Epilogue
Tumili siya nang buhatin siya nang binata, pareho silang walang saplot sa katawan dahil kakatapos lang nila maligo. Maaga silang umalis sa wedding reception nila dahil hindi na siya komportable sa suot na gown at talagang nanlalagkit na ang mukha niya sa make-up.
Tinugon niya ang mga halik na binibigay sa kaniya ng binata, marahan iyon at punong-puno ng pagmamahal.
Sa wakas ay kasal na sila, isa na siyang Mrs. Lauren Celestine Sanders. Hindi pa rin siya makapaniwala na ikinasal na talaga sila.
Maingat na umibabaw sa kaniya ang asawa, limang buwan na ang tiyan niya at talagang may kalakihan na.
"Ohh, m-mahal ko..."
"I miss this, and this, oh fuck i can't believe that i didn't taste this for a month." Pinanggigilan nito ang dibdib niya at bumaba pa ang halik hanggang sa gitnang parte niya kaya mas lalo niyang naibuka ang hita.
She also miss this, they didn't make love for a month because they are both busy preparing the wedding.
Lumikot ang dila ng asawa sa kaniyang gitna kaya halos mabaliw siya at gusto niyang lumiyad pero hindi niya magawa dahil mabigat na ang tiyan niya.
"Sweet," he murmured.
"Oh, m-mahal ko... a-ang sarap," ungol niya dahil sa ginagawa nito. Minutes after she reached her climax.
Umangat naman ang binata para bigyan halik ang kaniyang dibdib at leeg hanggang sa maramdaman niya na lang ang pagpasok ng kahabaan nito sa loob niya.
"M-mahal ko, i love you so much," sambit sa kaniya ni Kenzo habang pabilis ng pabilis ang galaw sa kalooban niya.
"I-i love you too, Kenzo... mahal ko," inabot niya ang labi nito at hinalikan sa labi.
Hindi siya nagsisisi na minahal niya ang lalaking ito kahit grabe ang dumating na problema sa kanila. Tadhana ang naglapit sa kanila kahit na sa una ay dahil lang sa paghihiganti kaya sila nagkakilala.
Siguro nga kahit iyon ang paraan ng maykapal para magkalapit sila ay okay lang dahil marami silang natutunan sa mga pagsubok na iyon.
People have good and bad sides because they have endured cruel things. We don't know each other's stories, so we shouldn't condemn someone based on their appearance.
Even those who appear to be always happy have more hardships than we realize.
She hugged Kenzo tightly until they reached their climax. Kenzo's fingers brushes her messy hair then kissed her forehead.
"Rest, mahal ko. We will visit someone tomorrow, i love you." Tumango siya rito at tinalikuran ang binata para yakapin siya sa likod.
Nagising siya nang maramdaman niya si Kenzo na hinahalik-halikan ang kaniyang mukha.
"Hmm... what time is it?" tanong niya habang nakapikit pa rin ang mga mata.
"8 in the morning, mahal ko. Bumangon ka na at kailangan mo na mag-breakfast, i think our baby is hungry," ani nito habang hindi pa rin tinitigilan ang paghalik sa mukha pababa sa balikat niya.
"Okay, i just take a bath." Tinulungan siyang bumangon ni Kenzo at nang makaupo ay kinusot niya ang mata niya.
"I'll just prepare our breakfast then will go to your grandpa." Napatingin siya rito at natigilan.
"W-what? I mean why? mahal ko, hindi mo naman kailangan—"
"It's fine with me, you also need to talk to him." Tiningnan niya ito ng mabuti, nakangiti ito sa kaniya habang pinipisil nito ang kamay niya.
Wala siyang nagawa kun'di tumango at sumangayon dito.
Ilang buwan niya na hindi dinadalaw ang grandpa niya dahil hindi niya na ito kaya harapin simula noong nakulong ito.
Hindi niya nga alam kong alam ba ng grandpa niya na kinasal na siya sa taong may kagagawan kong bakit ito nakulong.
Ang kaniyang ama ay tutol sa una pero wala na ring nagawa dahil kinausap ito ni Kenzo. Her dad also apologized to Kenzo in behalf of grandpa sins. Mabuti na lang naging maayos ang dalawa.
Mabilis siyang naligo at nagsuot ng maluwag na dress at tumungo sa kusina. Naamoy niya ang mabango na bacon and egg na inihain ni Kenzo.
"Fruit shake for my beautiful wife," sambit nito at ibinigay ang fruit shake na gustong gusto niya.
"Thank you, my handsome husband." Nilapitan niya ito at hinalikan sa labi.
Masaya ang umaga niya dahil kay Kenzo. Magana siyang kumain ng breakfast at talagang gutom siya dahil hindi siya nakakain ng maayos kagabi sa wedding reception nila.
"Our flight is tomorrow, i'll prepare your things later," saad nito bago uminom ng fruit shake. Ang honeymoon kasi nila ay sa japan at south korea. Tig-dalawang linggo sila mag-stay doon, 'yon ang napag-desisyunan nila dahil isang oras lang ang flight at mas komportable siya roon.
Nang matapos sila sa pagkain ay nag-ayos na rin si Kenzo dahil aalis na sila. Sa totoo lang ay kinakabahan siya harapin ang kaniyang grandpa, pero kailangan niya ito harapin muli para mas gumaan na ang kaniyang kalooban.
Binitbit ni Kenzo ang kaniyang gamit nang lumabas sila sa hotel room. Dumeretso sila kong nasaan ang kotse ng asawa at sumakay rin agad. Tumungo sila kong nasaan nakakulong ang kaniyang grandpa.
Mas lalong kumabog ang dibdib niya nang makarating na sila kong nasaan ang kaniyang grandpa. Magkahawak kamay silang pumasok ni Kenzo, hanggang sa salubungin sila ng mga police at iginaya sila kong nasaan naghihintay ang grandpa niya.
"Mahal, go inside..." Tiningnan niya ito ng may halong pagtataka. "You should talk to him alone, not with me," dugtong pa nito. Kinagat niya ang ibabang labi at marahan na tumango.
"I'm just here outside, i won't leave you, okay?"
"O-okay..." Hinalikan siya nito sa noo bago pagbuksan siya ng isang bantay. Bumuga siya ng hangin bago tuluyang pumasok sa loob ng kwarto.
Naroroon ang kaniyang grandpa, nakaupo habang nakayuko ang ulo. Mabilis naman nitong inangat ang ulo nang marinig siyang pumasok.
"A-apo... My princess, you are here," sambit nito at nilapitan siya para yakapin.
"G-grandpa... ang tiyan ko," sambit niya habang nakaiwas ang tingin niya rito.
"O-oh, y-yes, i'm sorry." Bumalik ito sa pagkakupo at siya naman ay pumwesto sa harapan nito.
"I was surprised when your husband said that you are going here," kumunot ang noo niya at tiningnan ito. Ngayon lang niya napansin na medyo pumayat ito pero mas maayos naman ang itsura nito kaysa dati na may katabaan.
"Nakausap mo si Kenzo?" tanong niya rito. Tumango naman ito at ngumiti ng tipid.
"Last week, he actually came here. Sinabi niya sa akin na papakasalan ka niya at wala akong magagawa kong hindi man ako pumayag," tumawa ito ng malakas. "Tingnan mo nga naman, napakalakas talaga ng loob ng lalaking iyon. Matalino, matapang at higit sa lahat may prinsipyo sa buhay."
Bumaba ang tingin ko sa aking kamay na nakapatong sa lamesa.
"D-did you... apologize to him?" nauutal na tanong niya rito.
"Yes, I did it; he didn't accept my apology, which I understand. Alam kong napakalaki ng kasalanan ko sa kaniya at pinagsisisihan ko iyon. At alam kong hindi dahilan na nasa ilalim ako ng droga nang magawa ko iyon sa nanay niya,"
"I really hope that you regret what you did, grandpa. Sana magbago ka na at pagsisihan mo lahat, i still hate you because of what you did..."
"It's okay to hate me, at pinapangako ko sa'yo na magbabago na ako at pagsisisihan ang lahat ng kasalanan ko," hinawakan nito ang kamay niya dahilan para mangilid ang luha niya.
"I'm happy that he's your husband, tinanggap niyo ang isa't isa kahit na ganito ang nangyari sa pamilya natin. Totoong masaya ako dahil kita ko naman sa lalaking 'yon na mahal ka niya. Kinausap niya pa nga ako para lang ipamukha sa akin na pakakasalan ka niya at nakuha ka niya."
Pinunasan niya ang luha na tumulo galing sa mata niya.
"I want to thank him for bringing you here." Suminghot siya at inabot ang paper bag na nasa gilid ng paa niya.
"Eat this fruits and foods, may vitamins din diyaan at siguraduhin mong mag-exercise ka lagi at alagaan mo ang sarili mo," paalala niya rito. Kahit galit siya rito ay nag-aalala pa rin siya dahil matanda na ang grandpa niya, ayaw niya ring mapahamak ito sa loob ng kulungan.
"Are you okay here? mababait ba ang mga kasama mo?" tanong niya rito.
"Yes, thankfully they are good." Nakahinga naman siya ng maluwag nang malaman iyon. Mayamaya ay tumayo na siya at hinawakan ang tiyan niya.
"I have to go," sambit niya rito. Tumayo rin ang kaniyang grandpa at nilapitan siya.
"P-pwede ko bang mahawakan ang tiyan mo bago ka umalis?" tanging tango lang ang tugon niya. Marahan naman nitong inilapat ang kamay sa umbok na tiyan niya. Nanlaki ang mata niya nang may gumalaw sa loob ng tiyan niya, parang sumipa ang kaniyang anak.
"Is it she or he? your child is kicking," natutuwang sambit nito.
"He," sambit niya rito. Ito ang unang beses na maramdaman niyang sumipa ang anak nila ni Kenzo.
"He's kicking, i think he feel that i'm a bad person," tumawa ito ng bahagya. Hindi siya nakapagsalita sa sinabi nito.
"I-im going to go now," ani niya at iniwas ang tingin.
"Take care and goodbye!" Tinalikuran niya na ito at lumabas ng kwarto na 'yon. Sinalubong naman siya ni Kenzo ng mahigpit na yakap.
"You okay?" tanong agad nito.
"Yes, actually Lawrence kick," wala sa sariling sambit niya rito at hinawakan ulit ang tiyan. Kumislap naman ang mata ni Kenzo sa sinabi niya.
"Really? I think he's happy for you..." Sumilay ang ngiti sa labi niya. Magaan ang loob niyang lumabas sa lugar na 'yon. Parang biglang nawala ang mga pino-problema niya at pakiramdam niya tuluyan na talaga siyang magiging masaya.
Napatingin siya kay Kenzo nang pinisil nito ang kamay niya.
"I'm moving forward now, mahal. Thank you for staying by my side. I love you so much," seryosong saad ni Kenzo sa kaniya.
"I love you too, mahal. Thank you for accepting me, and thank you for loving me. We will now move forward and forget our dark past."
Ito na ata ang pinaka-masaya niyang araw at alam niyang magiging tuloy tuloy pa iyon. Kahit na may dumating man ulit na problema ay hindi nila hahayaan na maging dahilan iyon para magkasira sila ni Kenzo.
They are now family and they will hold each other hands through ups and downs.
THE END.
------
A/n: WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA! TAPOS NA ANG HER SECRET LOVER! Hindi ako makapaniwala na natapos ko to in two weeks.
Magkakaroon po ito ng Special Chapter pero mababasa niyo lang po 'yon if nag purchase kayo ng book nito.
Anyways, this story will be published under paper ink publishing house. Hindi ko pa po alam kong magkano ang book but i think nasa 200 pesos lang siya, basta hindi po tataas ng 300 pesos.
If you are asking me, kung kelan available ang book?
Hindi ko pa po alam, babalitaan ko na lang po kayo if meron ng info about doon.
You can add me on facebook,
Darkwrites WP Dreame, just comment on my profile picture for accepts. Para po may update kayo sa book nito.
Again thank you so much sainyo, Darkers!
GRABE SA SUPPORT <33 MAHAL KO KAYOOOOO!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top