

"Opo." sabi ni Wine.

Pumunta si Orion sa kabialng pinto para kunin si Elle. Pagbukas ng pinto ng kotse binuhat niya si Elle ng biglang nagmulat ng mata ang naaantok na diwa ng dalaga.

"Good morning bunso." nakangiting sabi ni Orion kay Elle.

Napangiti si Elle kahit kalahating lang ang bukas ng mga mata nito. Pero nagulat si Wine ng biglang magsalita si Elle.

"Umihi ako Papa. Mapanghe ako." naaantok na sabi ni Elle sabay yakap kay Orion.

Napatingin si Orion kay Wine na napalunok sa sinabi ni Elle. Kaya napatiim ng bagang si Orion tumingin kay Wine.

"Wala kang ginawa ha?" pigil sa galit na sabi ni Orion kay Wine.

"Wala." sabi ni Wine.

"Lumayo ka muna at baka sa susunod hindi mo na matimpi ang sarili mo." tiim bagang na sabi ni Orion kay Wine.

"Nagselos siya kaya hinalikan ko siya." sabi ni Wine na ayaw naman niya lumayo kay Elle.

"Selosa siya kaya asahan mo na lahat pagseselosan niya at kapag ganoon baka sa kama mo na siya ituloy or worst baka diyan sa bulok mong sasakyan." mahinang galit na sabi ni Orion.

"Hindi ko gagawin iyon." sabi ni Wine.

"Siguraduhin mo at baka makalimutan kong anak ka ni Malic." sabi ni Orion habang buhat nito ang natutulog na si Elle.

"Huwag po kayo mag-alala hihintayin ko si Elle." sabi ni Wine kay Orion.

Tinitigan lang ni Orion si Wine saka ito nailing na tinalikuran ang binata. Sinundan naman ng tingin ni Wine si Orion, alam niyang mahihirapan siya kunin si Elle pero handa siyang maghintay para sa nobya.

..................

Isla Traquilo

Kanina pa pinagmamasdan ni Winter ang mukha ni Damian mula sa kabaong nito. Hindi pa rin siya makapaniwala na wala na ang asawa niya. Ilang taon din niya nakasama si Damian, mga araw na masalimuot sa buhay niya pero tanggap niya ang sitwasyon niya.

Samantalang mula sa malayo nakamasid lang si Atlas kay Winter, kanina pa ito sa tabi ni Damian. Bakas ang lungkot sa mukha nito. Nakaupo sa wheelchair si Winter.

"Kumain ka muna." sabi ni Atlas ng lapitan nito si Winter.

"Mamaya." sabi ni Winter.

"Baka mapaano ka." sabi ni Atlas.

Tiningnan ni Winter si Atlas nasa pribadong lugar sila kung saan ibinurol si Damian. Mga tauhan lamang nila ni Damian ang naroroon, ni isang kamag-anak ni Damian ay wala.

"Alam mo ba kahit minsan hindi niya sinabi sa akin ang tungkol sa pamilya niya. Kung saan siya nagmula, sino ang mga magulang niya. Paano siya lumaki? Saan niya nakuha ang kayamanan niya? Paano siya nabuhay?" malungkot na sabi ni Winter.

Nakatingin lang si Atlas kay Winter, pinipigilan ni Winter lumuha at bakas sa mukha nito ang pagtataka.

"Mabuti ka pa nga, alam kong laki ka sa gubat, lolo mo ang nagbigay ng bahay mo sayo. Singaw ka man pero may alam kang kamag-anak kahit isa." sabi ni Winter sabay baling ng tingin kay Damian.

".....pero si Damian hindi ko alam kung bakit ang ilap niya sabihin sa akin kung saan siya nagmula." sabi ni Winter.

"Baka kasi hindi na mahalaga sa kanya ang kahapon niya dahil ang importante sa kanya ikaw... kayo bilang mag-asawa." sabi ni Atlas.

"Gusto ko malaman kung sino siya, at ngayon nasa akin na ang kayamanan niya. Naniniwala ako may susulpot na kamag-anak niya para kunin ang yaman ni Damian." sabi ni Winter.

"Asawa ka niya at legal iyon kaya wala na sinuman ang may habol." sabi ni Atlas.

"Meron at nararamdaman ko may kamag-anak pa siya. Hindi ko lang alam kung bakit hindi niya masabi sa akin." sabi ni Winter.

"Baka mga pangit." seryosong sabi ni Atlas para mapangiti si Winter.

Napatitig si Winter kay Atlas ng sabihin iyon, seryoso ito sa sinabi pero nasa mata nito na natatawa.

"Mga pangit?" sabi ni Winter.

"Oo baka nagparetoke lang siya ng mukha pero ang totoo pangit siya." sabi ni Atlas.

"Ganoon?" napaisip na sabi ni Winter.

"Oo, kaya huwag mo ng alamin kasi wala naman na si Damian. Tahimik na siya at kung anuman ang desisyon na ginawa niya, kung ako sayo galangin mo na lang." sabi ni Atlas.

"May katuturan naman siguro ang sinabi ng lalaking ito." sabi ni Winter sa isip habang nakatitig kay Atlas.

"Winter."

Napalingon sila Atlas at Winter at nakita ng mga ito si Autumn. Napakunot ang noo ni Atlas na kasama ni Autumn si Chhaya na nakasuot pa ng shades. Alas otso pa lang ng umaga at hindi naman ganoon kainit at kataas ang araw sa isla kaya nagtataka si Atlas.

"Kuya." nakangiting sabi ni Winter sabay salubong kay Autumn habang tulak ni Atlas ang wheelchair ni Winter palapit kay Autumn.

"Kamusta?" masuyong sabi ni Autumn sa kakambal ng mahigpit niyang yakapin ito.

Napahagulhol si Winter ng yakapin din siya ni Autumn na seryoso lang habang nakatingin sa nitso ni Damian.

"Wala na siya. Iniwan na ako ni Damian." umiiyak na sabi ni Winter.

"Mas okay na iyon." sabi ni Autumn.

Napatingin si Chhaya kay Autumn, isa sa suspect ni Kier na nagpasabog ng minahan ay si Autumn.

"Kuya." umiiyak na sabi ni Winter.

"Oras na para bumalik ka na sa dati. Tapos ka na sa trabaho mo kay Lolo Ralph. Nakuha mo na ang kayamanan niya. At iyon naman talaga ang dahilan di ba? Kaya kayo nagsasama." sabi ni Autumn.

Napatingin si Winter kay Autumn at bumakas ang pagtataka sa mukha ni Winter sa sinabi ni Autumn.

"Kuya, mahal ko siya." sabi ni Winter na lumuluha.

Tiningnan ni Autumn si Winter at napangisi ito. Binalingan nito si Atlas at Chhaya saka nagsalita si Autumn.

"Iwan niyo kami ng kapatid ko." sabi ni Autumn kay Atlas at Chhaya.

Napatango lang sila Atlas at Chhaya. Napaupo si Autumn sa unahang upuan ng chapel habang katabi nito si Winter na nakaupo sa wheelchair nito.

"Hindi pagmamahal bilang asawa ang nararamdaman mo sa kanya." sabi ni Autumn ng sila na lamang ni Winter.

"Kuya, paano mo nasabi iyon?" sabi ni Winter.

Napatingin si Autumn kay Winter at napangiti ito.

"Hindi mo siya asawa at alam ni Damian ang bagay na iyon kaya ka niya sinasaktan." sabi ni Autumn.

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ni Winter.

"Sorry, hindi ko sinabi sayo pero alam ko naman na hindi ka papatayin ni Damian dahil mali siya ng move ng lansihin niya tayong lahat." sabi ni Autumn sabay tingin sa paligid.

"Hindi kita maunawaan." sabi ni Winter.

"Alam kong hindi niyo anak si Errol. Alam kong walang nangyayari sa inyo. Iyon nga lang hindi ko inasahan na sinasaktan ka niya. At kung maaga ko nalaman ang pananakit ni Damian sayo, kinuha na kita." sabi ni Autumn.

"Kuya, deretsuhin mo ako." sabi ni Winter.

"Anak ni lolo Ralph si Damian kay Bien, hindi ko alam kung alam ni Cha na kapatid niya ang asawa mo." sabi ni Autumn na ikinanlaki ng mga mata ni Winter at napahawak ito sa labi niya.

"Kuya. Huwag ka naman ganyan. Nag torrid kiss kami." naiiyak na sabi ni Winter na ikinangisi ni Autumn.

"Alam ko naman na kiss lang ginagawa niya sayo at kung may necking man, okay lang iyon. Malayo naman na nating kamag-anak si Damian. At saka bayad mo na iyon sa kayamanan niya na nasa iyo na ngayon." nakangising sabi ni Autumn.

"Mahal niya ako." sabi ni Winter.

"Tama, mahal ka niya. Kaya nga nababaliw siya na ang barahang nilabas niya ay hindi niya makontrol." sabi ni Autumn.

"Kailan mo pa nalaman? Alam ba nila Papa?" sabi ni Winter.

"Hindi alam nila Papa dahil, ang totoo ang nakakaalam lang ako at si Run." sabi ni Autumn.

Napahawak si Winter sa dibdib niya. Napatingin naman si Autumn sa kakambal ng hawakan ni Winter ang dibdib niya at silipin pa iyon.

"Kiniss niya ako dito. Aissst kuya." sabi ni Winter na ikinatawa ni Autumn.

"Hahaha. Kiss lang iyon." sabi ni Autumn.

"Aisssst, kadi----

....pero mahal ko siya kuya." naluhang naguguluhang sabi ni Winter.

"Ang pagkawala niya ay kapalaran niya at sabihin natin na pinutol ni God ang maling ugnayan niyo." sabi ni Autumn.

"Kuya, bakit ginawa ni Damian ang bagay na iyon?" sabi ni Winter.

"Para gantihan si lolo Ralph sa pamamagitan mo, pero nainlove talaga siya sayo at iyon ang malaking pagkakamali niya." sabi ni Autumn.

"Mahal ko siya, iyon ang nararamdaman ko rin sa kanya." sabi ni Winter.

"Siguro nga mahal mo rin siya, pero bawal iyon at magpasalamat tayo na pinutol na ni God ang maling relasyon niyo." sabi ni Autumn.

"Ano ng susunod?" tanong ni Winter na nalilito, naguguluhan at nagulat sa nalaman.

"Magpahinga ka, at diyan ka lang muna sa wheelchair mo mas makakatulong iyan sayo." nakangising sabi ni Autumn na ikinanlaki ng mga mata ni Winter.

Napatingin si Autumn kay Chhaya at Atlas at napatiim ng bagang ito ng maalala ang ginawa ng dating nobya sa kanya.

"Sisimulan ko na ang plano ko." sabi ni Autumn sa isip.

.......

June 1, 2021 11.41 am
FifthStreet1883