Ανοιξα την πορτα του σπιτιου μου εξαντλημενος και καθισα στον καναπε μαζι με τον Γιαννη, πετωντας τις σακουλες με τα ψωνια στο πατωμα. 

"Τελικα οντως ειναι κουραστικα τα ψωνια. Απορω πως αντεχουν τοσες ωρες τα κοριτσια" ακουσα τον Γιαννη να λεει διπλα μου αλλα δεν εκανα τον κοπο να γυρισω το κεφαλι μου.

Λιγη ωρα αργοτερα, οταν αρχισαμε να ξανανιωθουμε τα ποδια μας, πηραμε τις σακουλες και ανεβηκαμε στο δωματιο μου για να τις ανοιξουμε και να βαλουμε στη ντουλαπα ολα αυτα που αγορασαμε.

"Παντως δε μπορεις να πεις. Το γουστο μου γαμαει" ακουσα τον Γιαννη να λεει και του εριξα ενα ειρωνικο βλεμμα

"Ε αφου δε το κανεις εσυ το κανει το γουστο σου" απαντησα γελωντας και τον ακουσα να με βριζει σιγανα. 

Αφου εβγαλα ολα τα πραγματα τα απλωσα πανω στο κρεβατι και αρχισα να τα περιεργαζομαι. Φορμες, φουτερ, σκισμενα τζιν, πουκαμια, δαχτυλιδια, ζωνες και παπουτσια απλωνοντουσαν πανω σε ολο το κρεβατι μου.

"Με γεια μου λοιπον" ειπα περισσοτερο στον εαυτο μου και ξεκινησα να τα συμμαζευω.

Μολις εβαλα και το τελευταιο ζευγαρι παπουτσια στο ειδικο δωματιο για τα ρουχα, ακουσα ενα βήξιμο απο πισω μου. Γυρισα και ειδα τον Γιαννη να κραταει μια σακουλα στο χερι του.

"Αυτο ειναι απο μενα για σενα" ειπε και μου το εδωσε χαμογελοντας. Καναμε μια αντρικη αγκαλια και το ανοιξα. 

Μια κολωνια.

Χαμογελασα και την εβαλα πανω σε ενα ραφι για να τη χρησιμοποιω.

"Λοιπον τι θα κανουμε το βραδυ;" ειπε ο κολλητος μου ξαπλωνοντας στο πλεον συμμαζεμενο κρεβατι μου.

"Θα κατσουμε σπιτια μας" ειπα λεγοντας το αυτονοητο και εκεινος ρολαρε τα ματια του

"Οχι" απαντησε και εκεινος στον ιδιο τονο

"Και τι θα κανουμε παλι; Γιαννη ειμαστε τριτη λυκειου πρεπει να διαβαζουμε αν θελουμε να περασουμε στο πανεπιστημιο αλλιως δε μας βλεπω καλα" ειπα 

"Σκασε ρε. Αφου διαβαζεις ολη τη μερα γιατι παραπονιεσαι. Δε θα παθεις κατι αν βγεις ενα βραδυ" ειπε και τον κοιταξα ειρωνικα

"Ναι αν ειναι για ενα βραδυ δε θα παθω τιποτα. Αν ειναι ομως για καθε βραδυ τοτε θα παθω." ειπα τονιζοντας την τελευταια προταση και κοιτωντας τον εντονα.

"Μη γκρινιαζεις. Σημερα θα βγουμε και θα παμε καπου που σιγουρα θα ειναι η Ρεβεκκα" ειπε κλεινοντας μου το ματι συνομοτικα στην τελευταια προταση.

"Τι; Και που το ξερεις εσυ; Στο ειπε; Μιλατε;" ρωτησα αγχωμενος

"Οχι φιλε αραξε. Σιγα μη μου μιλουσε αυτη. Απλα την ακουσα να το λεει." ειπε και ενιωσα μια ανακουφιση.

"Α" ειπα μονο και ελεγξα την ωρα. 7.30.

"Λοιπον 9 θα περασω να σε παρω. Φευγω τωρα να παω σπιτι μου να ετοιμαστω" ειπε και αφου τον χαιρετησα, εκλεισα την πορτα του δωματιου μου.

Εκανα ενα γρηγορο ντουζ και βγηκα για να διαλεξω τι θα φορουσα. Πρωτη φορα με νοιαζει τοσο το ντυσιμο μου. Γενικα ηταν η πρωτη φορα που με ενοιαζε πραγματικα να εντυπωσιασω καποια.

Ξεφυσιξα και ανοιξα την πορτα που οδηγουσε στην ντουλαπα μου. Καθως διαλεγα ρουχα το ματι μου επεσε στον καθρευτη του δωματιου. Γυρισα προς τα εκει και παρατηρησα το ειδωλο μου.

Τα μαυρα μαλλια μου επεφταν βρεγμενα στο προσωπο μου και ηταν σε αρμονια με τα μαυρα ματια μου. Το προσωπο μου ειχε ωραιες γωνιες, ενω το σωμα μου ηταν αδυνατο αλλα σχετικα καλο για καποιον που δεν παει γυμναστηριο.

Κουνησα το κεφαλι μου για να διωξω αυτες τις σκεψεις και πηρα τα ρουχα, βγαινοντας απο το δωματιο. 

Ντυθηκα και αφου εφτιαξα τα μαλλια μου και εβαλα κολωνια ημουν ετοιμος. Πηρα το κινητο μου και την πιστωτικη και βγηκα απο το δωματιο, κατεβαινωντας τη σκαλα με προορισμο το σαλονι.