Μετα την αποκαλυψη της Ρεβεκκας για την οικογενεια της δε μιλουσαμε καθολου. Ειχαν περασει τρεις μερες. Στο σχολειο δεν ειχε πατησει καθολου το ποδι της και ειχα αρχισει να ανησυχω.

[...]

Το κουδουνι χτυπησε και βγηκα από την ταξη μαζι με τον Γιαννη. Ειδα την παρεα της Ρεβεκκας να καθεται στο πισω μερος του σχολειο και αποφασισα να παω να τους ρωτησω.

"Γιαννη πηγαινε εσυ και ερχομαι" ειπα στον κολλητο μου και προχωρησα προς το μερος τους.

Οσο πλησιαζα ενιωθα το στομαχι μου να δενεται κομπος. Εκεινοι αρχισαν να με κοιτανε περιεργα.

"Τι θες εδώ;" με ρωτησε ο Αχιλλεας αγρια

"Θελω απλα να κανω μια ερωτηση" ειπα και ένα κομματι του εαυτου μου ευχοταν να το ειχα ξανασκεφτει πριν ερθω εδώ.

"Τι ερωτηση;" με ρωτησε καχυποπτα

"Εμ...ναι" κομπιασα

"Αντε ρε πουστη μου δεν εχουμε ολη τη μερα για σενα" φωναξε ο Evans και ξεροκαταπια

"Ναι λοιπον. Μηπως ξερετε που είναι η Ρεβεκκα;" ρωτησα και κοιταχτηκαν μεταξυ τους.

Λιγα δευτερολεπτα αργοτερα ο Evans γελασε ειρωνικα και σηκωθηκε από το παγκακι πλησιαζοντας με.

"Τι τη θες τη Ρεβεκκα φυτο;" με ρωτησε ειρωνικα

"Απλα ειχε μερες να ερθει και ηθελα να ξερω αν είναι καλα" ειπα διστακτικα

"Δεν είναι για τα μουτρα σου μικρε" μου ειπε και συνοφρυωθηκα.

Εκεινη τη στιγμη μου ηρθαν στο μυαλο τα λογια της Ρεβεκκας: «Δε γινεται να αφηνεις τον καθενα να σου συμπεριφερεται σα να μην αξιζεις»

"Και που ξερεις εσυ ποια είναι για τα μουτρα μου;" τον ρωτησα και με κοιταξε θυμωμενος

"ΕΜΕΝΑ ΔΕ ΘΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΕΤΣΙ ΠΟΥΣΤΗ" μου φωναξε πιανοντας με από τη μπλουζα

Εσπρωξα τα χερια του από πανω μου και τον κοιταξα αγρια.

"ΠΟΙΟ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΡΕ;" τον ρωτησα και απορησα με το θαρρος μου

Εκεινος με εσπρωξε δυνατα. Ενιωσα το σωμα μου να συγκρουεται με τον τοιχο και εσφιξα τις μπουνιες μου από τον πονο.

Ξαφνικα η άλλη κοπελα της παρεας πλησιασε τον Evans και ακουμπησε τον ωμο του.

"Αστον Evans. Δεν αξιζει" ειπε και εκεινος την κοιταξε στιγμιαια

Υστερα απομακρυνθηκε μερικα βηματα από μενα και γυρισε στην παρεα του. Τιναξα το φουτερ μου και εφυγα από εκει χωρις να του δωσω άλλη σημασια.

Ηταν η πρωτη φορα που μαλωνα με καποιον. Παντα τους αφηνα να κανουν ότι θελουν. Χαμογελασα και ανοιξα την πορτα του κυλικειου. Εντοπισα τον Γιαννη σε ένα τραπεζι με καποια παιδια από την ταξη μας.

"Καλως τον" ακουσα τον Χρηστο να λεει και εγνεψα

"Τελικα σημερα φευγεις;" με ρωτησε ο Γιαννης

"Όχι. Αυριο" ειπα και πριν προλαβω να το σκεφτω δευτερη φορα γυρισα προς τα παιδια που καθοντουσαν στο τραπεζι "θελετε να βγουμε το βραδυ;"

"Ναι" ειπε αμεσως ο Χρηστος και οι υπολοιποι συμφωνησαν

"Που θα παμε;" ρωτησε ο Γιαννης

"Ενας φιλος του πατερα μου εχει ένα πολύ ωραιο μπαρ. Παμε εκει" ειπε ο Λεων, ένα άλλο παιδι και συμφωνησαμε

"Ωραια θα σας στειλω τη διευθυνση σε μηνυμα" ειπε και σηκωθηκαμε γιατι το κουδουνι ειχε χτυπησει.