SHAWN AXCEL'S POV

"Hindi pa ba 'to tapos? Ilang oras na akong nakatayo rito at nagkakabit nang kung ano-ano."

Sa kanilang tatlo, si Miles ang pinaka-mareklamo sa lahat. I couldn't even count the times he asked me if we're done or when it'll be finish. Just like him, Miko's complaining for so many times. Pero tumitigil din naman kaagad kapag napapagod na kakatanong. Si Rynier lang ata ang matiyagang tumutulong sa'kin nang walang reklamo.

"Come on! Isang araw lang naman ang hinihingi kong pabor sa inyo eh. After all, this will be worth it. Sagot ko na rin ang pagkain niyo buong araw. What else do you complain?" Hindi ko mapigilang tanungin sila.

Kung tutuusin, sa akin nga lahat galing ang lahat ng efforts eh. The money I used, the place I rented, and the things I needed. Gusto kong maging maganda ang kalalabasan nito para naman maging worth it. Kahit naman alam kong magugustuhan niya 'to pagbalik niya.

Miko winced once again."Gusto mo ng maraming efforts 'di ba? Bakit hindi na lang ikaw ang gumawa nito buong magdamag para talagang feel mo ang complement pagbalik niya?"

"Complement na may halong disappointment?" Miles teased.

"Sang-ayon naman ako dito sa plano mo. Though, why do you need to ignore her for three days? 'Di ba dapat maging sweet ka sa kanya kase malapit na ang birthday niya?" Rynier asked out of a sudden.

Tama naman siya. Hindi kaya madali para sa'king hindi siya pansinin ng ilang araw. I even remembered how I tried to stop myself for countless times not to message her and react to her posts. Palagi naman akong updated sa mga ginagawa niya kaso lang hindi ako nagpaparamdam talaga para hindi nila malamang online ako. I turned off all my active status and I was using another phone for that. Ang phone ko talagang may number niya ay naka-off na ng ilang araw. That's when I started making my plan.

I sighed heavily."Everyone knows how much I missed her. Pati nga ang mga fans naming dalawa nagtataka kung bakit wala na akong reacts at comment sa mga posts niya. Damn! This is a complete torture for me but I had to endure to make this work."

"Sana nga lang umayon talaga ang lahat sa plano mo. Paano pala kung galit na siya ngayon. Baka salubungin ka ng break-up."

What Miles said hit me that hard. Napaisip din ako habang nagpapahinga kase sa wakas, tapos na kaming mag-design. Just a little arrangements of things and we're done. Hindi naman talaga dito ang venue pero kase dito ko siya dadalhin pagdating na pagdating niya. Para lang naman akong nagse-set up ng date eh. Although, this will give a special meaning to me.

"Mahal ako no'n. Baka nga nagtatampo at naiinis siya pero hindi naman 'yon galit, sigurado ako," kampanteng sagot ko.

Pero nang tumalikod ako ay napakagat na lang ako sa pang-ibabang labi ko. What if she is? She might think that I'm cheating on her right now that's why I ghosted her. Hindi naman siguro siya naniniwala na nambababae pa ako 'di ba? Takot ko na lang sa daddy niya.

Ay gago! Pa'no kung totohanin niya pala ang paghahanap ng ibang lalaki sa France? Subukan niya lang talaga at itatali ko siya.

The three if them went home right after we finished our goals for today. Hindi na sila babalik bukas dahil ako na lang ang gagawa kung may konting kulang. Besides, tomorrow's the day. Pupunta sila sa venue ng gabi kaya wala silang kaalam-alam sa mangyayari dito.

Pagkagising ko, nagmamadali pa akong nag-ayos at dumeretso sa ginawa kong surprise para kay Zeriel. Isa itong tago na lugar na malapit sa forest. The reason why I chose this place is because this was just like out first date in the amusement park. 'Yong nagsinungaling siyang hindi niya nagustuhan ang efforts ko pero kabaliktaran naman. That's why I'm a bit confident that she's not gonna get mad at me when I show up in the airport later to fetch her.

This place is about two kilometers from our place. Usually, there were some tourists that visit this place but I rented it for four days. Hindi ko na pinroblema pa ang bayad kase hindi naman talaga 'yon importante.

[Bro, malapit na ang landing ng eroplano. Maya-maya lalapag na 'yong eroplanong sinasakyan niya. Go to the airport now!]

Hindi na ako pinagsalita pa ni Rynier at pinatay na ang tawag. Ganito talaga kabastos silang lahat sa'kin. Parang wala akong bibig at ayaw pagsalitain kahit isang salita man lang. Magsusumbong talaga ako kay Zeriel 'pag balik niya.

I fastly drove my car to the airport. Mabuti na lang at wala pa siya kaya naghintay pa ako saglit bago may lumapag na eroplano do'n sa labas. I was one of those people who's waiting for someone to arrive. Good thing there wasn't any media so its kinda relieving. They probably didn't let them know to ease the crowd and less hassle.

Miss na miss ko na siya. Kaya lang hindi ko pa rin mapigilang hindi kabahan sa ginawa ko nitong mga nakaraang araw. I hope my efforts won't waste to nothing.

When I finally saw her walking in my direction. Natigilan siya saglit at hindi inalis ang tingin sa'kin. Caroline, her manager, noticed it so she looked at my direction. Mukhang nakatunog naman siya kaya may sinabi siya saglit kay Zeriel at iniwan ang mga bagahe niya ro'n. Now, this is my chance.

"Ouch! Damn!" Napadaing ako nang makatanggap ako ng isang sampal galing sa kanya.

She was glaring at me so bad."How dare you do that to me?! Porket alam mong miss kita hindi mo na ako papansinin ng ilang araw? Who are you?"

"I'm your boyfriend, mine. Hush, don't be mad. Come here." I pulled her gently for a warm hug.

She scoffed."Pagkatapos mong iwa---"

"Happy birthday, mine. I'm gonna take you somewhere." I gave her a peck on her lips and stared at her for a while.

Her lips parted, still processing what I've just said."Y-You know? Hindi ko naman maalalang sinabi ko sa'yo. I don't celebrate my birthday."

"Then let's celebrate it together now that you're here."

Hindi na siya umangal nang dalhin ko siya sa kotse at nilagay ang mga gamit niya sa likod. I'm gonna take her to that special place now. Alam kong magugustuhan niya 'yon.

Tanong siya nang tanong habang nagdri-drive ako pero ngisi lang ang sinasagot ko sa kanya na ikinainis niya. She's so damn irritated but I just set it aside and continued heading our destination. Nang makarating kami ay nag-suggest ako na i-blindfold siya para dama 'yong surprise. Hinampas niya pa nga ako nang malakas at sinabing 'wag ko raw siyang bitawan kung hindi tatanggalin niya piring sa mata niya.

"Sige na..Bitaw na. Nandito lang ako oh. 'Wag ka nang matakot na parang bata," I said that made her grimace.

"I am not scared or anything! Let me go and just tell me if its done already. Sagabal sa mga mata ko," reklamo niya.

Iniwan ko siya saglit at binuksan ang cake na nireserve ko. I don't know what's her favorite but Alina says she wanted to eat a Dark Chocolate Raspberry so I bought it for her. Ilang shop pa ang pinuntahan ko makakita lang nito kaya sana masarapan siya.

"At the count of three..One. Two. Three. Happy 20th birthday Zekiah Xyriel!" Hawak ko ang cake at nilapit nang konti sa mukha niya.

She couldn't believe it and even blinked twice to process it all."T-This is for me? How come did you know that I wanted to eat this?"

"Wala lang. Instinct. Sige na! Mag-wish ka tapos hipan mo 'yong kandila," I demanded.

Sumunod naman kaagad siya sa sinabi ko at hinipan lahat ng kandila bago nilibot ang sarili sa buong lugar. I even saw how amazed she was while running her fingers to the hanging pictures of her. Karamihan do'n sariling kuha ko lang sa cellphone no'ng pasukan pa.

"You made this all? Eto ba ang dahilan ng hindi mo pagpansin sa'kin ng tatlong araw?" She looked so amazed.

Nahihiya naman akong tumango."Y-Yeah. Did you like it? Nagpakahirap akong gawin 'to para sa'yo. Sayang naman kung hindi worth it 'di ba?"

"I don't like it because I love it. At hindi rin worth it kase sobrang worth it," she answered smilingly.

Doon ako napangiti at inalok siyang umupo para makapagsimula nang kumain. We took some pictures to be developed on a picture frame when we get back. Nag-usap din kami sa mga bagay-bagay. Kagaya na lang ng kung ano ang ginawa niya no'ng mga araw na hindi kami nag-uusap.

She said she's gloomy and bored. Sana nga lang daw hindi halata sa shoots niya.

"And what happened to that Jecovire?! Buntot pa rin ba nang buntot sa'yo? Sabihin mong oo at babalik tayo ro'n para sipain siya." I was starting to get mad.

Mabuti na lang at sinabi niya kaagad sa'kin kung hindi baka mas lalo lang akong mainis 'pag sa iba ko pa nalaman. The fuck! She has a boyfriend and that's me! Kahit naman maganda ang genes niya wala pa ring makakatalo sa'kin.

Zeriel tried to reach out my hand."Hey, its over. 'Wag mo na lang isipin 'yon. He's not here so why bother talk about him?"

Iniba na lang namin ang usapan since ayoko rin sirain ang mood. Its her birthday today so it should be memorable for her. Kakasabi niya pa lang kanina na hindi niya sine-celebrate ang birthday niya. I'm thankful that she did it with me.

"Nagustuhan mo 'tong hinanda ko, 'di ba? Mahirap hanapin ang lugar na 'to kaya pasalamat ka." Tumatango pa ako na parang nagbibigay ng gesture sa kanya.

She scoffee while looking at me."Feeling grateful ka na niyan? I'm not even sure if you really did this alone. Sigurado naman kaseng kasama mo ang mga kapatid mo or mga kaibigan mo. If I know, Katria decided about the designs."

"Hoy grabe!" Napahawak kaagad ako sa dibdib ko dahil sa lakas ng bintang niya sa'kin."For your information, ako lang 'to. I didn't tell my brothers about this and so with Katria. Nagpatulong nga ako slight sa mga kaibigan ko pero nagrereklamo naman kaya hindi ko na pinatuloy. Though, malaki rin ang ambag nilang tulong dito."

Hindi naman siya nakikinig sa'kin nagpatuloy kumain. Sarap na sarap siya sa cake ah. Mas masarap pa ako d'yan. Lol.

Kinalabit ko siya para tingnan niya ako."Mine, may pupuntahan pala tayo mamayang gabi, 8 PM. Dress yourself beautifully. I suggest you to wear a dress. Is that okay?"

"Huh? Why? Anong ganap?" sunod-sunod niyang tanong.

"Another surprise for you. Mas malaki 'to kaysa rito."

I told her to dress up on their house so Alina and Scarlet could help her. Sabi ko naman na susunduin ko na lang siya sa bahay nila at saka susunod ang pamilya niya. Tonight. We'll make it more official with my family. I invited them since they just went back together the last day. Sa susunod na araw aalis na naman sila kaya eto na ang chance.

"Why do I have to wear like a debutant? Its my 20th birthday!" She kept on reminding them from inside.

Kakarating ko lang para sunduin siya. Sana lang hindi ako mahimatay sa itsura niya ngayon. I told them not to make her that gorgeous so I won't fell in love with her more. Pero matagal na pala akong hulog na hulog sa kanya. Nakalibing na nga ako eh.

"Good evening, Sir. Susunduin ko na po sana si Zeriel," magalang sa sabi ko kay Tito Ignacio, sa dad niya.

His serious look that he used to wear when I'm in front of him makes me scared a bit. Hanggang ngayon may galit pa rin sa'kin 'to eh, ramdam ko. Para ngang ayaw niya akong papasukin sa bahay nila eh.

"Oh, Shael! You're here! Bakit hindi mo siya pinapasok?" Tita Wyna glared at him and smiled sweetly on me, guiding me inside.

Whoah! Akala ko hanggang do'n lang ako.

"Nand'yan na pala ang prince charming mo. Sa kanya ka na magreklamo, pakana niya 'to." Pinasa sa'kin ni Alina ang akusasyon.

"Kakarating ko lang eh," depensa ko naman sa sarili ko.

When I looked at her wearing that elegant dress, I was speechless. Wala akong masabi dahil sobra pa siya sa maganda. I just came back to my senses when I heard Scarlet's giggle so I realized that they were taking a picture of me. Sa gitna nila ay ang babaeng mahal ko at nakangisi pang nakatingin sa'kin. Don't tell me I was drooling over her for minutes!

Nakakahiya ako! Gago!

"Mine, its just me. Chill." She was still teasing me while driving to the venue.

Hindi pa rin maalis sa mukha ko ang pagka-inis na pinagtripan nila ako kanina. What the fuck?! Nastar-struck lang naman ako sa ganda niya ah?

I parked the car right on the red carpet that was prepared for her. Nang matanggal niya na ang seatbelt niya at saka ko siya sinandal pabalik sa upuan bago hinalikan nang madiin. Good thing she was wearing a thick lipstick so I didn't make a mess.

"Ang pula mo kase, na-tempt tuloy ako," I smirked.

Nalaglag ang panga niya at hinampas ako ng sobrang lakas kaya nakadaing ako ng konti. Hindi pa ako nakakabalik sa upuan ko nang makarinig kami ng ingay sa labas. Tunog ng medias at reporters. Holy fuck!

She glared at me when I looked at her."You jerk! Alam mong nasa public tayo tapos nakuha mo pang lumandi."

"Sorry na. Hindi ko naman alam na may mga tao pala sa labas." Napaiwas ako ng tingin."Istorbo naman sila," bulong ko pa.

She heard it that's why she hit me again. This time, it was light because I might groan again and people outside will think that we're doing such a nasty thing inside the car. Sinabihan niya akong umayos at lumabas na kami nang sabay. She declined my offer to open the door for her since she can do it on her own.

Flashes of cameras and the noisy scream fulfilled the whole place. Mabuti na lang at may taga-alalay kami na para bang mga hari at reyna. Gwapo ko kase talaga tapos mala-dyosa pa 'tong kasama ko.

Zeriel and I both smiled at the cameras surrounding us before we proceed inside. The guests were already there. Pinili ko kase imbitahin 'yong mga medyo naka-interact niya na at mga close ko rin. 'Di ba, tunog engagement party?

"What if we'll double celebrate tonight? Birthday mo tapos engagement natin?" I suggested.

Kumunot naman ang noo niya."Pinagsasabi mo? Magtigil na nga d'yan! I thought this was just a simple party like what you told me."

"Ah, na-scam ka!" Tumawa pa ako."Ayoko nang grande pero first birthday mo 'tong kasama ako kaya pinaghandaan ko. Simula ngayon, palagi na nating ice-celebrate ang araw na 'to."

I encircled my hand on her waist as we walked through the red carpet in the middle. We greeted some of the business partners we both known before walking up on stage. The spotlight was on us. Para tuloy kaming nanalo sa isang worldwide contest. Chos.

"Good evening everyone. Let us all welcome, the birthday celebrant. Zekiah Xyriel Knoxville," the host introduced.

Pagkatapos ng introduction, may konting usapan na naganap tapos imbes na si Zeriel ang may center of attraction, naging ako pa. The fuck! Ako ba 'yong may birthday, huh? Nakisama na rin ako kase baka isipin nilang ang pangit kong ka-bonding, gano'n.

No'ng kainan na, syempre naging energetic silang lahat, unahan sa pagkuha ng pagkain. Gusto ko sanang sabihin na magbaon na rin sila pero baka paalis ako ni Zeriel sa mismong party niya. Marami na rin siyang kinakausap, naging socializer na siya nang paunti-unti. I felt relieved for that. Tumigil lang kami no'ng napansin kong pagod na siya kakalakad kaya dinala ko siya sa table namin.

"Hi, Zeriel! Happy 80th birthday. Cheers!" Katria really loves teasing the people around her.

My girlfriend just rolled her eyes."Magtha-thank you sana ako kaso mali ang pagbanggit mo sa age ko. Better clean up your ears sometimes."

"Love. Don't annoy her," Kuya Daron stopped her.

Nagsagutan pa sila saglit bago tumigil dahil may huminto sa gilid namin. We both looked at them and I instantly smiled. I stood up to kiss them both in cheeks and turn my gaze to Zeriel who's tilting her head, probably observing them. It was too late when she realized because mom already pulled her up for a tight hug. Ni hindi nga siya nakapag-react agad.

"Hello, again, dear. Happy birthday to you. Sorry if we're late. Shawn didn't gave us the exact location." She even glared at me and smiled sweetly again to Zeriel.

Hilaw na napangiti si Zeriel, nahihiya pa."H-Hi.. I didn't know you're coming but its a pleasure to me. Thank you for being here."

"Come on. Don't be too formal, lady. Welcome to the family." Dad was about to give her a hug like mom what did but I suggest not to. Handshake lang.

"Mom, dad. I haven't introduced my girlfriend formally. She's Zeriel." I scratched my head lightly."Mine, my mom and dad. Please be patient with them," I whispered on her.

Hindi niya pinansin ang huli kong sinabi dahil hinila na siya ni mom palayo sa'kin. Damn it! We still have our moment together! Alam kong hindi niya kaagad ibabalik si Zeriel sa table namin dahil gano'n naman siya. Nag-aalala tuloy ako nang maalala kong masakit pa pala ang paa no'n.

"Why are you so grumpy? Mommy mo naman ang kumuha sa kanya. As if naman hindi ibabalik," pagpaparinig pa ni Miles.

Miko was busy looking around."Ano bang klaseng party to? Konti lang ang mga babaeng magaganda, karamihan matatanda na. Hindi ka talaga marunong mag-invite. Sana pala sinabi mo para ako na ang nag-asikaso ng invitation cards."

"Gago!" Tinunga ko ang Cuervo na nasa baso at nagsalin ng panibago."Alam kong ayaw ni Zeriel ng sobrang dami. Okay na sa kanya 'to. You know her, she's so picky when it comes to other people."

"Mabuti naman at nagustuhan niya. Alina told me that she tried throwing a party for her before, but she rejected it so everything turned to nothing. Swerte mo pa rin." Rynier shrugged off his shoulders.

Nakabalik si Zeriel nang mag-isa sa table namin. Hindi naman ako lasing kase sinadya kong uminom nang konti lang. I can't get drunk since we're in a different party. Marami akong dapat gawin at asikasuhin kasama siya.

"Your parents were talking to my parents. They get so close to each other that fast!" She said unbelievably when we're making our way outside to have a short walk.

I chuckled softly."Alam kong mangyayari 'yon. My parents were sociable. Okay lang naman sa dad mo, 'di ba?"

"Yeah. Wala namang problema. They were just talking formally about..us."

This hotel has a mini garden on the right side so I'm planning to take her so we could rest for a bit. Kakakuwi niya lang ngayong araw tapos hindi pa siya nakapagpahinga dahil sa birthday surprise na ginawa ko—namin para sa kanya.

"What are your plans after this? Last week na lang ngayon kase next week start na ng second year natin," I asked out of a sudden.

Napaisip naman siya."What about you? Pag-usapan na lang natin sa susunod na araw kapag may naisip na ako. I'm tired."

Umusog ako palapit sa kanya para maisandal niya ang ulo niya sa balikat ko. Mabuti na rin kahit papaano, makapag-relax siya ng ilang minuto. We're not planning an after party because she requested to have a peaceful rest. Okay na ang nakapag-celebrate kami ng birthday niya.

After the party, I asked for his dad's permission to bring her on my condo. May ibibigay ako sa kanya privately kase iniwan ko 'yon do'n. Nagulat pa nga ako na pumayag siya nang walang kahirap-hirap. Its either he agreed because its his daughter's birthday or my parents were with them. Mukhang hindi pa rin sila tapos mag-usap.

"Inaantok na rin po kase siya. Baka makatulog pagkatapos ng ipre-present ko sa kanya. Okay lang ba?"

Hindi ko alam kung anong iniisip ng dad niya kaya nagdilim ang paningin sa'kin. My brother's were keeping their mouth shut, as if containing to let out a laugh. Si Zeriel din, pasimpleng hinihila ang tuxedo ko na parang sinesenyasan akong lumayo sa demonyo—este sa dad niya.

Tita Wyna gestured us to go."Its okay. 'Wag mo na lang pansinin ang dad niya. Take care."

Ang bait talaga ng mommy niya na soon to be mommy ko na rin at pinayagan kami. When we arrived inside my condo, the lights were dim so we can still see the way to my room. Nasa kwarto ko ang sorpresa kaya medyo nainis siya kung bakit hindi na lang dito sa salas.

Seriously! What are they thinking?

"Surprise!" I said as we entered my room.

Nauna siyang pumasok at dahan dahang umupo sa kama ko. Then, she slowly get the box and take off the ribbon. Marami pa sana akong pakulo pero iipunin ko na lang para sa anniversary namin. Nang makita niya ang nasa loob ay napatingin siya sa'kin. It was a sketched picture of her and me in a restaurant, where we first met. Naalala ko pa 'yon at ayokong makalimutan namin kaya pinagawa ko 'yan at binigay na regalo sa kanya. Alam ko kaseng magaling siya sa pag-aalaga ng mga bagay-bagay.

"Sinong pinag-drawing mo nito? I know its not you."

Napahawak naman ako sa dibdib ko, kunwari nasasaktan."Na-touch naman ako. Pero hindi nga ako hehe. May nakita kase akong matanda sa park na nagdra-drawing ng mga bagay na nakikita sa paligid niya. I was amazed the way he draw things. Para siyang professional kaya siya ang pinagawa ko niyan. Akalain mo, sinabi ko lang 'yong imaginations ko tapos nakuha niya almost perfectly. Pinagpala talaga siya."

She was looking intently at me while I'm telling the story. Tapos binalik niya kaagad ang tingin sa hawak niyang frame. I intended to put it inside so the efforts of the person who made it will be worth it. Hindi kaya biro ang magdrawing.

"I'll display it inside my room in our house. Hindi ko ilalagay sa condo ko for safety purposes," sabi niya at tumayo na."Is that all? Kase inaantok na ako."

Lumapit ako sa kanya para bigyan siya ng isang mahigpi na yakap."Wala na, sa anniversary na natin ang sunod. Baka wala na akong tactics na maisip eh."

She fell asleep after changing her clothes. Sa kama ko siya natulog kaya sa sahig lang ako, may comforter naman. While watching her peacefully sleeping, I could determine how complacent she is after a long time. She can do a lot of things with her own will, without thinking anyone's negative thoughts. And she's indeed a fighter. If she needs me, then I'll be with her. I'll fight for her. As always.

Masaya ako..at malaya na siya sa mga bagay na nagbigay ng dilim sa buong buhay niya. She gave colors to my life too. So I won't get tired of showing how much I love everything on her. Sa lahat ng bagay, mananatiling ako at siya.

---------------------------------