-Jelmine

Chapter 18
Jelyn POV

Pinasok ko ang phone ko sa bulsa ng palda ko at nag lakad palabas ng storage room.

I tried not to cry when i reach their dinning place.

Nanduon si Nathan. Naka tuxedo pa sya at naka upo sa high stool. Ngumiti ako nang lumingon sya sa gawi ko.

"Hey."- me

Lumapit ako sakanya at hinalikan sya sa pisngi.

Wala syang imik na nilingon si Mommy na nag luluto parin.

"Mom, jelyn and i will just talk. Excuse us."- Nathan

Hindi na hinintay ni Nathan ang sagot ni Mommy at hinila na ako paakyat sa kwarto nya.

"Nathan, nasasaktan ako."

Mahigpit ang pag kakahawak nya sa kamay ko. Feeling ko any time mapuputol yun plus nahihilo nanaman ako.

But he didn't bothered to response. Sa inis ko kinuha ko ang sapatos ko at hinampas sa ulo nya.

"Shit!"

Inis na nilingon nya ako at tumigil din sya sa pag lalakad. Nasa tapat na kami ng pinto ng kwarto nya.

"There! Finally, you noticed me.. Kailangan ba saktan kita para pansinin ako? Para bitawan? Para mapanasin na nasasaktan na ako?"

Alam ko sa sarili kong dalawa ang ibig  sabihin ng sinabi ko.

"Sino yung kausap mo kanina?"

"He's not your business. Don't talk to me like you're my boyfriend! "

Sa sobrang sakit ng ulo ko kung ano ano na ang nasasabi ko. Kumikirot nanaman ang sintido ko.

"I am! Fuck , I'm your boyfriend!"

"You're not. Don't forget that we're just a show."

Then Pain cross on his face.. He's hurt? Well I am too.

Naiinis ako sakanya dahil binigay nya sakin ang pakiramdam na ito. May extra baggage pa sya pero heto sya, kumukuha ulit. Lalapit sya sakin ng hindi buo tapos ako yung mag susuffer kakahintay.

"I lost my appetite. Tell Mom that i need to go. Goodbye-"

"No. This isn't goodbye. Jelyn, hindi pa ba maliwanag sayo na you're special for me? Na gusto ko ako lang. Hindi ko ba sinabi sayo na hintayin mo ako until i'm ready. Please, don't act like this."

"Ako, do i didn't tell you na mainipin ako? Nathan, ano bang gusto mo? Mag hintay ako? Sorry to tell you that i cant.  Hindi kita nira-rush, I'm just informing you hindi ko kayang mag hintay ng matagal.  Cause My. Time. Is. Dying."

I guess hindi nya naintindihan ang huli kong sinabi. Mabuti narin yun. Kumalas ako sa pag kakahawak nya at nag lakad palayo.

Hinintay kong habulin nya ako. Na sabihin nyang 'please konting panahon nalang' pero wala.. Hinayaan nya akong makalabas ng bahay nila.

I guess masyado syang nalubog sa past nila ni Helen. I guess tama ako.. Na hindi si Kisme ang dahilan kung bakit malayo, galit at cold si Nathan noong una ko syang nakilala.

Naalala ko yung day na pumunta si Bianca sa Royalty Room. Pumunta sya dun para dalhan ng cake si Nathan at para makapag thank you pero in the end tumapon  sa muka ni Bianca yung Cake.

Nag away kami tungkol dun. He told me to stay away from Bianca.. Alam ko kung anong pinupunto nya. Galit sya sa mga babae kaya pati yung bestfriend ko pinapalayo nya sakin.

Minsan hindi ko maintindihan ang complications nya. Galit sya sa babae pero sakin hindi. Galit sya pag may lalaking lumalapit sakin, pati ang kaisa isang babaeng kaibigan ko ikinagagalit din nya. Possessive i know, but it's to much.

Sumakay ako sa kotse ko at tumungo kami sa lugar na pag kikitaan namin ni Ayato.

Lumabas ako sa kotse at nag lakad patungo sa swing na kinauupuan ni Ayato.

"Ayato."

Nag angat sya ng tingin mula sa pagkatango nya. Ngumiti sya sakin at tumayo. Niyaya nya akong maupo sa isang bench.

"So, what do you want us to talk about?"- Ayato.

Masyado syang straight forward pero bakit nga ba patatagalin pa kung dun din naman ang patutunguhan.

"I wanna know something About Nathan and... H-helen."

Ramdam kong nag natigilan si Ayato. I knew it, naging malaking bahagi ng nila si Helen.

"Paano mo-"

"She's Nathan's big past right? Yeah, She's Nathan's Ex girlfriend."

Tumingin si Ayato sakin ng may pag tataka.

"Sabihin mo sakin Ayato. Gaano ba kahalaga si Helen kay Nathan?"

"Helen was his G-great love."

Pumatak ang luha ko. Great love? May makakatalo ba dun? Wala ang pupply love, super love, mature love o last love kung great love na ang sumama.

"When we were in highschool we meet Helen.. She's smart.. She's our school pride. Naging mag bebestfriend kaming lahat. Bilib ako sakanya kasi nakaya nyang ihandle kaming mga basagulerong lalaki. Funny to say pero nag kagusto rin ako sakanya, mapag alaga, mabait at maganda sya."

Tumango ako kay Ayato. Mentioning him to continue his Story.

"But One day Jared and Helen announced to us that their in a relationship. Hinayaan ko sila tutal gusto lang naman ang nararamdaman ko.. Tumagal sila ng One year i guess yun ang pinaka matagal na relationship ni Jared. Nawala ng feelings ko Sa babaeng yun at tinuon ko ang atensyon sa pag babarkada kela Adrian.. Mga basagulero at kasama kami sa fraternity that time. Hindi namin inakalang sasama si Helen dun. Hanggang sa dumating yung time na pinakilala samin ang mga neophytes yun yung araw nang frat initiation."

Bigla akong kinabahan ng yumuko si Ayato at hinawakan ng mahigpit ang buhok nya.

"Hindi namin alam na si Helen yung naka blind fold. We asked her kung Hirap o Sarap.. She said h-hirap .. We we're so numb! Ni hindi namin napansin na sya yun. We asked her again kung bakit hirap, sabi nya. 'Sa isang lalaki ko lang ibibigay ang sarili ko kaya mas mabuti nang mahirapan nalang' there, we hit her a hundred times using a thick wood. "

Napatauptop ako ng bibig ko. Sunod sunod ang pag tulo ng luha ko. Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko. Ayoko nang makinig pero parte to ng buhay ko ngayon kasi Nandito na Si Nathan kaya kahit ayoko.. Kailangan..

"What.  W-hat happened to Her?"

"After the initiation our leader take her blindfold off.. And it's.. It's Helen.. We we're shock. Hindi namin alam kung anong gagawin. Hanggang sa bigla nalang syang himatayin. We hurriedly bring her to the hospital but... She.. She died.
Fuck, we killed her."

Lumuhod ako sa harap ni Ayato at niyakap sya nang magsimula syang humagulgol ng iyak.

"It's not you, Nathan or your friend's fault. Hindi nyo alam. Hindi.."

"Ayato."

.

Hindi nya ako pinansin.

Hinawakan ko sya sa pisngi at hinarap sakin.

"Hindi mo kasalanan. Walang may gusto nun. Ok? "

Hindi sya umimik. Niyakap nya lang ako. I know it's the only way to comfort him.

Helen..

Isa kang napakalaking baggage.

           To be continue..

*****

Short ud? Sadya yan! Haha..
Reminder.. Paramdam..

Vote and comment..

♥Jelmine