A/n: hello mga readers *kaway* *kaway* salamat sa walang sawang supporta niyo sa story ko hehe this chapter is dedicated to mystery_lane salamat sa pag vote at pag comment every chapter.

************************************************************************************************************

Ace POV

Pakatapos kung patayin ang lalaking yun tinawagan ko si Nate.

Calling Nate......

*Krriiiinggg-----*

Hindi na niya pinatapos ang pagring ng phone niya at sinagot agad.

"Hello ace ano kailangan mo?"

"I want you to clean the mess up I made." Walang emosyong sabi ko sa kanya

"Where?"

"In my house."

"Ok I'll be there in a minute."

"Bilisan mo." Hindi ko na siya hinintay na sumagot pa at binabaan ko na siya ng tawag.

Bumugtong hininga ako ng malalim.

*Hhhhhhmmmmmmhhhhhaaaaaaa*

Sh*t ang sakit pa ng balikat ko hindi ko pa kasi na gagamot dahil pagkatapos mangyari yun ay tinawagan ko na si Nate.

I can't take it anymore I think I'm going to collapse now I heard someone ring the door bell.

*ding* *dong* *ding* *dong* *ding* *dong*

Oh sheng! Forgot to open the security.

"Open the gate and make sure its Nate."

"Command granted."

Scanning.....Scanning.... Scanning.

"Confirmed its Nate Ms. Blem." sumasakit na talaga ang balikat ko.

"Uurrrgggg!!!! Just open that goddamn gate!"

"Command granted."

I heard foot steps in the door way.

"Open the door."

"Command granted."

Uuurrrgggg!!! Can't take it anymore!

"Ace! Ace! Ace where are you!?"

"I'm here idiot." nakita kong lumingon siya sa side ko kitang kita sa mata niya ang pag aalala.

"What happened to your shoulder?"

"That man f*cking shot a bullet to me." He chuckles.

"Come, I'll bring you to hospital."

"No need Nate I can manage myself."

"But-------" I stop him from talking.

"Just clean the mess I made Nate and go home."

"But ace I------" I stop him again and shot a deadly glare to him.

"Just F*cking do what I want you to do."

"Okay." kahit sinabi niyang okay lang nakikita ko parin sa mga mata niya ang pag aalinlangan.

Nagsimula ng linisin ni Nate ang kalat na nagawa ko mga ilang minuto din ang nagdaan bago niya matapos ang ginawa niyang pag lilinis sa kalat ko.

"Ace, you badly need to go to the hospital." tumabi siya sa akin pareho na kaming nakaupo sa sofa.

"No need." Baliwala kong sagot sa kanya.

"Uurrrggg your so stubborn." frustrated na napasabunot siya sa buhok niya.

"What can I do to convince you to go to the hospital?" Tanong niya.

"Nothing." emotionless na sagot ko sa kanya

"Uurrggg ace please don't be stubborn okay I need to bring you to the hospital."

"Tks. Fine."

"Okay let's go." tatayo na sana ako galing sa sofa ng maalala ko si yaya lording at Skyler na nasa kwarto ko pa.

"Wait Nate." pigil ko sa kanya

"Why?" Pagtatakang tanong niya.

Hindi ko na lang siya pinansin at umakyat ako papunta sa kwarto.

"Open all the doors now."

"Command granted."

Pagkatapos ng mabuksan lahat ng pintuan sa bahay ko ay e ni off ko na agad ang security.

*Tok* *Tok* *Tok*

The door opens and I feel someone hug my knees.

"Ate Ace *huk* *huk*." si Skyler pala.

"Hey Skyler why are you crying?" Marahan na tanong ko sa bata pero hindi ako sinagot nito iyak ng iyak parin siya.

"Nakarinig kasi kami ng putok ng mga baril ace kaya umiyak ng umiyak si skyler nag aalala kami sayo." nilapitan ko na man si Skyler at pinatahan.

"Don't cry ok I'm fine."

"Pero di ka ok ate ace may sugat ka sa braso mo!" Mas lalong lumakas ang pag iyak niya.

"Iha, pasensiya na kung nag papasok ako ng mga taong hindi mo kilala." pag hinging pa umanhin ni yaya lording sakin.

"It's ok yaya hindi mo naman alam na masamang tao pala yun but next time don't let anyone come in unless sinabi ko or bisita niyo po yun yaya."

"Salamat ace sa pag intindi mo."

"Tulog na tayo yaya." lumabas na sila yaya sa kwarto ko pero bago sila umalis ni Skyler sinabihan niya ako na mag pa check up dahil sa tamang na tamo ko pero umiling iling lang ako at sinabing ok lang naman ako kahit kumikirot sa sakit ang braso ko.

"Go home now nate." Pag tataboy ko kay Nate.

"NO! Ace you need to go to the hospital your arms are bleeding." kitang kita ko sa mata niya ang pag pupursige na pumunta ako sa hospital but my decisions are final.

"No Nate I can heal myself."

"Oh! Please ace just for once listen to me ok let's go we badly need you a doctor." sabay hila sa akin palabas ng bahay at isinakay sa kotse niya wala na din akong nagawa kung di ang sumang-ayon dahil naka sakay na ako sa kotse niya at papunta na kami sa hospital.

Habang sa nasa daan pa kami sobrang tahimik lang kaya binasag ko ang katahimikan.

"Saan mo niligpit ang ginawa kong gulo?" Oo, alam ko isa akong heartless na tao at wala akong pakielam sa iniisip ng ibang tao dahil alam naman nating lahat na sa panahon ngayon walang ng mga inosenteng tao lahat nag papa as if na inosente lang.

"Let's no talk about that ace."

"Ok."

Hindi na siya sumagot sakin kaya tinignan ko na lang ang langit napaka raming stars isa na siguro dyan ang mama at papa ko alam kong ang weird pakinggan pero naniniwala kasi akong pagnamatay ang isang tao ay nagiging star sila, napangiti naman ako sa aking isipan.

'Kamusta na kayo dyan mama at papa?'

'Ok lang ba kayo dyan? masaya ba kayo dahil kung masaya na kayo dyan masaya na din ako para sa inyo.'

Naalala ko na naman lahat ng nangyari noon kung paano sila namatay sa harap ko , kung paano sila pinahirapan , kung paano sila pinag laruan ng hayop nayun mga manloloko sila sabi niya pakakawalan niya kami basta ibibigay namin sa kaniya ang lahat ng yaman namin may pina pirmahan siya Kay papa at pinirmahan naman ito agad ni papa para makalaya na kami sa hayop na yun pero niloko niya si papa dahil pagkatapos pirmahan ni papa ang mga papeles binaril niya agad si papa sa paa paunti unti niya ito binabaril sa bawat parte ng katawan nito hanggang sa mahirapan na ito at malagutan ng hininga wala akong nagawa nun dahil nakagapos kami ni mama at wala kaming na gawa para iligtas si papa iyak lang kami ng iyak ni mama hanggang sa pati si mama nawala din sakin kaya hindi ako papayag na hindi ako makakaganti sa mga taong may gawa kung bakit ako ganito ngayon kung bakit ako isang walang awa na tao , pumapatay , at walang pakielam sa ibang tao hindi ako ganito noon magkaibang magkaiba ang ako noon sa ngayon parang total opposite ito sa naging ugali ko noon sabi nila masayahing bata daw ako noon at hindi ako makapaniwala na ganun pala ako noon na bigla na lang nagbago dahil sa mga taong sumira sa buhay ko kaya pahihirapan at paglalaruan ko din sila gaya ng ginawa nilang pagpapahirap at paglalaro sa mga magulang ko hintayin niyo lang ako at ipapakita ko sa inyo ang bagsik ng galit ko.

Hindi ko namalayang na katulog na pala ako habang iniisip ang nakaraan ko basta ang huling narinig ko ay ginigising ako ni Nate.

"Ace , ace , ace gumising ka na nandito na tayo sa hospital." yan ang huling katagang na rinig ko bago ako tuluyang sinakop ng dilim.

End of the chapter 6.

************************************************************************************************************

Hello po humihingi po ako ng pasensya dahil naging matagal ang UD ko busy po kasi ako dahil sa fiesta dito samin at sorry din po pala sa mga wrong spelling at mga grammatically wrong pasensya na po at maraming salamat sa lahat ng sumuporta sa story ko vote and comment po sana at also happy 200+ readers sa atin hehehe sana Hindi kayo mag sawa sa story ko hehe✌✌✌.

Read.

Vote.

Comment.

Follow.

And.

Share.

-@cgStiles