Κλειδωσα το αυτοκινητο και κατευθύνθηκα προς την εισοδο του σχολειου. Πλησιασα προς το παγκακι που καθοταν ο Γιαννης και καθισα διπλα του.

Εκεινη την ωρα ειδα την Ρεβεκκα να πλησιαζει προς το μερος μου με μια αγρια εκφραση στο προσωπο της. Μολις εφτασε μπροστα μου με επιασε δυνατα από το χερι και με τραβηξε.

"Πας καλα; Τι κανεις; Με πονας Ρεβεκκα" ειπα προσπαθωντας να ελευθερωθω

"Σκασε γιατι δε το χω σε τιποτα να σε δειρω και να μη μπορει να σηκωθεις" ειπε καθως μου εσφιξε ακομα περισσοτερο το χερι.

Φτασαμε στο πισω μερος του σχολειου που βρισκοταν μονο η παρεα της. Τους εκανε νοημα να φυγουν και εκεινοι με κοιταξαν γελωντας ειρωνικα και εφυγαν. Με κολλησε σε έναν τοιχο και σταυρωσε τα χερια κατω από το στηθος της.

"Που ησουν χτες το απογευμα;" με ρωτησε αγρια

"Σ-σπιτι μου" ειπε και τα χερια μου ξεκινησαν να τρεμουν

"Εισαι σιγουρος φυτο; Γιατι εγω νομιζω ότι δεν ησουν εκει" ειπε με νευρα

"Ν-ναι" ειπα και ειμαι βεβαιος πως δεν ακουγομουν καθολου σιγουρος

"Δεν ακουγεσαι και πολύ σιγουρος. Μηπως ησουν εδώ;" ειπε και μου εδειξε μια φωτογραφια στο κινητο της που φαινοταν το αυτοκινητο του Γιαννη μπροστα από την πολυκατοικια της.

Δε μιλησα κατι που φανηκε να την εκνευριζει ακομα περισσοτερο.

"ΜΙΛΑ ΓΑΜΩ" φωναξε και χτυπησε το χερι της διπλα από το κεφαλι μου

"Που τ-τη βρηκες;" ρωτησα τραυλιζοντας

Εκεινη γελασε ειρωνικα και με επιασε από τη μπλουζα κολλωντας με ακομα περισσοτερο πανω στον τοιχο.

"Μου την εστειλαν κατι φιλοι" ειπε τονιζοντας τη λεξη 'φιλοι' 

"Την επομενη φορα που θα ανακατευτεις στη ζωη μου τα πραγματα δε θα είναι τοσο απλα για σενα. Μεινε μακρυα" με προειδοποίησε και εφυγε από μπροστα μου, καθως το κουδουνι ειχε χτυπησει.

Ετριψα τον καρπο μου και ενιωσα έναν δυνατο πονο. Εριξα το βλεμμα μου εκει και ειδα μια μελανια να εχει σχηματιστει από τη δυναμη που ασκησε η Ρεβεκκα σε εκεινο το σημειο.

Για κοριτσι ειχε πολλη δυναμη.

Ξεφυσιξα και κατευθυνθηκα προς την ταξη ελπιζοντας να μην εχω παρει απουσια. Χτυπησα την πορτα και την ανοιξα.

"Δημητριου που ησουν;" ρωτησε η καθηγητρια

"Στην τουαλετα κυρια. Ειχα ένα ατυχημα και λερωθηκα" ειπα

"Καθισε και να μην επαναληφθει" ειπε

"Μαλιστα κυρια. Συγγνωμη" ειπα απολογητικα και εκεινη μου χαμογελασε.

Καθισα στη θεση μου και τραβηχτηκα οσο πιο μακρυα μπορουσα από τη Ρεβεκκα. Εκεινη γελασε ειρωνικα και απλωθηκε περισσοτερο πανω στο θρανιο.

Ανοιξα το βιβλιο μου και προσπαθησα να προσεξω όμως το βλεμμα μου επεσε προς τη μερια της. Ειχε βγαλει το κινητο της και μιλουσε με καποιον μεσω μηνυματων. Γυρισα αλλου το βλεμμα μου γιατι δεν ηθελα αλλους καβγαδες και κοιταξα εξω από το παραθυρο.

Ξαφνικα ειδα ένα χαρτακι να προσγειωνεται μπροστα μου. Κοιταξα γυρω μου και ειδα την Ριτα να μου χαμογελαει. Το ανοιξα και διαβασα:

"Σημερα το βραδυ θα κανω ένα παρτι στο σπιτι μου. Θα χαρω πολύ να σε δω ομορφε"

Εσμιξα τα φρυδια μου και ξανακοιταξα προς το μερος της. Εκεινη μου εριξε ένα απορημενο βλεμμα και της εκανα νοημα ότι θα πηγαινα στο παρτι της. Μου χαμογελασε και μου εκλεισε το ματι.

Εβαλα το χαρτι μεσα στην τσαντα μου και ξαναγυρισα την προσοχη μου στο μαθημα, μεχρι που ενιωσα ένα σκουντηγμα από τη Ρεβεκκα. Γυρισα εκπληκτος το κεφαλι μου προς το μερος της, καθως δεν περιμενα να μου ξαναμιλησει.

"Ραβασακι;" ρωτησε ειρωνικα

"Όχι" ειπα μονολεκτικα "απλα με καλεσε στο παρτι της"

"Ohh" ειπε με αμερικανικη προφορα και χαμογελασα

"Γιατι εχεις ξενο επιθετο" ρωτησα

"Τι σε νοιαζει;" ρωτησε με ένα αδιαφορο υφος

"Από περιέργεια" ειπα και εκεινη μου εριξε ένα πλαγιο χαμογελο

"Η περιεργεια σκοτωσε τον Ιασονα φυτο" ειπε και μου εριξε ενα πλαγιο χαμογελο

"Ελα πες μου" της ειπα χαμηλωφωνα και στρυφογυρισε τα ματια της

"Απλα ο πατερας μου ηταν αμερικανος και πηρα αυτό το επιθετο" ειπε δειχνοντας πως δεν ηθελε να συνεχισει τη συζητηση.

"Δηλαδη εχεις ζησει στην Αμερικη;" ρωτησα εκπληκτος

"Σαν πολλα δε ρωτας;" ειπε και γυρισε το κεφαλι της από την άλλη

Ξεφυσιξα καθως ολες οι ελπιδες που ειχα, για μια ακομη φορα εξανεμιστηκαν.