Βγαινοντας από το σπιτι ειδα το αυτοκινητο της Ρεβεκκας ακριβως μπροστα στην πορτα. Ηταν ένα παλιο μαυρο Toyota. Χαμογελασα και ανοιξα την πορτα, μπαινοντας μεσα.

"Γεια" της ειπα

Εκεινη γυρισε προς το μερος μου και με χαιρετησε με ένα νευμα.

"Που θα παμε;" ρωτησα

"Θα δεις" ηταν η μονο λεκτικη απαντηση που ελαβα και σταματησα της ερωτησεις.

Η μουσικη που ακουγοταν από τα ηχεια του αυτοκινητου φαινοταν να της αρεσει καθως κουνουσε ανεπαισθητα το κεφαλι της στον ρυθμο. Στην εικονα αυτή ενιωσα χαρουμενος και ηξερα ότι σημερα θα περνουσα ωραια.

Λιγη ωρα αργοτερα ειχαμε φτασει σε ένα μερος που το μονο που υπηρχε ηταν ένα μαγαζι. Η Ρεβεκκα παρκαρε και βγηκε από το αυτοκινητο, ενώ εγω εμεινα να την κοιταω.

"Τι θα γινεις πριγκιπα θα βγεις από το αυτοκινητο η θα κατσεις εκει μεσα;" ρωτησε με ένα ειρωνικο χαμογελο στο προσωπο της.

Γελασα και ανοιξα την πορτα πηγαινοντας προς το μερος της. Εκεινη κατευθυνθηκε προς το μαγαζι και εσπρωξε την βαρια πορτα. Μεσα υπηρχε πολυς κοσμος και ένα συγκροτημα που επαιζε στο βαθος του μαγαζιου.

Η Ρεβεκκα με τραβηξε από το χερι και πλησιασε έναν αντρα γυρω στα 60. Ηταν ψηλος και χαμογελαστος.

"Ρεβεκκα κοριτσι μου" αναφωνησε μολις την ειδε και την επιασε από τον ωμο.

Μου εμοιαζε σχεδον απιθανο για μια κοπελα σα τη Ρεβεκκα να εχει τοσο στενες σχεσεις με καποιον. Το βλεμμα του κυριου επεσε πανω μου και χαμογελασε.

"Γεια σου αγορι μου ειμαι ο Ανδρεας" ειπε σφιγγοντας το χερι μου

"Ιασονας χαρηκα" ανταπεδωσα με τη σειρα μου

"Δεν περιμενα ποτε ότι θα εβλεπα τη Ρεβεκκα με ένα αγορι σαν εσενα" ειπε με καλοσυνη και χαμογελασα λυπημενα

"Ανδρεα δεν είναι το αγορι μου. Ελεος" ειπε η Ρεβεκκα γελωντας και ο κυριος Ανδρεας σηκωσε τα φρυδια του γελωντας πονηρα.

Μας εδειξε ένα τραπεζι και εφυγε προς το εσωτερικο του μαγαζιου. Καθισαμε αλλα δεν ειδα πουθενα καταλογο.

"Εμ Ρεβεκκα;"

"Ναι;" ειπε γυριζοντας το βλεμμα της προς το μερος μου χαμογελωντας

"Μηπως να ζητησουμε έναν καταλογο;" ειπα και πριν προλαβω να τελειωσω εκεινη ειχε ξεσπασει σε γελια.

"Δε θα χρειαστουμε καταλογο" ειπε όταν καταφερε να παρει ανασα

"Καλα μη με κοροιδευεις. Τοτε τι θα φαμε;" ρωτησα και με κοιταξε πονηρα

"Εσυ τι θελεις να φας;" ρωτησε

"Ε δε ξερω. Ισως ένα φιλετο αλα κρεμ." ειπα καθως δεν πιστευα πως το συγκεκριμενο μερος θα ειχε κατι καλυτερο

Η Ρεβεκκα εμεινε να με κοιταει με ένα αγελαδισιο βλεμμα και ανοιγοκλεισε πολλες φορες τα ματια της.

"Όταν θα βγαινεις μαζι μου δε θα τρως μαλακιες. Θα τρως κανονικο φαγητο" ειπε και εσμιξα τα φρυδια μου

"Όταν λες κανονικο φαγητο;"

"Μπεργκερ" ειπε απλα και την κοιταξα απορημενος

"Εννοεις αυτό που είναι σαν σαντουιτς με μπιφτεκι;" ρωτησα

"Ναι αλλα δεν εχει μονο μπιφτεκι μεσα. Περιμενε και θα δεις" ειπε και ανοιξε το κινητο της.

Πληκτρολογουσε για πολλη ωρα μεχρι που αποφασισα να κανω την ερωτηση που με εκαιγε τοση ωρα.

"Τον κυριο Ανδρεα από που τον ξερεις;" ρωτησα και εκεινη σηκωσε αποτομα το κεφαλι της και με κεραυνοβολησε με το βλεμμα της.

"Δε νομιζω να σε αφορα." ειπε λιγο πιο αγρια και εκλεισα το στομα μου.

Πρωτη φορα που βγαινουμε και παλι σκατα τα εκανα. Ξεφυσιξα και γυρισε το κεφαλι μου στο πλαι. Ειδα έναν σερβιτορο να ερχεται προς το μερος μας με δυο δισκους και εκανα το κινητο μου στην ακρη.

Εκεινος αφησε τους δισκους πανω στο τραπεζι και γυρισε να φυγει όταν το βλεμμα του επεσε στη Ρεβεκκα.

"Ρεβι;" ειπε και σηκωσα τα φρυδια μου στο ακουσμα αυτου του υποκοριστικου

Εκεινη σηκωσε τα ματια της και χαμογελασε.

"Αλεξ;"

Τον αγκαλιασε και επεστρεψε ξανα στη θεση της.

"Ποτε δεν καταφερα να σε ευχαριστησω που μου βρηκες τη δουλεια εδώ" της ειπε και εκεινη του χαιδεψε το μπρατσο.

"Μη λες μαλακιες Αλεξ. Τι ωρα τελειωνεις;"

"12.30"

"Ωραια ελα στην αποθηκη. Θα χαρουν να σε δουν τα παιδια" ειπε η Ρεβεκκα

Αφου μας χαιρετησε η Ρεβεκκα ξαναγυρισε προς το μερος μου.

"Αντε δοκιμασε να μου πεις αν σου αρεσει" ειπε γελωντας

Επιασα το μπεργκερ όπως μπορουσα για να μη φυγουν οσα ειχε μεσα και το δαγκωσα. Μολις καταπια γουρλωσα τα ματια μου.

"Είναι τελειο" ειπα ενθουσιασμενος και εκεινη χαμογελασε

"Ημουν σιγουρη. Καλα είναι δυνατον να εισαι 17 χρονων και να μην εχεις ξαναφαει μπεργκερ;" ρωτησε απορημενη

"Ναι απ' ότι φαινεται είναι" ειπα και χαμογελασα