A/n: This chapter is dedicated to mitzirous Hello!

************************************************************************************************************

Ace POV

What's the matter with this people!? Kanina ko pa sila naririnig na nag bubulungan tapos susulyap sakin tks.

Whatever. It's better not to mind them.

I'm sitting peacefully in my chair and looking outside when suddenly our classroom become quiet. I don't f*cking care kung bakit sila tahimik.

I continue looking outside and observing some students when someone kick my chair. I don't mind him tks.

But I think this student really want my attention huh. He always kick my chair even if If don't mind him. I just look at him and stare at his eyes coldly.

"This my chair miss." And I don't f*cking care.

"What's your name?" I ask him coldly.

"PRINCE. PRINCE GARRISON" What's the matter with him. Kailangan ba talagang ipagdiinan yung pangalan niya tks. His name is very common and not my type.......of name and i'm not saying that his my type cause' not.

I just stare at him na nakakunot ang noo. Tinignan ko ang upuan ko kung nandun ba ang pangalan niya.

"This is not your chair." Using my cold voice.

"What!?" Naiinis na ang expresyon ng mukha niya ngayon na nakatingin sakin.

"Are you a deaf?" Tinignan ko siya ng nagtataka.

"What did you say!?" Urrrrgggg.... This guy is getting into my nerves is he really a deaf!??

"I said this not your chair!" Nilakasan ko na talaga ang boses ko para marinig niya at hindi na ako magpaulit ulit na magsalita ng mga walang kwentang bagay haayyss..

Inaantok pa 'ko. Gustong kong mag pout dito kaso nakakahiya naman haayyyss.. napa lukot na lang tuloy yung mukha ko.

"That's mine. Get up! or else itutumba kita!"

Tks. Tumba lang pala e akala ko sasapakin niya na ako.

Tinignan ko yung upuan, tinignan ko yung bawat sulok ng upuan kung may nakalagay bang name niya dun.

Ano nga ulit pangalan nito?

"Ano nga ulit pangalan mo?" bored ko siyang tinignan.

Yung mukha niya inis na inis na talaga, parang reading ready na akong sakmalin.

"May amnesia ka ba miss kanina ko lang sinabi pangalan ko sayo ah." La' akong pake. Tks.

Nabobored na ako at inaantok sana umalis na sa harapan ko tong lalaking to'.

"Pwedeng Umalis ka na sa harapan ko nakaka-irita yung mukha mo." Walang buhay kong sabi sa kanya. "Maghanap ka na lang ng ibang mauupuan dahil ako ang na una dito first come, first serve."

Nakita ko sa mukha niya ang pag ka irita at pag kainis pero wala akong pake kung mag beast mood siya jan.

"First come, first serve pala ha."

Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.

"Alam mo ba kung sino ako!?"

Tumataas na ang boses niya at rinig na rinig na ito ng mga classmates namin. Kung kanina yung mga malapit lang sa pwesto namin ang nakakarinig at tumitingin samin, ngayon silang lahat na.

Yung mga couples na naglalandian nga sa classroom namin kanina napa-tingil na sa paglalandi.

Halata sa mga mukha nila ang takot ng makitang nilang naka on na ang beast mood ng lalaking nasa harapan ko.

"Get up!" Napasinghap lahat ng tao sa classroom ng sumigaw siya ng napaka lakas.

Wala lang epekto sakin kahit magsisisigaw siya jan tks.

Tinignan ko lang siya ng malamig pati na ang mga tao na nasa loob ng classroom. Napasinghap din sila ng makita nilang nakatingin ako ng malamig sa kanilang lahat.

"Ako ang na una ibig sabihin akin, matuto kang lumugar." Malamig kong sabi sa kanya at rinig na rinig ito ng lahat dahil natahimik sila ng makitang nag aaway kaming dalawa.

"So, ako pa ang dapat lumugar tks. Ibang klase" Napa ngisi siya ng mapang asar sakin. "Kilala mo ba kung sino ako?" naka taas pa ang kilay niya parang bakla tks.

"Kailangan pa ba yun?" tinignan ko siya mula ulo hanggang paa katulad ng ginawa niya sakin. "Mind your own business di ko kailangan pangalan mo." Napasinghap ulit ang lahat ng nakarinig ng sinabi ko.

May narinig pa akong nag bubulungan sa harapan ko.

"How dare her! To act like that to our King!" bulungera 1.

"Yeah girl, she doesn't know who she dealing with." bulungera 2.

"Patay talaga siya kay King." bulungera 3.

"Naawa ka pa sa kanya! Wag kang maawa sa kanya dahil kasalanan naman niya kung bakit nasa sitwasyon na'to siya ngayon!" bulungera 1.

"Hindi naman sa ganun girl pero isipin niyo na lang nag mangyayari sa kanya kung may gawing di maganda si King sa kanya." bulungera 3.

"May point siya dun girl nakaka-awa naman siya. " bulungera 2.

Napansin yata nila na naka-tingin ako sa kanila kaya tumigil na sila sa pagbubulungan. Tks. Tama yan makuha kayo sa tingin.

King pala pangalan ng kulokoy na'to tks.

Tinignan ko yung upuan ko baka kasi may pangalan niya dun. Wala namang king na pangalan dito sa upuan ah.

"Bakit mo tinitignan yung upuan?" Naiirita niyang tanong sakin.

Gusto ko siyang iripan pero pinigilan ko na lang ang sarili ko.

"Obvious ba? Tinignan ko kung may pangalan mo dito. King pangalan mo diba." Sarcastic kung sagot sa kanya. Namula yung mukha niya, hindi dahil mainit ang panahon kundi dahil sa sobrang inis niya sa akin.

"Hindi King ang pangalan ko miss kung nabingi ka kanina kaya hindi mo narinig ang pangalan ko sasabihin ko ulit ang pangalan ko." Pilit niyang pinapahinahon ang sarili niya sa sobrang galit.

Ngumiti siya ng napaka tamis sa harapan ko. Ang plastic Ah.

"I'm Prince Garrison the owner of this school." Yung ngiti niyang matamis kanina bigla na lang nawala at napalitan ng isang demonyo ngiti.

"May I correct you Mr. Garrison?" Walang emosyong tanong ko sa kanya.

"Ano?" Maangas niyang sagot sakin.

"Hindi ikaw ang may-ari ng paaralang ito Mr. Garrison dahil first and foremost studyante ka din dito and may I assume na yung family mo own this school or maybe your pretending to be the owner of this school while the truth is your not." Nakataas kilay kong pahayag sa kanya.

Pakiramdam ko ang taas-taas na ng sinabi ko tks.

Ngumisi siya sa akin. Yung ngising nagpapahayag na naiirita na siya ng sobra sa akin.

"Well, well, well your so brilliant Ms. Blem akala ko maloloko kita well your smart enough to think of that hahaha" Napahalak-hak siya. Yung halak-hak niya nakakakilabot pero wala parin yung epekto sakin.

Nakita ko sa gilid ng mga mata ko ang mga studyanteng dahan-dahang nagsisialisan natatakot na madamay sila sa away namin.

"But on the other side your still wrong Ms. Blem."

"About what?" I'm so confuse

"Yes, you state something that is true but the rest of them are nothing but false."

"Well that's my opinion a**hole." I really find him irritating and vice versa, of course he hates me and so do I.

"Do you really own this school?" Kunot noong tanong ko sa kanya.

"Do I need to hand you the proof?"

Ang hangin niya ha tks.

"Bakit may ebidensya ka ba?"

"Are you challenging me Ms. Blem?" Then he smirk.

"Stating the obvious Mr. Garrison." Then I gave him a cold look.

"Well challenge accepted."

"Then, Bring the proof here NOW." Matigas na sabi ko at binibigyan ng diin ang huling salita na sinabi ko.

"Oh. Why so impatient Ms. Blem." Napa tawa siya ng mahina pero sapat na para marinig ko.

"None of your business."

"Tks. Tks. Don't be impatient Ms. Blem , Don't you know that patient is a virtue." Tks.

"Tks. The hell I care." I don't care about patient being a virtue.

"Wait a little bit Ms. Blem I'm going to call my secretary to hand me my files."

Tks. Whatever.

Really. We're arguing about him being the owner of this school. Tks. Too childish.

"Okay."

"Tatawagan ko muna siya."

"Take your time."

He smiled on me ng ubod ng confidence then inilabas na niya ang phone niya at pumunta sa pintuan at nag dial.

Pagkatapos niyang makipag-usap sa so called 'secretary' niya ay bumalik na siya malapit sakin.

Did I mention na kanina pa siya naka tayo habang nag sasagutan kami habang ako sitting pretty lang sa so called 'upuan' niya.

Well kung hindi pa ngayon nasabi ko na tks.

"He'll be here any minute Ms. Blem." he's to formal and I don't like it.

"Drop the formalities. It's irritating."

"As you wish."

Tks.

"That's not a wish that's a command from me."

Napansinghap naman ang mga natitirang studyanteng nakarinig nun. The F with their reactions. Tks.

May narinig pa akong comment galing sa kanila.

"Who Dare Her!!!"

"The eff!!!"

Imbis ma insulto siya sa sinabi ko ngumisi lang siya sakin.

May lumapit sa kanya na lalaki and handed him some files at tinanggap naman niya ito.

"Ace this my secretary Red, Red this is Ms. Aceylic Blem."

Red??? Hmmmm....

How did he know my name? Stalker I guess. Nagkibit-balikat na lang ako.

"Nice too meet you Ace."Masaya niyang bati sakin at yung atmosphere kanina na nakakakilabot bigla na lang nawala at naging masaya.

Nakahinga naman ng maluwag ang mga studyante na nasa loob ng classroom.

"Nice to meet you too Red." I said it coldly.

"Whooaah... Chill lang Ace."

Hindi ko siya pinansin at tinignan si prince.

I extend my hand and said.

"Where's the files?"

"Impatient as ever."

"Not really."

"Here."

Inilagay niya sa kamay ko ang files na hinihingi ko sa kanya.

I read it and check some details.

Kung ibang tao ang makakabasa nito siguro maniniwala talaga silang siya ang may-ari ng school na'to.

Badluck siya kilala ko ang may-ari nito.

Ibinalik ko na sa kanya ang mga fake files niya.

"Ngayon naniniwala ka na?"

"Hindi pa rin."

"What the!!"

"I know the owner of this school prince. Kahit na ang family mo ang may-ari nito still hindi pa rin sayo to."

"Tks. What a smart ass." tapos nag smirk siya sakin.

"Well what do you expect? That I'm dumb, well sorry to disappoint you Mr. Garrison I'm a brilliant person."

Ngumisi siya sakin at lumapit ng bahagya.

"Fierce. I like you."

Tks. Fierce my ass!

"Well sorry to disappoint you again. I don't like you." Walang emosyon kong tugon sa kanya.

Pero ang kulokoy naka ngisi parin sakin.

"Well I'm not disappointed though" Tapos nilapit niya ang mukha niya sakin. "I don't need you to like me because eventually you'll love me SOON."

Tks.

Does he thinks na maaapektuhan ako sa ginawa niya tks. I'm not a fool to believe on his words.

Siguro yung mga babaeng baliw sa kanya maloloko niya pero hindi ako.

Tks.

End of chapter 13.

************************************************************************************************************

Hello! Matagal tagal din akong di naka UD sorry wattpaders! Salamat sa sumuporta sa story ko maraming salamat sa inyong lahat!

To those na may gustong itanong (long press here.)

Sana tulungan niyo akong e improve ang writing skills ko kung meron man haha salamat sa lahat!

(long press here and leave some advices about my work.)

#HerSmile.
#YourChoice.

Read.

Vote.

Comment.

Follow.

And.

Share.

-@cgStiles