Η οθόνη του κινητού μου έδειχνε ότι ήταν 12. Η Ρεβέκκα είχε καπνίσει ήδη μισο πακέτο και είχε πιει τρεις ρετσίνες.

"Ρεβέκκα"

"Μμ"

"Μήπως να μη καπνίσεις άλλο;" είπα διστακτικά γιατί ήξερα ότι δε της αρέσει να της λένε τι να κάνει

"Γιατί;" με ρώτησε κοιτώντας αφηρημένα τη θέα που απλωνόταν μπροστά στα μάτια μας

"Γιατί δεν σου κάνει καλο το να καπνίζεις τόσο πολύ" είπα απλα και με κοίταξε

"Η αυτοκαταστροφή είναι το στοιχείο μου" ειπε κοιτώντας με κάπως μελαγχολικά και κούνησα το κεφαλι μου.

Πριν προλάβω να απαντήσω σηκώθηκε από το παγκάκι και μου έκανε νόημα να την ακολουθήσω.

"Που πάμε;" ρώτησα

"Γυρνάμε πισω. Αλλά πρώτα θα περάσουμε από κάπου γιατί εχω να πάρω κάτι" είπε και μπήκα στο αυτοκίνητο

Εκείνη έβαλε μπρος και ξαναβγήκαμε στον κεντρικο. Έστριψε σε έναν δρόμο που δεν ειχα ξαναδεί και βγήκαμε σε μια αρκετά φτωχή γειτονια.

[...]

Λιγα λεπτά αργότερα φτιάσαμε μπροστά από ένα μπαρ. Φαινοταν καπως επικίνδυνο αλλά δεν είπα κατι.

"Μη βγεις από δω μέσα" είπε και βγηκε από το αυτοκίνητο κλείνοντας την πορτα πισω της.

Χαιρέτησε δύο κοπέλες που καθόντουσαν εξω από το μπαρ και μπηκε μέσα.

Κοίταξα γύρω μου και κατάλαβα ότι βρισκόμασταν στο μέρος που μου είχε πει ο Γιάννης ότι είναι το σπίτι της. Η γειτονια ήταν αρκετά σκοτεινή και βρώμικη. 

[...]

Κοίταξα την οθόνη του κινητού μου και είδα ότι είχαν περάσει 20 λεπτά από όταν έφυγε η Ρεβέκκα.

Αμφιταλαντεύτηκα στο αν θα έπρεπε να μπω μέσα για να επιβεβαιώσω ότι ήταν καλά. Τελικά αποφάσισα να μπω. Βγήκα από το αυτοκίνητο και πλησίασα διστακτικα την είσοδο. 

Οι δύο κοπέλες που χαιρέτησαν τη Ρεβέκκα με κοίταξαν περίεργα.

"Που πας μικρέ;" με ρώτησε η μια και γύρισα προς το μέρος τους

"Ε μέσα" είπα διστακτικά

"Μάλλον έκανες λάθος. Δεν είναι για σένα εκεί μέσα" είπε και γέλασε μαζί με την άλλη

"Γιατί δεν κατάλαβα" είπα και έσμιξα τα φρύδια μου εκνευρισμένος

"Τι θες να κάνεις εκεί μέσα;" με ρώτησε η άλλη σε λίγο πιο ευγενικο τόνο

"Να βρω τη Ρεβέκκα" είπα και κοιτάχτηκαν μεταξύ τους

"Τι δουλειά έχεις εσυ με τη Ρεβέκκα;" με ρώτησε ξανα ειρωνικά

"Να μη σε νοιάζει" είπα θυμωμένος και προχώρησα προς την είσοδο αγνοώντας τις φωνές τους.

Μπαίνοντας μέσα είδα πως δεν ήταν σαν τα συνηθισμένα μαγαζιά.

Υπηρχε ένα μπαρ σε μια μεριά και στον υπόλοιπο χώρο υπήρχαν καναπέδες και μπιλιάρδα. Το μέρος ήταν γεμάτο καπνό αφού όλοι κάπνιζαν και έπιναν.

Προχώρησα προς το μπαρ τραβώντας μερικά παραξενεμένα βλέμματα πάνω μου. Ο τύπος που καθόταν στο μπαρ με σκάναρε και ρόλαρε τα μάτια του.

"Δε σερβίρουμε γάλα" μου είπε ξερα και τράβηξε μια τζούρα από το τσιγάρο του.

"Ψάχνω τη Ρεβέκκα" είπα και ο τύπος με κοίταξε σηκώνοντας το φρύδι του ειρωνικά.

"Σιγά μην έχει παρτίδες με σένα η Ρεβέκκα" είπε ειρωνικά

"Τέλειωνε ρε φίλε" είπα αγανακτισμένος και πριν προλάβει να μιλήσει άκουσα τη φωνή της.

Γύρισα προς τα εκεί και την είδα να μιλάει με τον Evans και τον Αχιλλέα. Ξαφνικά το βλέμμα της έπεσε πάνω μου και έδειξε να νευριάζει. Αγνόησε τα αγόρια που της μιλούσαν και πλησίασε προς το μέρος μου φανερά θυμωμένη. 

Με άρπαξε από το μπράτσο και με τράβηξε άγρια έξω από το μπαρ. Πολλά βλέμματα είχαν πεσει πάνω μας αλλά δεν έδειξε να νοιάζεται.

Μόλις βγήκαμε έξω με έσπρωξε να κάτσω σε ένα πεζούλι και άφησε το χέρι μου.

"ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΥ ΛΕΣ;" φωναξε νευριασμένη

"ΣΟΥ ΕΙΠΑ Ή ΔΕ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΕΞΩ;" συνέχισε στον ίδιο τόνο

"Ναι αλλ-" απάντησα προσπαθώντας να δικαιολογηθώ αλλά με διέκοψε.

"ΑΚΡΙΒΩΣ. ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΩΛΟΑΜΑΞΙ. ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ; ΜΠΗΚΕΣ ΜΕΣΑ. ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΠΑΕΙ ΛΑΘΟΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ;" φωναξε

Το βλέμμα μου έπεσε πίσω της και είδα ότι πολλοί είχαν βγει και μας κοιτούσαν.

"Πως κάνεις έτσι;" ρώτησα ενώ είχα αρχίσει να θυμώνω

"ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ. ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΟ ΛΕΩ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΘΑ ΕΧΩ" φώναξε ξανά