Chapter 25 of her dying time
♥Jelmine
(Kizme Sweet Cezzar on our multimedia--->>>>)
'Utang na loob'
Chapter 25
Jelyn POV
Napatikhim ako at kinagat ang labi ko. Masamang tinitigan ko si Nathan na nasa gilid ko. Inosenteng nilingon nya ako.
Liar!
Nakasubsob sya sa leeg ko. Walang pake kahit nasa harap namin ang professor na nag tuturo. Kanina ko papinipigilang mapa sigaw sa ginagawang nyang pag kagat sa leeg ko.
"Hey, stop."- me
Kinurot ko sya sa tagiliran bago buong lakas na tinulak palayo na nagawa ko naman. Tinignan nya ako ng nakataas ang kilay.
"Quite!"- me
Ngumuso sya at sumandal sa upuan nya. Hindi na nya ako kinulit kaya nag karoon din naman ng laman ang utak ko kahit papano.
Lunch break na kaya inaayos ko na yung mga gamit ko. Si Nathan nakatayo na at hinihintay nalang ako.
Tumingin ako sa gilid ko dahil kinalabit ako ni Adrian.
"O?"
"Sasabay ka samin mag lunch?"
Oo nga pala. Hindi ko pa nasasabi sakanilang kasama ko si Tristan at ang girlfriend nyang mag lunch.
"Hindi muna. Sa cafeteria ako."
Tumango sya. May nilabas sya sa bag nya at nilahad sakin ang katakam takam na marshmallow.
"Pansin kong wala ng marshmallow sa cabinet dun sa Royal ROom kaya i brought you one."
Agad kong kinuha yung isang plastick ng marshmallow.
"Thank you adrian!"
"Your welcome prinsesa."
Nakangiti kong pinasok sa bag yun bago hinarap si Nathan na naka simangot.
"May kasama akong mag lulunch sa cafeteria."- me
"Edi dun din kami kakain."- Jay-R
"May mga kasama kasi ako."- me
"We didn't say we're going to eat on your friend's table."- Nathan
Hindi ko alam kung papayag ba ako. Kahit naman sabihin kong wag na hindi naman nya ako susundin.
Tumango nalang ako. Bahala na.
Sabay sabay kaming lumabas ng classroom. Si Adrian At Justine ang nag ku-kwentuhan this time, si Jay-R nag su-sway sway habang nag lalakad. Nakangiti ako habang pinapanuod sya.
"Tsk. Stop staring at that psycho, wish he bump into something hard."
Tinaasan ko ng kilay si Nathan.
Gumagana ang jealousy meter nya.
"He's your friend. Don't say bad words about him."
"Tsss."
Nang makarating kami sa cafeteria hinanap ko si Tristan. Napangiti ako dahil nandoon siya naka pwesto sa isang table sa dulo. Nag paalam ako kay Nathan at sa kaibigan nya. Nag wave sila at bumukod narin sakin.
Naglakad ako papalapit kay Tristan na nakatingin sa gawi ko.
"Hi!"- me
"Hey,"
Umupo ako sa tapat niya. Pero hindi siya nakatingin sakin. Nakatingin siya kela Nathan sa kabilang table. Nilingon ko si Nathan na ang sama ng tingin samin, akala niya siguro si Bianca ang kasama ko.
Akmang tatayo si Nathan papaunta dito nang dumating at naglakad sa direksyon namin ang isang napakagandang babae.
Napatigil siya. Hindi na niya tinuloy ang pagtayo. Ako naman hinarap na si Tristan at iyong babaeng dumating ng hindi makapaniwala.
Siya ba ang sinasabing girlfriend ni Tristan?
Humalik iyong babae sa pisngi ni Tristan. Humarap siya sa akin at nginitian niya ako.
"Hi, Titania!"- siya
"H-hi."- me
"Jhe, she's Kizme.. My girlfriend."
Hanggang ngayon naninigas parin ako. Sumulyap ako kay Nathan na ngayon ay nakatingin kay Kizme.Si Kizme na ex ni Nathan ay girlfriend ngayon ng Ex ko?
Binaba ni Kizme ang shades nya. Umupo siya sa tapat ko.
"Kilala ko na sya Honey, hi Tristan's bestfriend.."
Masigla nyang bati sakin.
Tulad dati ganun parin ang dating niya. Mabait at masigla.
"Kizme don't."- Tristan
Napatingin ako kay Tristan nang sinabi nya iyon pero ngumiti lang siya sakin bago tumayo.
"Bibili lang ako ng pagkain natin. Wait lang. ..Kizme." Tinitigan niya si Kizme sa tabi ko na parang binigyan ng bilin bago umalis. Nakangiting bumaling sakin si Kizme.
"Ngayon pwede na talaga tayo maging mag kaibigan. Lagi kang kinukwento sakin ni Tristan. Kilalang kilala kita."- Kizme
Napatingin ako sakanya. Did.. Tristan told her?
"Ex ka nya at childhood friend."
Kinagat ko paloob ang dalawa kong labi.
"Wag ka ngang mahiya sakin. Oh, bakit pala hindi mo kasama sila Nath-- I mean Jared?"
"Nasa kabilang table sila."
Tumingin siya sa kabilang table. Tumango tango siya.
"Ganun parin sila. Galit sa akin."
Ngumiti siya ng mapakla bago tumingin sa akin.
"Alam mo pinagsisihan ko talaga yung mga nagawa ko sakanila."- Kizme.
Ang alin? Yung pag Three time mo kay Nathan, Ayato at Justine?
Hindi ko magawang sabihin iyon dahil mukang hindi niya magagawa iyon pero sabi ni Bianca kaya sya napatalsik dito noon dahil pinag sunod sunod nya sila Nathan.
"Why don't you try to apologize?"
Tinignan nya ulit ang table nila Nathan pero sigurado akong hindi si Nathan ang tinititigan nya.
"I tried. A thousand times."
Sadness and longing enveloped her face pero ngumiti parin sya sakin.
"Yaan mo na. Atleast i tried to explain and apologize my side, but they didn't believe me."
Anong e-eexplain? Nahindi mo sinasadyang magustuhan silang tatlo ng sabay?
Umiling ako. I'm being mean.
"Anyways, where's Bianca?"
"You're asking me where she is? You are such a mean bitch to her last time you saw her."- me
Well, i cant help to say bitchy things because she insulted my bestfriend.
"Concern lang ako baka kasi dumating na yung karma na pinadala ko."
"Pardon?"
"If i were you-"
Hindi nya natapos ang sasabihin nya dahil dumating na si Tristan dala ang mga pag kain namin.
Nag simula kaming kumain pero hindi mawala sakin ang pag kairita kay Kizme dahil sa sinabi nya kay Bianca. I thought she's an angel.
Napapansin kong sumusulyap si Kizme sa pwesto nila Nathan. Kumunot ang noo ko. Is she still obsessed with Nathan? Anong ginagawa nya sa Bestfriend ko?
Nag init ang ulo ko sa bagay na yun.
"Jhe, nag text si Dad. Lumabas na daw yung result. Gusto mo bang pumunta dun ngayon o mamayang dismissal na?"
Nag angat ako ng tingin kay Tristan. Pinanlakihan ko sya ng mata bago tinignan si Kizme. He should've watched his words!
Napatawa si Kizme.
"Stop hiding something that i already know. Titania, I'm telling you... I know."
"Tristan told you?"- me
"Jhe, she knows because her father is the one who inform my dad para malaman na may gamot na. If i didn't tell her your condition edi sana wala tayong hope ngayon because that therapy is illegal."
Kumunot ang noo kong tinignan si Tristan.
"So you're telling me na ang gagawin na panggagamot sakin is a crime?! Do you want me to go in jail?"
"No, ofcoarse not! As i said last month lang narelease yung gamot. Hindi pa sya na pa-process sa gobyerno so illegal pa sya but don't worry walang magiging sabit at isang buwan nalang naman maaayos na ang mga papel so you don't need to feel worry."-Tristan
"It's still illegal! It looks like I am gonna take drugs or something against the law!"
Umiling si Tristan at kinalma ako.
"Jhe, low your voice. A month later naman magiging legal na yun. Mas paaagahin lang natin ang panggagamot sayo because we never know kung... Kung kelan ka..."
"Mamamatay? Bakit hindi mo pa sabihin? Let's face that truth Tristan." Mahina kong sabi. Ayokong may makarinig nang pinag uusapan namin.
Well, Kizme knows.
"Titania, iisipin mo pa ba kung illegal ang proseso kesa dun sa pag asang makawala ka sa sakit mo?"- Kizme
Natahimik ako. She's right. I should choose to be heal than thinking about the things I'll do is illegal. Siguro kahit death penalty pa ang katapat ng gamot na yun ay wala akong magiging pake-alam. I'm doing this for my Family, For Tristan's Family and also for Nathan.
"Sorry."- me
"Don't be sorry. Alam ko naman na hindi mo intensyon na lumabag ng batas pero this is the only why, we don't have a choice and we cant let this chance pass away."- Tristan
"I know. Natatakot lang ako. Natatakot na baka makulong ako. It'll just make things worst."
"We have connections, hindi mo kailangan mag alala. We wont let that happen. I-focus mo nalang ang isip mo sa therapy nagagawin sayo. Ok?"- Kizme
Tumango ako. Ngumiti ako sakanya.
"Thank you because you're here too to support me. I owe you one."
Ngumiti sya at niyakap ako pero may binulong sya sakin.
"May kapalit lahat ng utang na loob."
Ok? It's really scaring me out.
To be continue...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top