Χτυπησες γκομενα; {32}
Την επιασα από τη μεση και την κατεβασα από πανω μου. Εγνεψα αρνητικα και σηκωθηκα αποτομα από το παγκακι.
"Δαναη εισαι η αδερφη του κολλητου μου και εισαι πολύ μικρη. Συγγνωμη" ειπα και εφυγα γρηγορα από εκει.
Πηγα από την πισω μερια του σπιτιου που ηξερα ότι δε θα ειχε κοσμο. Αλλα εκανα λαθος. Καποιος καθοταν στο μοναδικο παγκακι που υπηρχε.
Πλησιασα και καθισα. Κοιταξα προς το μερος του ατομου και καταλαβα πως ηταν η Ρεβεκκα. Γουρλωσα τα ματια μου και πηγα να σηκωθω αλλα ακουσα τη φωνη της.
"Κατσε"
Επεστρεψα στη θεση μου και κοιταξα τη θεα που απλωνοταν μπροστα μας.
"Προβληματα στον παραδεισο;" ακουσα τη φωνη της να ρωταει ειρωνικα και γυρισα το κεφαλι μου προς το μερος της.
"Πες το και ετσι" ειπα
Εκεινη εβγαλε έναν ηχο σαν γελιο αλλα δεν ειπε κατι.
"Εσυ;" ρωτησα
"Τι εγω;"
"Τι εχεις;"
"Τιποτα απλα βαρεθηκα" ειπε αλλα μπορουσα να καταλαβω ότι ελεγε ψεματα
"Σιγουρα;"
"Ναι" ειπε αποτομα και καταλαβω πως η συζητηση τελειωνε εδώ
Κοιταξα το τσιγαρο που κρατουσε.
"Το θες;" με ρωτησε και το κοιταξα εκπληκτος
"Εμ δεν εχω ξαναδοκιμασει" ειπα διστακτικα
"Αυτό είναι το μονο σιγουρο" ειπε γελωντας και το ετεινε προς το μερος μου.
Το επιασα διστακτικα και το επεξεργαστηκα
"Δε δαγκωνει ξερεις" ειπε ειρωνικα και την κοιταξα ενοχλημενος
Το εβαλα στο στομα μου και προσπαθησα να ρουφηξω τον καπνο. Ενας ξερος βηχας όμως με διεκοψε.
Η Ρεβεκκα διπλα μου γελουσε ενώ εγω πνιγομουν.
"Αστο καλυτερα μη πεθανεις κιολας" ειπε γελωντας και το αρπαξε από το χερι μου.
Την κοιταξα στα καταπρασινα ματια της και τα βλεμματα μας διασταυρωθηκαν.
"Εχεις ωραια ματια" της ειπα
Χαμογελασε αβολα και απομακρυνε το προσωπο της από το δικο μου. Τραβηξε μια ακομη τζουρα απο το τσιγαρο της και κοιταξε το κενο.
"Ξερεις ισχυει ακομα η προταση που σου ειχα κανει" της ειπα διστακτικα
"Ποια προταση;" ρωτησε εκεινη απορημενη
"Ε να σε βοηθαω με τα μαθηματα" ειπα
"Και εσυ τι θα κερδισεις απο αυτο;" ρωτησε γεματη καχυποψια
"Δε ξερω" ειπα και ετριψε το πιγουνι της
"Οταν μαθεις ελα να με βρεις" ειπε και σηκωθηκε αποτομα, πετωντας κατω το τσιγαρο της.
Την κοιτουσα να φευγει χωρις να κανω τιποτα.
Λιγα λεπτα αργοτερα σηκωθηκα και προχωρησα προς το εσωτερικο του σπιτιου. Με το που μπηκα ειδα τον Γιαννη να μιλαει με μια κοπελα. Αποφασισα να μη τους διακοψω.
Προχωρησα στην κουζινα και εκει βρηκα την Ριτα.
"Γεια σου Ιασονα" ειπε εκεινη και περασε τα χερια της γυρω απο τον λαιμο μου.
Φαινοταν απο μακρυα οτι ειχε μεθυσει, οποτε δεν ειχε νοημα να της φερνω αντιρρησεις.
"Γεια σου Ριτα" της απαντησα προσπαθωντας να την βγαλω απο πανω μου.
"Μηπως να π-" τα λογια της διακοπηκαν απο μια παρεα που μπηκε στην κουζινα φωναζοντας.
Κοιταξα προς το μερος τους και ειδα τη Ρεβεκκα με τους φιλους της. Ο Evans ειχε περασμενο το χερι του χαλαρα γυρω απο τους ωμους της ενω εκεινη κρατουσε στο χερι της ενα μπουκαλι μπυρα.
Μολις μας ειδαν ηρθαν προς το μερος μας και ο Αχιλλεας περασε το χερι του γυρω απο τους ωμους μου.
"Τι εγινε φυτο; Χτυπησες γκομενα;" ρωτησε γελωντας κοροιδευτηκα και οι υπολοιποι γελασαν στα λογια του.
Η Ριτα ηταν τελειως μεθυσμενη και ετσι δεν αντεδρασε καθολου.
"Την χειροτερη βρηκες φιλε. Η τυπισσα εχει καταντησει αντικειμενο πολλαπλων χρησεων" ειπε με ειρωνικο τονο και με χτυπησε "φιλικα" στην πλατη.
Αρπαξε μια μπυρα απο τον παγκο και εφυγε, κλεινοντας μου το ματι.
Ξεφυσιξα κοιταξα προς το μερος της Ρεβεκκας. Εκεινη με κοιτουσε με ενα ειρωνικο χαμογελο χαραγμενο στο προσωπο της, χωρις να λεει τιποτα.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top