Ανοιξα ενοχλημενος τα ματια μου, αφου το ξυπνητηρι ειχε χαλασει για μια ακομη φορα τον υπνο μου.

Αφου πλυθηκα, οπως καθε πρωι, φορεσα ενα ανοιχτο μπλε τζιν και μια γκρι μπλουζα με γιακα και κατεβηκα κατω, παιρνοντας τα πραγματα μου. Εφαγα πρωινο μονος μου. Λογικα οι γονεις μου θα ειχαν φυγει στην εταιρια.

[...]

Η ωρα ηταν ακομα 8 παρα 10 οποτε καθισα στο συνηθισμενο παγκακι περιμενοντας τον Γιαννη. Δυστηχως δεν ειχα τιποτα για να ασχοληθω, αφου οι γονεις μου μου ειχαν απαγορευσει να παιρνω το κινητο στο σχολειο. 

Εβγαλα το βιβλιο της ιστοριας και το ανοιξα στο κεφαλαιο που ειχαμε να διαβασουμε για σημερα για να κανω επαναληψη.

Εκει που διαβαζα, ενιωσα ενα δυνατο τρανταγμα και λιγα δευτερολεπτα αργοτερα το βιβλιο μου βρισκοταν στο πατωμα.

Σηκωσα αργα τα ματια μου και το βλεμμα μου συναντηθηκε με το καταπρασινο βλεμμα της Ρεβεκκας που γελουσε μαζι με τους φιλους της.

"Τι εγινε φυτο; Διαβαζουμε;" ρωτησε ειρωνικα.

"Ναι. Και γιατι με λες φυτο;" την ρωτησα θιγμενος

"Εισαι το μεγαλυτερο φυτο που εχω γνωρισει. Ποιος καθεται να διαβασει στις 8 το πρωι;" ρωτησε και ξεσπασε σε γελια.

Κατεβασα το κεφαλι μου ντροπιασμενος και κοιταξα το πατωμα.

"Αχου μωρε. Το φυτουλι νταπηκε" ειπε και αφου με χτυπησε 'φιλικα' στον ωμο, εφυγε με την παρεα της. 

Επιασα το βιβλιο μου απο το πατωμα και τιναξα τη σκονη απο πανω του. Αφου το εβαλα πισω στην τσαντα μου, γυρισα το κεφαλι μου προς τη μερια της Ρεβεκκας.

Καθοταν στην πλατη απο ενα παγκακι και καπνιζε ενα τσιγαρο. Ο τροπος που εβγαζε τον καπνο απο το στομα της με εκανε να θελω να την κοιταω συνεχεια. Μιλουσε με την Ιωαννα και τον Αχιλλεα για κατι σοβαρο, οπως καταλαβα απο τις εκφρασεις των προσωπων τους. 

Οι υπολοιποι τριες απλα τους ακουγαν, εχοντας ενα τσιγαρο στο στομα. Απ' οτι φαινεται τα τσιγαρα ηταν προεκτασεις των χεριων τους.

Ξαφνικα ενιωσα ενα σκουντηγμα στον ωμο και ειδα τον Γιαννη να με κοιταει νυσταγμενος.

"Καλημερα" μουρμουρισε και εγυρε πισω το κεφαλι του.

"Καλημερα" ειπα ατονα

"Τι εγινε ρε; Γιατι εισαι ετσι;" ρωτησε κοιτωντας με παραξενεμενος.

Αρχισα να του εξιστορω οσα ειχαν γινει πριν 10 λεπτα και εκεινος πηρε μια θυμωμενη εκφραση.

"Πρωτα σου παιρνουν τη σειρα στο κυλικειο, μετα σε ντροπιαζει μπροστα σε ολοκληρη καφετερια και τωρα αυτο. Που θα παει αυτη η κατασταση ρε Ιασονα;" ειπε κοιτωντας με εντονα.

Ξεφυσιξα και κοιταξα το κενο. Εβαλε συμπονετικα το χερι του στους ωμους μου και με χτυπησε φιλικα. Χαμογελασα και χωρις να πω κατι μαζεψα τα πραγματα μου γιατι ειχε χτυπησει το κουδουνι για μαθημα.

Καθισα στη γνωστη θεση μου και εβγαλα το βιβλιο μου. Ο Γιαννης καθισε διπλα μου, αντιγραφοντας τις κινησεις μου.

Ειδα τη Ρεβεκκα να μπαινει στην ταξη με τον  Evans. Για καποιο περιεργο λογο η εικονα αυτη δε μου αρεζε. Εσμιξα τα φρυδια μου και εσκυψα το κεφαλι μου στο βιβλιο μου.

Ξαφνικα ενα χερι χτυπησε δυνατα το θρανιο μου και σηκωσα τρομαγμενος τα ματια μου.

Ο Evans...

"Τι θελεις;" τον ρωτησα κουρασμενα

"Α τιποτα. Απλως ηθελα να τσεκαρω τι αντανακλαστικα εχουν τα φυτα. Τα δικα σου ειναι μετρια." ειπε χαμογελοντας ειρωνικα.

Ξαφνικα ο Γιαννης σηκωθηκε αποτομα απο την θεση του και εσπρωξε το Evans. Παρολο που ηταν πιο κοντος και πιο αδυνατος, καταφερε να τον κουνησει μερικα εκατοστα.

Το βλεμμα του Evans αγριεψε. Τα ματια του σκουρηναν και μερικες φλεβες πεταχτηκαν στο μετωπο του. Επιασε τον Γιαννη απο τον λαιμο και τον κολλησε σε εναν τοιχο. Το χερι του εσφιγγε ολο και περισσοτερο και ο Γιαννης φαινοταν οτι δυσκολευοταν να παρει ανασα.

Η Ρεβεκκα, που τοση ωρα απολαμβανε το θεαμα, σηκωθηκε απο τη θεση της και πλησιασε τον Evans.

Επιασε τον ωμο του και εκανε μυτες για να τον φτασει. Ψυθιρισε κατι στο αφτι του και εκεινος κατευθειαν χαλαρωσε. Εσπρωξε μια τελευταια φορα τον Γιαννη στον τοιχο και καθισε στη θεση του, βαζοντας τη Ρεβεκκα στα ποδια του.

Κοιταξα προς το μερος τους θυμωμενος και κατευθυνθηκα προς τον Γιαννη που εβηχε και ετριβε τον λαιμο του. Βγηκαμε απο την ταξη και πηγαμε προς τις τουαλετες. Αφου ηπιε λιγο νερο και ενιωσε καλυτερα, γυρισαμε στην ταξη και καθισαμε στις θεσεις μας.

Η Ρεβεκκα και ο Evans φιλιοντουσαν στο τελευταιο θρανιο. Για καποιο λογο το θεαμα αυτο μου προκαλουσε θυμο.

Δεν ηθελα να τους βλεπω μαζι.

Γυρισα μπροστα μου και κοιταξα τον καθηγητη που μολις ειχε μπει στην ταξη.