Chapter 29 of her dying time


Jelmine

Chapter 39
Jelyn POV

Ilang beses kong kinagat ang aking labi habang nag lalakad patungo ng music Room. Wala ng mga estudyanteng nag lalakad sa hallway dahil narin sa nag simula na ang klase.



Tinahak ko ang may kalayuan na Music room. Pag dating ko sa tapat ng kwartong iyon ay Hinawakan ko agad ang door knob.Nag dadalawang isip ako kung bubuksan ko ba o hindi pero sa huli unti unti ko din itong binuksan.



Bumungad sakin ang tunog ng gitara. Maingat akong pumasok. Takot na makagawa ng kahit anong ingay.



Natanaw ko si Nathan sa Mini stage. Nakatayo sya sa harap ng microphone at may hawak na gitara. Nakapikit sya habang nag gigitara. Sa tingin ko mag sisimula palang sya sa pag kanta.

Now Playing: Amnesia

"I drove by all the places we used to hang out getting wasted
I thought about our last kiss, how it felt, the way you tasted
And even though your friends tell me you're doing fine

Are you somewhere feeling lonely even though he's right beside you?
When he says those words that hurt you, do you read the ones I wrote you?

Sometimes I start to wonder, was it just a lie?
If what we had was real, how could you be fine?

'Cause I'm not fine at all.."

Unang kanta. Natamaan agad ako. It's Helen.. Para kay Helen yung kanta. Nasaksak nanaman ang puso ko. Tumingala ako. Ayokong tumulo ang luha ko. Gusto kong maging matatag kasi sabi nya mag hintay lang ako pero hindi ko kasi kayang pigilan yung sakit, yung kirot, yung selos, yung mainis.




Helen, bakit ang swerte mo?

Kahit wala kana, eto si Nathan.. Patuloy kang minamahal. Patuloy kang inaalala. Kahit yung pangako nyang susunduin ako kanina nakalimutan nya kasi mas inuna ka. Masyado kang madaya Helen.. Kasi hindi pa nga ako nag sisimulang lumaban talo na ako, bakit kahit wala kana ang hirap parin makipag kompitensya? Ikaw cool lang, tapos ako itong sobrang nasasaktan.

"I remember the day you told me you were leaving
I remember the make-up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape

'Cause I'm not fine at all"

Amnesia... Gusto nyang mag karoon non. Bakit? Simple lang,
Gusto nyang kalimutan ang lahat kasi ayaw na nyang masaktan. Syempre, patay na ang mahal nya. Hindi na kailanman babalik pa. At ang mas masakit, sya yung dahilan kung bakit namatay si Helen.










Nakaya kong 'wag lumuha hanggang Natapos ang kanta. Inayos ko ang sarili ko at lumabas sa tinataguan ko.

Pumalakpak ako habang naka ngiti.

"Ang galing mo naman kumanta, Mine! "




Right.

I should not let him see my pain.


Napatigil sya at napatingin sakin. Kita ko ang gulat sa mga mata nya. Binaba nya ang gitara. Hinagod ang buhok pataas bago bumaba para lapitan ako.



Sinalubong nya ako ng yakap bago halikan sa noo.


"Who told you that I'm here?"- Nathan

"Si Ayato. Psh, alam mo bang nalate ako kakahintay sayo? Sabi mo kasi susunduin mo ako eh." Malambing at may pag tatampong sabi ko.


Nakita ko ang guilt sa mga mata nya. Bumuntong hininga sya at hinawakan ang kamay ko.



"Sorry. I forgot."

Nakalimutan mo kasi si Helen na ang pumagitna. Kung mabubuhay ba si Helen isasantabi mo na ako, Nathan?


"It's ok. Bumawi ka nalang next time. Ano nga palang ginagawa mo dito?"




"Gusto ko lang ng tahimik na lugar kaya dito ako pumunta. "




Sabihin mo para makapag isip at mag karoon kayo ng time para mag kasama ng alaala ni Helen. Syempre kung may gusto kang alalahaning tao pupunta kaba sa matao?




"Come on."- Nathan

"Saan tayo pupunta?"

"Basta."

"Pumasok nalang tayo sa klase natin."

"No. We need to have fun. Come on."





Wala akong nagawa dahil hawak nya ang kamay ko. Hinila nya ako at dumaan kami sa back door kung saan naka parada ang kanyang kotse. Walang guard na nakabantay sa back door kaya mabilis kaming nakalabas. Pinag buksan pa ako ng pinto ni Nathan bago kami umalis.



"I'm really sorry Jelyn.. Nawala lang sa isip ko na susunduin dapat kita kanina. Sorry talaga."












Kasi iniisip mo si Helen! Damn it! Wag mo ng ipamuka sakin!









"Ok nga lang , ano ka ba.. Tsaka natanghalian din naman ako ng gising kanina."


Liar. Ang aga mo kayang nagising Titania, sa sobrang excited.






Nilingon ako ni Nathan habang nag da-drive. Puno parin ng guilt ang mga mata nya. He should be!

Pumunta kami sa isang karnabal. Mag kahawak kamay kaming nag lakad at nag gala.




"Nathan, gusto ko yun!"- tinuro ko ang malalaking stuff toy na nakasabit sa isang mini house. Pero mas gusto ko yung MarshMallow stuff pillow.


Tumango sya at hinila ako papunta dun. Sinalubong kami ng isang lalaki. Tindero ata.





"Kuya, I want to buy that Mallow stuff Pillow.. How much is that?"




"Naku, Sir! Hindi po pinag bibili yan eh. Kailangan nyo pong mag laro para makuha iyan."






Tinignan ko yung nasa tapat namin. May mga maliliit na dart target duon.




"How to play it kuya? Gusto kong laruin!"- me






"No. Ako ang mag lalaro. Just watch."- Nathan






Sumimangot ako.




Binigay ni Kuya ang instruction kay Nathan kung anong gagawin. Agad naman nyang na gets. Ibabato lang naman yung dart sa mga dart target. Pero para makakuha ng malalaking stuff toy tulad nung gusto ko kaylangan masapul sa gitna ng dart yung pinaka maliit na dart target. Tatlo ang kailangan kaya magirap.


150 kada Limang dart. Nag bayad si Nathan ng 150 at binigyan naman sya ng limang pirasong dart.







Kumuha ng tyempo bago tinira yung pinaka maliit. Hindi sumapol kaya napa mura sya.



"Go Mine! You can do it!"- i cheered.







Ngumiti sya sakin. Tumira ulit sya.. Natamaan pero hindi sa pinaka gitna. Then umulit ulit sya, ng umulit, ng umulit hanggang sa naubos yung dart namin.







"It's Ok Nathan. Sa iba nalang tayo-"







"No, i'll gonna win your Marshmallow. Kuya, one more round."- Nathan








Nag abot ng 500 si Nathan kay Manong. Susuklian na sana sya pero sinabi ni Nathan na mamaya na hanggat hindi pa nya nakukuha yung Mallow ko. Talagang ayaw mag patalo eh.








Tinignan ko yung Mallow pillow. Nag gesture ako like saying 'wait lang.. Daddy will gonna get you.' I smile with that thought.















Mukang mataas ang layunin ni Nathan kaya sa huli yung lahat ng dart nasapul nya sa lahat ng dart target.












Sumigaw ako at nag tatatalon. Yumakap ako kay Nathan na parang nanalo kami sa lotto.








"Ang galing ng Mine ko!!"- me










Ngumisi lang sya. Binigay na ni Kuya yung Mallow pillow. Agad ko itong kinuha at niyakap.









"Ah, sir. Ito ho yung sukli nyo."- kuya






"It's all yours Kuya.. Your game made my girlfriend happy. That's you reward."- Nathan












"Are you sure you wanna hold that Big stuff for the rest of the day? You know, we can put that in my car so there's no Balks for you."






"No, I want to be with my Mallow while wondering around. Please?"







Bumuntong hininga si Nathan pero kinuha nya sa kamay ko yung Mallow ko. Sumimangot ako, kala ko ilalagay nya sa kotse pero hinawakan nya lang yun sa kanang kamay bago hinawakan ang kamay ko.









"Ako na ang hahawak. This is too big for you to hold. Come on."









Ngumiti ako at hinigpitan ang pag kakahawak sa kamay ko. Nag lakad kami ulit para mag gala kasama si Mallow.













"Nathan, hawakan mo ng mabuti si Mallow. That's our baby. You should take care of it."- paalala ko. Kumunot ang noong tinignan nya ako.





"Our baby?"- Nathan











"Yes, sya ang unang anak natin." Ngumiti ako.







Ngumisi lang sya at hinawakan ng mahigpit si Mallow.






"Nathan, gusto ko ng cotton candy!"












"Kanina ka pa kumakain ng matatamis. Wag na. Come, let's try this ride."





Hinila nya ako sa tapat ng isang roller coaster. Sa tingin palang natatakot na ako dahil nakakalula tapos may bumabaligtad-ligtad pa.








"Ayoko!"










"*laughs* why not? Masaya yan."











"Ayoko talaga.. Ang taas, tsaka look! Mallow is afraid too! Hindi ka ba naaawa sakanya?"









Tinignan nya si Mallow na hawak nya. Well, yung mallow pillow ay may bibig at mata pero naka smile yung bibig. Binalingan nya ako ng tingin. Seryoso, like saying 'ako ba ginagago mo?'











"Eehhh! Ayoko naman talaga. Sige kung gusto mo ikaw nalang, maiiwan kami ni Mallow dito. Give me my mallow! Hindi mo na sya anak!"

















"Then, who's the father if I'm not?"













"Si... Si.. Ammn. Si Pororo!"










Nag igting ang panga nya. Did i say something wrong?










"Who the fuck is Pororo?".













"Amhmm. Yung new daddy ni Mallow?"














Inirapan nya ako at naunang mag lakad. Sumunod ako sakanya pero ang bilis nyang mag lakad. Naku, naku! Tampo nanaman ang isang to.








"Nathan, hindi mo ba kilala si Pororo?"













No response.








"Uy, Nathan!"











No response.









Tinawag ko sya ng tinawag hanggang sa may binigay syang pera dun sa babae. Hindi nya ako pinansin kahit nung umupo sya sa pang dalawahang upuan. Hindi parin ako tumigil sa pag tawag sakanya. Umupo din ako sa tabi nya. Pinuwesto nya si Mallow sa harap namin at inipit sa kanyang hita.











"Uy, wag ka nang mag tampo-"









Napatigil ako sa pag sasalita ng yumuko sya papalapit sakin. May sinaradong bakal at may kinuha sa likod ko. Kulay pula iyon na parang seatbelt-














.O__O










Oh my gush!
















"Gotcha!"












"Waaaaah! Nathan, ayoko dito! Hala, Kuya! Bababa po ako!"













Nag panic ako at tumingin sa paligid. Nakasakay na ako ngayon sa roller coaster. Tinignan ko si Nathan na naka ngisi sakin. He tricked me!











Pilit kong inalis ang seatbelt na kinabit nya but i dont know how it works! Hindi ito yung parang sa kotse.










"Waaah! Kuya! Bababa na po ako!" Sabi ko dun sa kuya na operator. Pero inakbayan lang ako ni Nathan.












"Don't mind her kuya, she's just excited to see our five children out there."-












Ngumiti si Kuya at tumango. Umalis sya para mang assist ng iba.










Bumaling ako kay Nathan. Hinampas ko sya sa braso.








"Why did you say that? Liar!"

















"Bakit ba kasi ayaw mong sumakay dito? Siguro makikipag kita ka sa Pororo mo ano?"












"Of coarse not!"












"Bakit ba kasi ayaw mo? You'll enjoy this!"















"Ibaba mo na ako please... Ayoko talaga."













"Subukan mo lang.. Mag eenjoy ka, I'm here."











Tumango ako at nanginginig na sumiksik sakanya. Kinakabahan ako. Pero wala na akong magagawa. Ito kasi ang gusto nya.










Napapitlag ako nang umandar yung sasakyan namin. Hinawakan ko ng mahigpit ang damit ni Nathan at nag sumiksik pa. Mas lumakas ang panginginig ng kamay ko. Naramdaman kong pumulupot ang braso ni Nathan sa katawan ko but that isn't enough for me to ease my panic.











"Hey are you alright?" Naririnig ko pa si Nathan. Mababa pa ang kinalalagyan namin. Ayokong tumingin. No. I wont.













Hindi ako makahinga. Napupunta ang atensyon ko sa puso ko na sobrang bilis ng takbo at pag pintig. Kinagat ko ang labi ko. Pumikit ng mariin at pilit na inalis sa aking utak na nasa mataas na parte na kami.









Pilit kong pinakalma ang aking sarili.
















"Jelyn, bakit ba takot na takot ka? Just calm down. Ok?"











Hindi ko sya maintindihan. Kabog lang ng puso ko ang naririnig ko.










"You're shaking. Hey, what's going on? Jhe? Are you ok? Hey! Answer me."










Hindi ako sumagot. Hinigpitan ko ang kapit dahil naramdaman ko ang biglang pag bagsak ng sinasakyan namin. Mabilis ang galaw at maingay.















Hindi ko na talaga naintindihan ang mga sinisigaw ni Nathan dahil sa hangin na humahampas samin at ang ingay ng makinang sinasakyan namin.














Ramdam ko ang napakahigpit na yakap ni Nathan sa buo kong katawan. Hindi ko parin minulat ang aking mata dahil takot ako. Takot na baka pag binuksan ko ang mata ko malalaglag ako.












Isa lang ang nasa isip ko. I'm afraid.. I'm afraid.. I'm afraid!














"You'll be ok my pricess. Calm down, don't panic. I'm just here. I'll not going to leave you. I promise. Just close your eyes. I'm here." - sa bulong ni Nathan ako nagising. Right. Nathan is here. Hindi nya ako hahayaang mapahamak. Huminga ako ng malalim. Niyakap ko pa sya at kinalma ang aking sarili.


















Makalipas ang ilang minuto ramdam kong hindi na gumagalaw ang sasakyan namin. Hindi ko parin binubuksan ang mga mata ko. Mahigpit parin ang kapit ko sa damit ni Nathan.









.

"Fuck, sorry.. I didn't know na may trauma ka pala sa ganitong bagay. I'm really sorry Mine. Sorry, sorry, sorry."









Hinalikan nya ang tuktok ng ulo ko at unti unti akong nilayo sakanya. Hinarap nya ako sakanya bago pinunasan yung pisngi ko na basa na pala dahil sa luha ko.
















"Shhh .. I'm here. Don't cry."







Sobrang takot at guilt ang nakikita ko sa muka nya.

I nodded my head.




















Ngumiti sya sakin at hinalikan ulit ako sa noo bago ako inaya ma lumabas na. Sya padin ang nag dadala ng Mallow pillow ko.
Hawak nya ang kamay ko ng may madaanan kaming mga couple na napapatingin samin.















"Ang sweet naman nung guy, sya pa talaga ang may hawak nung malaking stuff pillow para dun sa girl!"

















Tinignan ko si Nathan na mukang walang pake sa sinabi nung couple. Yung iba napapatingin sa kamay namin pero mukang proud na proud ang loko.














Sinuri ko ang kabuoan ni Nathan kasama si Mallow. Natawa ako dahil hindi bagay sakanya na may hawak na ganyan ka-cute na stuff pillow plus ang lalaki pa nun. Sa itsura nya bagay sakanyang hawakan ang aso na anytime pwedeng manlapa.














"Hindi ka ba na ngangawit hawakan si Mallow? Tara upo muna tayo."- yaya ko.















"I am practicing to take care of this for my future real baby."











Tinaasan ko sya ng kilay. Sinong Mommy? Si Helen? Si Kizme? Psh. Baog sana sila.














"Matatagalan pa si Real baby kaya dyan ka muna kay Mallow. "- me









Ngisi lang ang sagot nya sakin. Next destination namin ay sa mini park sana kaso may nakita kaming photo booth. Niyaya ko dun si Nathan kahit ayaw nya. Ang corny daw pwede naman sa phone nalang nya pero dahil mapilit ako wala din naman syang nagawa.







Lima lang ang litratong kinuha namin. First shot naka simangot pa si Nathan kaya hinampas ko sya.














Second shot bored na nag pose sya ng peace sign samantalang ako todo sa pose at pag ngiti.










Third shot kasama namin si Mallow pero this time dalawa kaming nakayakap kay mallow.













Fourth shot hindi kami tumingin sa Camera. Nag titigan lang kami at nasa gitna si Mallow.









Fifth shot wakey pose kami.









Tumatawang lumabas kami sa booth.










"Look at your face!* laughs* it's so epic."- Nathan










"Patingin!" Kukunin ko sana sa kamay nya yung picture pero nilayo nya lang at agad na tinago sa bulsa nya.










"Ang daya! I haven't seen my pictures yet.. Come on, let me see!"
















"next time nalang. Come here."













Nakasangot na lumapit ako. Napasinghap nalang ako dahil hinapit nya ang bewang ko at mabilis akong hinalikas sa labi. Nanlaki ang mata ko kaya hindi ko na nagawang pumikit. Narinig ko nalang ang pag click ng Camera sa kabilang side ko.


















Lumayo si Nathan sakin at naka ngiting tinignan ang picture sa phone nya.













"Nice shot."- Nathan















"Hindi ako ready dun ah!"



















"Edi ulitin natin para ready kana." Binigyan nya ako ng nakaka lokong ngiti.















Umiling lang ako.




















Whatta naughty Nathan.




                   To be continue

MsRayter's sticky note..

  Sorry for the long long wait! But I just realized that i should finish this story kaya nag sulat agad ako. :) feel you on my next update!

Vote and comment❤💋

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top