Κεφάλαιο 36


Κεφάλαιο 36

Ελβετία-Ζυρίχη

Άννυ

Κλείνω τα μάτια μου και ακουμπώ το μάγουλο μου στον ώμο του. Ξέρω τι έλεγα λίγες ώρες πριν πως δεν θα κάνω κάτι μαζί του, αλλά το να αντισταθώ, είναι πέραν των δυνατοτήτων μου. Θέλω σαν τρελή να περάσω αυτό το βράδυ μαζί του. Δεν ξέρω εάν αυτό οφείλεται στην αδρεναλίνη που έχει κατακλίσει το σώμα μου κατά την διάρκεια της συναυλίας, εάν οφείλεται στην τεκίλα που κατέβασα ή απλά εάν με τραβάει σαν μαγνήτης η γοητεία που εκπέμπει αυτός ο άντρας, πάντως ένα είναι σίγουρο, μου αρέσει και μου αρέσει πολύ. Τόσο πολύ που θα κάνω την υπέρβαση. Αναστενάζω και παραδίδομαι στην μοίρα.

Σε όλη την διαδρομή δεν μιλάμε τον νιώθω να με σφίγγει επάνω του και να σκορπά φιλιά στα μαλλιά μου. Κάθε τόσο αναδεύεται στην θέση του και με χαϊδεύει στα μπράτσα. Με έχει τραβήξει επάνω στο κορμί του, σχεδόν κάθομαι στα γόνατα του. Δεν είναι ρομαντικός το ξέρω, για να ακριβολογώ είναι το ακριβώς αντίθετο του ρομαντικού, γι' αυτό οι προσεκτικές, μαλακές και άκρος περιποιητικές κινήσεις του με μπερδεύουν. Τα απαλά φιλιά στα μαλλιά και στον αυχένα μου, τα μισά χαμόγελα του και τα χάδια του μάλλον εξυπηρετούν έναν σκοπό. Έναν και μοναδικό να μοιραστώ απόψε το κρεβάτι του.

Δεν είμαι αφελής ξέρω τι θέλει. Θέλει μια βραδιά μαζί μου χωρίς δεσμεύσεις , και ενώ μέχρι πριν κατέκρινα όλες αυτές που πάνε τόσο απερίσκεπτα μαζί του, τώρα είμαι ζαλισμένη από την γοητεία του από το αλκοόλ και το φιλί του και ξέρω πως θέλω να το κάνω. Θέλω μια βραδιά μαζί του. Ίσως τελικά δεν είναι τόσο άτρωτη στην γοητεία του. Ίσως τελικά το χρειάζομαι και εγώ που και που το παραμύθι ή για να μιλώ σωστά το παραμύθιασμα. Γιατί στην περίπτωση μας, αυτός είναι ο σωστός όρος. Δεν μιλά δεν με παραμυθιάζει με κούφια λόγια και υποσχέσεις , το κάνει ναρκώνοντας μια μια όλες μου τις αισθήσεις. Όραση, όσφρηση, ακοή, αφή και γεύση... Όλες υπακούνε σε αυτόν!

Σκέφτομαι ξανά και ξανά το φιλί μας. Τα χέρια του επάνω μου, το σώμα μου ενάντια στο δικό του και ερεθίζομαι. Ανατριχιάζω. Είμαι σίγουρη πως το ξέρει, πως έχει καταλάβει πόσο αναστατωμένη είμαι, αλλά δεν το σχολιάζει, αντίθετα με σφίγγει επάνω του και αναπνέει κοφτά κοντά στο αυτί μου.

Φαίνεται επικίνδυνος, εν­διαφέρων και διαφορετικός. Θέλω να καθίσω με τις ώρες και να μελετήσω τα τατουάζ του πιθαμή προς πιθαμή, αυτά που είναι ευδιάκριτα σε όλα τα βλέμματα αλλά και τα άλλα που φαντάζομαι πως έχει σε όλο του το σώμα. Θέλω απεγνωσμένα να μάθω τι συμβολίζουν τον λόγο που τα αποτύπωσε επάνω στο κορμί του. Να μάθω την ιστορία πίσω από κάθε σχέδιο, κάθε κρυφό τους νόημα.

Περισσότερο όμως από αυτό θέλω τα χείλη του ξανά πάνω στα δικά μου. Σηκώνω το κεφάλι μου από τον ώμο του ενώ ταυτόχρονα ανοίγω τα μάτια μου και τον κοιτάζω. Τα βλέμματά μας ενώνονται και μου χαμογελά. Ίσως είναι η τεκίλα ή η ελαφριά ζαλάδα που μ' έπιασε, όμως πλησιάζω τα χείλη μου στα δικά του και η γλώσσα μου παγιδεύεται στη δική του. Το χέρι του ελευθερώνει το δικό μου κι ανεβαίνει στο λαιμό μου. Με χαϊδεύει και αισθάνομαι το σημείο που με ακουμπά να παίρνει φωτιά. Νιώθω ένα τράβηγμα στο στομάχι μου και μία υγρασία ανάμεσα στα πόδια μου.

Η τεκίλα αυτήν φταίει για όλα. Δεν θα πιώ ποτέ ξανά κίτρινη τεκίλα, με κάνει άλλο άνθρωπο. Εγώ ποτέ δεν θα φιλούσα πρώτη κάποιον. Πάντα ήμουν εκείνη που περίμενε από τον άλλο να κάνει την πρώτη κίνηση. Συνήθως περιμένω τουλάχιστον τρία ραντεβού, πριν αφήσω κάποιον έστω να με φιλήσει. Δες με τώρα, να ετοιμάζομαι να κάνω σεξ με έναν άγνωστο και μάλιστα να ανυπομονώ! Μετά το σημερινό, δεν θα ξαναπιώ ποτέ.

Το αυτοκίνητο σταματά μπροστά από το ξενοδοχείο που μένουμε και ο οδηγός μας ανοίγει την πόρτα. Κατεβαίνει πρώτος ο Adam και απλώνει το χέρι του να με βοηθήσει να κατέβω. Τα φλάς των φωτογράφων πέφτουν βροχή. Έχω κρύψει το πρόσωπο μου στο στέρνο του όσο βρισκόμαστε έξω από το ξενοδοχείο. Εκείνος είναι πολύ προστατευτικός απέναντί μου. Με έχει κλείσει στην αγκαλιά του και σχεδόν τρέχει προς την είσοδο κρατώντας με σφιχτά επάνω του.

«Όλα τελείωσαν» Μου λέει ευγενικά στο αυτί.

«Ωραία χαίρομαι. Είδαν το πρόσωπο μου?»

«Μην σε αγχώνει δεν πρόκειται κανείς να θαυμάσει την φωτογραφία σου. Θα θάψω το θέμα πριν προλάβουν να αποπειραθούν να πουλήσουν τα όρνεα τις φωτογραφίες σου.»

Βγαίνω από την αγκαλιά του και πιάνω το χέρι του. Διασχίζουμε το λόμπι του ξενοδοχείου σχεδόν τρέχοντας.

«Το κάνεις συχνά?» Με κοιτά ερωτηματικά

«Να θάβεις θέματα» Γιατί εάν φιγουράρει κάθε τόσο σε περιοδικά blogs και κουτσομπολίστικες εκπομπές ενώ θάβει και θέματα, τότε αναρωτιέμαι που στο καλό πάω να μπλέξω.

«Εγώ σε αντίθεση με τον Mason, μέχρι σήμερα δεν έχω θάψει κανένα. Ποτέ δεν με ένοιαζε τι γράφουν για μένα. » Τον ακούω να μου εξηγεί κοιτώντας μπροστά του τις κλειστές πόρτες του ασανσέρ. Η απάντηση του με παραξενεύει...

«Τότε γιατί?» Γιατί το δικό μου θα το θάψεις? Αυτό ρωτάω στρέφοντας απότομα το βλέμμα μου επάνω του, δεν παίρνω απάντηση όμως. Το μόνο που μου δίνει είναι μια ελαφριά ανασήκωση των ώμων ενώ εξακολουθεί να κοιτά μπροστά του.

Ο ανελκυστήρας ανοίγει τις βαριές του πόρτες και με τραβάει να μπούμε μέσα. Όλη αυτήν την ώρα δεν είχε αφήσει το χέρι μου ούτε στιγμή. Μου αρέσει που με κρατά. Όλα επάνω του απόψε μου αρέσουν. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι πολύ, γιατί εάν αναλύσω περισσότερο που πάω και τι ετοιμάζομαι να κάνω θα το βάλω στα πόδια.

Το ασανσέρ μας ειδοποιεί ότι έφτασε στον όροφο μας, κρατά το χέρι μου σφιχτά, το πιέζει μια στιγμή ακόμα πιο δυνατά και με οδηγεί έξω από το ασημένιο κουβούκλιο με τους ολόσωμους καθρέπτες. Περπατάμε πλάι πλάι στον διάδρομο του ορόφου μας . Αφήνουμε πίσω μας τα άλλα δωμάτια και κατευθυνόμαστε , προς την πόρτα της σουίτας του.

Με μια γρήγορη κίνηση με κολλάει πάνω στην λευκή πόρτα στον διάδρομο του ξενοδοχείου αδιαφορώντας για πιθανά αδιάκριτα βλέμματα. Με φιλά δυνατά. Τα χέρια μου λες και έχουν δική τους θέληση, παραμερίζουν το μαύρο T-shirt που φοράει και χαϊδεύουν την πλάτη του. Το απαλό δέρμα του έρχεται σε αντίθεση με το απίστευτα γυμνασμένο κορμί του. Δεν έχει ούτε ένα εκατοστό λίπους στο κορμί του.

Οι παλάμες του αγκαλιάζουν το πρόσωπό μου και νιώθω τα γόνατά μου να λύνονται.

«Ο αυτοέλεγχος μου χτύπησε κόκκινο. Δεν μπορώ να περιμένω άλλο» Τον ακούω να μου λέει ανάμεσα στα φιλία του.

Τι του απαντάς τώρα? Ότι και εμένα το μυαλό μου είναι ένα μπερδεμένο κουβάρι? Ότι δεν έχω τον έλεγχο του κορμιού μου? ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΣ ΑΥΤΑ. ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΧΕΣΑΙ ΑΥΤΑ... Γι' αυτό προτιμώ να μην πω τίποτα για μια φορά ακόμα. Που είσαι μάνα να με δεις να μην μπορώ να αρθρώσω λέξη...

Τον νιώθω να ψαχουλεύει την πίσω τσέπη του παντελονιού του και να βγάζει την κάρτα κλειδί , την περνάει από την σχισμή και ξεκλειδώνει.

Μόλις μπαίνουμε μέσα, τραβάει με δύναμη την πόρτα να κλείσει και με πιέζει και πάλι πάνω της. Μόνο που τώρα βρίσκομαι στην άλλη άκρη και αρχίζω να αγχώνομαι για αυτό που πρόκειται να συμβεί.

Σαν να καταλαβαίνει των δισταγμό μου, με πιέζει επάνω στην πόρτα και με φιλά σαν να κρέμεται η ζωή του απ' αυτό. Με αφοπλίζει, εκμηδενίζει όλες τις σκέψεις μου όλους τους δισταγμούς μου και με κάνει ένα κουβάρι από αισθήσεις.

Με σηκώνει και τυλίγω τα πόδια μου γύρω του, ενώ η αδρεναλίνη μου είναι στα ύψη. Η σκέψη τού ότι είμαι στο δωμάτιο ενός αγνώστου, στην ουσία, και φιλιόμαστε με τόσο πάθος, με ερεθίζει από μόνη της.

Δεν μιλάμε , δεν έχουμε ανταλλάξει λέξη. Επιτίθεται ο ένας στον άλλον λες και δεν υπάρχει αύριο.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΡΙΟ, γκαρίζει το υποσυνείδητο μου, αλλά αδιαφορώ για ότι κι αν μου λέει.

Οι κινήσεις του είναι σίγουρες, γεμάτες αυτοπεποίθηση κι αυτό με τρελαίνει ακόμη περισσότερο.

«Ξέρεις, δεν το κάνω συνήθως αυτό» ψελλίζω πάνω στα χείλη του. Δεν ξέρω γιατί έχω την ανάγκη να τον ενημερώσω για τις συνήθειες μου. Για το τι κάνω και τι όχι.

«Σσσς...» με κόβει εκείνος και συνεχίζει να με φιλάει.

Νιώθω πως θα εκραγώ από την προσμονή. Το σώμα μου όλο τρέμει σε κάθε του άγγιγμα σε κάθε του φιλί. Ανυπομονώ να τον νιώσω γυμνό πάνω μου. Να αισθανθώ αυτούς τους γραμμένους κοιλιακούς επάνω μου. Να δω τα χρωματιστά τατουάζ του γύρο από την λευκή μου μέση.

Με οδηγεί προς μία μεγάλη κρεμ πόρτα. Υποθέτω πως είναι η πόρτα που οδηγεί στην κρεβατοκάμαρα του.

Είναι σκοτεινά και μου παίρνει λίγη ώρα να προσαρμοστώ στο αχνό φως που μπαίνει από το παράθυρο. Ναι είμαστε στο δωμάτιο του, είμαι αγκαλιά του και τώρα με αφήνει με μαλακές κινήσεις στο κρεβάτι του. Η γυμνή μου πλάτη έρχεται σε επαφή με τα δροσερά σεντόνια και με κάνει να ριγήσω.

Κάθεται στα γόνατα, επάνω στο τεράστιο κρεβάτι, ανάμεσα στα πόδια μου και βγάζει την μπλούζα του με μια κίνηση και την πετά με φόρα στο πάτωμα. Νιώθω την ανάσα μου να κόβεται κι ανασηκώνομαι στηριζόμενη στους αγκώνες μου για να μπορέσω να παρατηρήσω και να θαυμάσω το σώμα του και τα τατουάζ του. Γαμώτο ο ελάχιστος φωτισμός δεν μου επιτρέπει να τον δω όπως θέλω. Προλαβαίνω να δω όμως ένα δέντρο, ένα τατουάζ που ξεκινά από την μέση του χαμηλά και φτάνει ως επάνω τα πλευρά του. Αργότερα, προστάζω τον εαυτό μου. Θα έχεις χρόνο για αυτό αργότερα.

Το στήθος του είναι γυμνασμένο και δυνατό. Το βλέμμα μου κατεβαίνει στους ευδιάκριτους κοιλιακούς του και χρειάζεται να συγκροτήσω το χέρι μου από το να τους αγγίξει και φανώ εντελώς ξελιγωμένη. Φοβάμαι ότι σε μερικά λεπτά από τώρα θα αρχίσουν να τρέχουν τα σάλια μου...

Δαγκώνω τα χείλη μου κι ανυπομονώ για τη συνέχεια.

«Βλέπεις κάτι που σου αρέσει;» Χαμογελά πονηρά και τα χέρια του ταξιδεύουν από τις γάμπες μου στα γόνατά μου. Κυλούν κάτω από το λευκό μου φόρεμά μου και συνεχίζουν μέχρι να ακουμπήσουν το εσώρουχό μου.

Το παραμερίζει και χαϊδεύει την κλειτορίδα μου. Μου ξεφεύγει ένα επιφώνημα έκπληξης κι εκείνος συνθλίβει τα χείλη μου με τα δικά του.

Τυλίγει την άκρη του εσωρούχου μου στις γροθιές του και το σκίζει, χωρίς καν να φαίνεται πως τον δυσκολεύει το ύφασμα. Το ύφασμα λογικά μου έχει αφήσει σημάδι ,αλλά βρίσκομαι σε τέτοια έξαψη που αδιαφορώ. Ξαπλώνει πάνω μου και πετά το εσώρουχό μου στην άκρη του δωματίου.

«Δεν θα το χρειαστείς αυτό». Αφήνω ένα βογκητό πάνω στα χείλη του και τον φιλώ εγώ με πάθος. Βγάζει ένα μουγκρητού και ανταποδίδει το φιλί.

Απομακρύνει τα χείλη του από τα δικά μου και με ανασηκώνει από το κρεβάτι τόσο όσο χρειάζεται για να τραβήξει το φόρεμα μου και να το περάσει επάνω από το κεφάλι μου. Το κάνει μια μπάλα και το πετά επιδεικτικά στο πάτωμα.

«Ούτε αυτό θα σου χρειαστεί, τουλάχιστον για απόψε» Με ενημερώνει και τον βλέπω να κοιτά με λαιμαργία και πόθο το κορμί μου. Αυτό μου δίνει έξτρα αυτοπεποίθηση. Ένας άντρας σαν αυτόν, που έχει δει πολλά γυναικεία κορμιά θαυμάζει το σώμα μου...

«Απόψε θα μείνεις γυμνή φωνάζοντας το όνομα μου για ώρες»

«Πάντα τόσο σίγουρος είσαι για τον εαυτό σου; Έχεις πάντα τόση αυτοπεποίθηση?» Τον ρωτάω

«Πάντα, δεν θα έπρεπε?» απαντά και ξεκουμπώνει το τζιν του. Με σίγουρες κινήσεις το βγάζει και επιστρέφει πάνω μου.

Φιλά τη βάση του λαιμού μου και αφήνει με τα δόντια του μικρές δαγκωματιές που με ερεθίζουν και με τρελαίνουν , κάνουν την υγρασία ανάμεσα στα πόδια μου να μεγαλώνει.

«Σε ρώτησα κάτι» Οδηγεί το χέρι του ανάμεσα στα πόδια μου και νιώθω την ανάσα μου να επιταχύνεται. Κάθε σημείο του κορμιού μου που ακουμπά το χέρι του, παίρνει φωτιά.

Δεν θυμάμαι τι ρώτησε. Δεν θυμάμαι τίποτα πέραν του πόσο ωραία με κάνει να νιώθω ήδη

«Τι?» Ψελλίζω χαμένη

«Δεν θα έπρεπε να είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου?» Βάζει ένα δάχτυλο μέσα μου και βογκάω από ηδονή. Η επιθυμία μου για εκείνον μεγαλώνει όσο το χέρι του κινείται και νιώθω τη στύση τουπάνω στην κοιλιά μου να μεγαλώνει.

«Θα έπρεπε» Ομολογώ. Με το άλλο του χέρι ελευθερώνει το στήθος μου από το σουτιέν και η γλώσσα του παίζει με τη ρώγα μου. Την περιτριγυρίζει και την δαγκώνει ελαφρά. Μετά την φυσά και επαναλαμβάνει την ίδια διαδικασία και στην άλλη ρώγα μου. Νιώθω ήδη να πονάω από την επιθυμία μου για εκείνον.

«Adam, σε παρακαλώ» ψελλίζω χαμένη ανάμεσα σε κοφτές ανά­σες. Σηκώνει το βλέμμα του και με κοιτά χαμογελαστός, όσο η γλώσσα του παίζει ακόμη με τη ρώγα μου.

«Τι θέλεις μωρό μου? Πρέπει να μου πεις. Θέλω να ξέρω τι χρειάζεσαι να σου δώσω»

Λέει χαμηλόφωνα ενώ συνεχίζει να δαγκώνει το στήθος μου. Και μόνο που τον κοιτάζω και ετοιμάζομαι να τον παρακαλέσω να προχωρήσει νιώθω τα μάγουλά μου να φλογίζονται.

«Σε παρακαλώ» απαντώ ξέπνοα.

«Πες το μου. Θέλω να τ' ακούσω. Θέλω να ξέρω τι περιμένεις από μένα. Τι θέλεις ακριβώς» Λέει χαμογελώντας. Είναι εμφανές ότι διασκεδάζει με το πόσο άβολα νιώθω. Όμως είναι κάτι που με ερεθίζει ακόμη περισσότερο. Μαζί του νιώθω πως μπορώ να είμαι τα πάντα.

«Σε θέλω μέσα μου. Θέλω να με κάνεις να τελειώσω όπως δεν έχω τελειώσει ποτέ» Του απαντώ με θράσος και διεκδικώ αυτό που θέλω για πρώτη φορά στην ζωή μου.

Μειδιά προφανώς ικανοποιημένος από την απάντησή μου ενώ το στόμα του ενώνεται με το δικό μου σ' ένα αχόρταγο γεμάτο πάθος φιλί. Πιο αχόρταγο από πριν, αν είναι ποτέ αυτό δυνατόν. Δεν με αναγνωρίζω. Δεν με έχουν φιλήσει ποτέ έτσι, σαν να είμαι κάτι πολύτιμο σαν να φοβούνται ότι εξαρτάτε η ζωή τους από αυτό το φιλί.

Φιλά το σαγόνι μου, το λαιμό μου και το σημείο ανάμεσα στα στήθη μου. Κατεβαίνει στον αφαλό μου και μόλις καταλαβαίνω τι σκοπεύει να κάνει, πανικοβάλλομαι. Ανασηκώνομαι και τον πιάνω από τα χέρια αναγκάζοντας τον να σταματήσει. Με κοιτά, χαμογελά με το σέξι στραβό του χαμόγελο. Θα με πεθάνει γαμώτο.

«Μη» λέω και η φωνή μου ίσια ίσια που ακούγεται.

«Μωρό μου άσε με να σε προετοιμάσω για μένα και παράλληλα να σου χαρίσω έναν οργασμό. Εμπιστεύσου με ξέρω τι κάνω. Ξάπλωσε και χαλάρωσε»

«Μα...»

«Έχε μου εμπιστοσύνη. Μου είπες να σε κάνω να τελειώσεις όπως ποτέ ξανά και αυτό ακριβώς σκοπεύω να κάνω» Με διακόπτει και συνεχίζει το ταξίδι του προς τα κάτω.

«Εγώ δεν πρόκειται να ανταποδώσω γι' αυτό εάν δεν θες μην συνεχίζεις...» Απλά ξεκαθαρίζω την θέση μου.

«Το μόνο 'που σκέφτομαι από την ώρα που σε είδα, είναι η γεύση σου. Και τώρα που σε γεύομαι, δεν μπορώ να σταματήσω. Στα αρχίδια μου εάν μου πάρεις ή όχι πίπα. Εγώ θέλω να μάθω τι γεύση έχει αυτό του μουνάκι.» λέει κι εγώ παίρνω φωτιά. Νιώθω το πρόσωπό μου κόκκινο από την έξαψη και σχεδόν πονάω από τον πόθο μου για εκείνον. Τα ωμά του λόγια λειτουργούν σαν αφροδισιακό για μένα.

Δεν περιμένει την απάντησή μου και η γλώσσα του βρί­σκεται στο ευαίσθητο σημείο μου. Είναι η πρώτη φορά που νιώθω κάτι τέτοιο, σαν δεκάδες ηλεκτρικά ρεύματα να με χτυπούν ταυτόχρονα. Η γλώσσα του ανεβοκατεβαίνει αργοί και αισθησιακά και βυθίζει ένα δάχτυλο μέσα μου. Αφήνω ένα βογκητό και μία πρωτόγνωρη αίσθηση με κατακλύζει. Γλιστράει ακόμη ένα μέσα μου και σχηματίζει κύκλους όσο το διεισδύει ξανά και ξανά μέσα μου. Η γλώσσα του συνεχίζει πιο γρήγορα και πριν προλάβω να καταλάβω τι γίνεται, μία ένταση μαζεύεται μέσα μου. Τυλίγω τα σεντόνια στις γροθιές μου και φωνάζω δυνατά το όνομά του, όπως με είχε προειδοποιήσει πως θα κάνω, την ώρα που τελειώνω. Τα πάντα χάνο­νται γύρω μου για λίγα λεπτά κι απλά αφήνομαι στην αίσθηση της στιγμής. Μόλις οι αισθήσεις μου επανέρχονται, ακούω την ανάσα μου φρενιασμένη. Πασχίζω να συνέλθω. Εκείνος έρχεται πάνω μου και με φιλά, παγιδεύοντας το κάτω χείλος μου στο στόμα του.

«Αυτό, δεν μου έχει συμβεί ξανά»

«Στο είπα ότι θα φωνάζεις όλη νύχτα το όνομα μου» Απαντά με αυταρέσκεια. «Αλήθεια, δεν στο έχει ξανακάνει κανείς αυτό;» ψιθυρίζει στο αυτί μου.

Τον κοιτώ με περιέργεια τι εννοεί? Εάν με έχουν γλύψει στο παρελθόν ? Εάν έχω τελειώσει ξανά με αυτόν τον τρόπο? Φυσικά και με έχουν γλύψει αλλά ποτέ κανένας δεν με έκανε να τελειώσω τόσο έντονα. Πάω να του εξηγήσω αλλά τα λόγια μου χάνονται όταν τον βλέπω χωρίς εσώρουχο.

Το σώμα του το πέος του... το τεράστιο και μεγάλο πέος του με κάνει να στραβοκαταπιώ. Θα πνιγώ από το σάλιο μου.

«Στο είπα πως έπρεπε να σε προετοιμάσω για μένα» Μου απαντά αυτάρεσκα αφού έχει καταλάβει πως το μέγεθος του με έχει σοκάρει.

Έρχεται από πάνω μου και παίρνει θέση, ανάμεσα στα πόδια μου. Με φιλά για ακόμη μια φορά, ενώ τα χέρια του χαϊδεύουν απαλά τα πλευρά μου. Η τρυφερή κίνηση του αυτή έρχεται σε αντίθεση με το παθιασμένο του φιλί

«Θέλω να μπω μέσα σου.»

«Ναι» Ούτε ξέρω πού βρήκα το θάρρος να το πω. Σίγουρα όμως βγήκε από το στόμα μου πριν προλάβω να το σκεφτώ.

Ο Adam μου χαρίζει ένα στραβό χαμόγελο κι αφού ανοίγει το συρτάρι του κομοδίνου του, βγάζει από μέσα μία ασημένια συσκευασία. Ανακάθεται και την σκίζει με τα δόντια του. Το βλέμμα μου πέφτει στο σημείο που το V ενώνεται και αφήνω μία ανάσα που δεν είχα καταλάβει ότι κρατούσα. Με παρατηρεί μειδιώντας και φοράει το προφυλακτικό.

Κατσουφιάζω που μπορεί και με κάνει τόσο αχόρταγη.

«Ήθελες μήπως να το κάνεις εσύ?» Με κοροϊδεύει ενώ τοποθετεί τον εαυτό του ανάμεσα στα πόδια μου και με φιλά στην βάση του λαιμού μου.

«Είσαι σίγουρη ότι αυτό θες, όμορφη; Έχεις μια ακόμα ευκαιρία να κάνεις πίσω εάν δεν είσαι σίγουρη, εάν ξεκινήσω δεν νομίζω πως θα μπορέσω να σταματήσω» Με προειδοποιεί.

Νεύω καταφατικά και το μόνο που ξέρω αυτή τη στιγμή, για το μόνο που είμαι σίγουρη είναι πως θέλω ένα βράδυ μαζί του. Δεν θέλησα ποτέ κάποιον περισσότερο.

Το πέος του βρίσκεται στην είσοδο μου. Τον νιώθω να εισχωρεί σιγά σιγά μέσα μου. Είναι πολύ προσεκτικός . Είναι μεγάλος και σκληρός σαν πέτρα. Τον σφίγγα ακόμη περισσότερο πάνω μου. Παίρνω μία βαθιά ανάσα όσο με γεμίζει αργά και με φιλά στα χείλη. Οι γλώσσες μας μπερ­δεύονται και τα χέρια μου ταξιδεύουν στα καλογυμνασμένα χέρια του. Οι ωθήσεις του είναι αργές στην αρχή και ο ρυθμός του επιταχύνεται μετά από λίγα λεπτά. Αισθάνομαι την ανάσα του κοφτή πάνω μου και τα μικρά βογκητά που δραπετεύουν από το στόμα μου πνίγονται στο δικό του και με καθένα ο ρυθμός του επιταχύνεται.

Τον πιέζω να αυξήσει κι άλλο τον ρυθμό του. Νιώθω πολύ ωραία. Με τρελαίνει.

«Γαμώτο. Άννυ! Νιώθω απίστευτα ωραία μέσα σου. Είσαι τόσο στενή γαμώ»

«Πιο δυνατά. Σε παρακαλώ, πιο δυνατά» απαντώ, με την

ανάσα μου να είναι ακανόνιστη.

«Θες πιο δυνατά ε; Την πουτάνα μου μέσα για γυναίκα, θα με πεθάνεις»

Βγαίνει απότομα από μέσα μου και πριν προλάβω να διαμαρτυρηθώ, με γυρνάει μπρούμυτα.. Στρέφω το κεφάλι μου και τον κοιτάζω, τη στιγμή που σκύβει να μου αφήσει ένα φιλί στον ώμο. Κλείνει τα πόδια μου και μπαίνει μέσα μου άγρια. Είναι αδύνατον να πνίξω την κραυγή ηδονής αυτήν τη φορά. Δεν ξέρω τι συμβαίνει , αλλά νιώθω τέλεια. Μου δίνει ένα σκαμπίλι στον αριστερό γλουτό ενώ με το χέρι του σφίγγει τον δεξί γλουτό μου.

Μπαινοβγαίνει σαν τρελός μέσα μου και γρυλίζει πόσο τέλεια με αισθάνεται. Σε κάθε του κίνησηνιώθω πως θα τελειώσω ξανά. Η ένταση μαζεύεται ξανά και με κάθε του ώθηση πλησιάζω όλο και πιο πολύ προς την κορύφωση.

«Να πάρει!» τον ακούω να λέει και δαγκώνω το μαξιλάρι για να μην φωνάξω.

«Ούτε να το σκέφτεσαι , θα γκαρίξεις το όνομα μου. Εάν δεν αφήσεις αμέσως αυτό το μαξιλάρι θα σταματήσω να σε πηδάω» Με διατάζει και μου τραβά τα μαλλιά. Τα δόντια μου αφήνουν το μαξιλάρι.

«Θα τελειώσω» Τον ενημερώνω, αν και νομίζω πως το έχει καταλάβει ήδη αυτό

«Τελείωσε μαζί μου» απαιτεί μ' έναν πρωτόγονο τρόπο και πλέον μπαίνει μέσα μου δυνατά και ορμητικά. Τελειώνω έντονα φωνάζοντας το όνομά του και τον νιώθω να σφίγγει ακόμη περισσότερο τη μέση μου. Με μία τελευταία ώθηση, αφήνει ένα βρυχηθμό. Ξαπλώνει πάνω μου και με φιλά στο μάγουλο, όσο νιώθω την καρδιά του να χτυπά με φρενήρεις ρυθμούς στην πλάτη. 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top