Καλυτερα κιολας {37}

Η Ρεβεκκα εκανε νοημα στον κυριο Ανδρεα και εκεινος πλησιασε το τραπεζι μας. Εκεινη ανοιξε τη μια τσεπη από το δερματινο μπουδαν της και εβγαλε καποια χρηματα, όμως τη σταματησα αμεσως και εβγαλα το πορτοφολι μου.

Εκεινη με κοιταξε περιεργα και πεταξε τα χερια μου από πανω της.

"Στα δικα μου μερη εγω πληρωνω μικρε" ειπε και εδωσε τα χρηματα στον κυριο Ανδρεα που μας κοιτουσε χαμογελωντας.

Σηκωθηκε και κατευθυνθηκε προς την εξοδο του μαγαζιου με εμενα να την ακολουθω. Βγαινοντας ενιωσα το κρυο να με χτυπαει κατευθειαν στο προσωπο.

"Αντε θα ερθεις;" ακουσα τη φωνη της Ρεβεκκας και μπηκα στο αυτοκινητο.

Όπως οδηγουσε της εριξα ένα κλεφτο βλεμμα. Παλι ηταν πανεμορφη. Πως το κανει αυτό;

Φορουσε ένα μαυρο boyfriend τζιν, ένα μαυρο πολύ κοντο μπλουζακι και το μαυρο δερματινο της. Οι μαυρες αρβυλες της συμπληρωναν τα ρουχα της, ενώ τα σκουλαρικια του προσωπου της την εκαναν ακομη πιο εντυπωσιακη.

Πηρα μια βαθια ανασα και γυρισα το βλεμμα μου εξω από το παραθυρο. Λιγα λεπτα αργοτερα φτασαμε σε ένα μερος με ένα παγκακι που ειχε θεα σε ολη την πολη.

Βγηκαμε από το αυτοκινητο και πλησιασα το παγκακι. Καθισα και κοιταξα πισω μου. Ειδα τη Ρεβεκκα να φερνει μια τσντα και εσμιξα τα φρυδια μου μπερδεμενος.

"Αν θες να με σκοτωσεις τουλαχιστον μη το κανεις εδώ" ειπα χιουμοριστικα και εκεινη ξεσπασε σε δυνατα γελια

"Ελεος ρε φυτο. Αν ηθελα να σε σκοτωσω δε θα σε πηγαινα πρωτα για φαγητο" ειπε γελωντας

"Τι εχει η τσαντα;" τη ρωτησα και την ανοιξε βγαζοντας από μεσα μια μπυρα.

Με κοιταξε και μου εκανε νοημα να παρω. Πηρα μια διστακτικα και την ανοιξα.

"Κουβαλας ολοκληρη τσαντα μονο για μπυρες;" τη ρωτησα

Εκεινη χαμογελασε ειρωνικα.

"Φυσικα. Πρεπει παντα να ειμαστε εφοδιασμενοι" ειπε με ένα πλαγιο ειρωνικο χαμογελο στο προσωπο της.

Εγνεψα το κεφαλι μου και ηπια μια γουλια. Κοιταξα προς το μερος της και την ειδα να βγαζει το πακετο με τα τσιγαρα της.

"Γιατι καπνιζεις;" τη ρωτησα και ηξερα πως θα το μετανιωσω

"Γιατι ετσι θελω" ειπε χωρις ιχνος θυμου στη φωνη της

"Το ξερεις ότι σου κανει κακο ετσι;"

"Φυσικα και το ξερω. Δεν ειμαι ηλιθια φυτο. Απλα δε με νοιαζει."

"Πως γινεται να μη σε νοιαζει; Είναι η ζωη σου" τη ρωτησα ξαφνιασμενος

"Η κατεστραμενη ζωη μου" με διορθωσε και πριν προλαβω να το πω το οτιδηποτε ξαναμιλησε.

"Φτανουν οι ερωτησεις τωρα. Δεν ηρθαμε εδώ για μενα. Εσυ δεν ειπες ότι ηθελες βοηθεια;" ειπε

"Ναι"

"Ωραια πες τι θες" ειπε ξερα και πηρε άλλη μια τζουρα από το τσιγαρο της.

"Θελω να με βοηθησεις να γινω διαφορετικος" ειπα και με κοιταξε στιγμιαια.

"Τι εννοεις διαφορετικος ρε φυτο;"

"Ε να μη με καταπατανε ολοι, να αλλαξω εμφανιση και χαρακτηρα" ειπα διστακτικα

"Δηλαδη πως τη θες την εμφανιση σου;" ειπε με έναν ειρωνικο τονο

"Ε διαφορετικη" ειπα

"Γιατι κατι μου λεει ότι θες να σε κανω σαν εμενα;" ρωτησε και το στομαχι μου σφιχτηκε

"Γιατι αυτό θελω" ειπα διστακτικα και με κοιταξε αγρια

"Φυτο κοψε τις μαλακιες. Αυτό που ειμαι εγω δεν είναι απλα ένα στυλακι για να εντυπωσιαζω" ειπε με θυμο

"Ναι δεν εννοουσα αυτό" ειπα και κοιταξα το πατωμα ντροπιασμενος

"Αυτο που ειμαι εγω δεν ειναι καλο. Ειναι αποτελεσμα ολων των δυσκολιων που εχω περασει. Εσυ με τον τροπο που ζεις και σκεφτεσαι δε θα το νιωσεις ποτε. Και καλυτερα κιολας" ειπε πονεμενα και κοιταξε τη θεα.

Λιγη ωρα αργοτερα σηκωθηκε μου εκανε νοημα να κανω το ιδιο. Μπηκε στο αυτοκινητο και μολις μπηκα και εγω πατησε αποτομα το γκαζι.

Εβλεπα το κοντερ να δειχνει 120 χιλιομετρα και το σωμα μου ειχε κολλησει στη θεση μου.

"Ρεβεκκα τρεχεις" ειπα αλλα δε φανηκε να με ακουσε

"Ρεβεκκα" ξαναειπα

"Σκασε" μου ειπε αποτομα και δεν ξαναμιλησα.

Λιγο αργοτερα φρεναρε αποτομα εξω από το σπιτι μου. Γυρισα να την ευχαριστησω αλλα ειχε το βλεμμα της στηλωμενο στο δρομο. Οι γωνιες του προσωπου της φαινοντουσαν πλεον ξεκαθαρες.

"Θα φυγεις; Εχω και άλλες δουλειες" ειπε αποτομα και παραξενευτηκα

"Τι δουλειες εχεις 12.30 το βραδυ" ρωτησα χωρις να το ελεγχω και μουτζωσα τον εαυτο μου νοητα.

Εκεινη δεν ειπε τιποτα οποτε το θεωρησα καλο να φυγω.

"Ευχαριστω για σημερα" ειπα μολις βγηκα από το αυτοκινητο.

Εκεινη χωρις να πει το παραμικρο πατησε αποτομα το γκαζι και εξαφανιστηκε από το οπτικο μου πεδιο. 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top