David was gestuurd door mijn oma om mij te beschermen!? Ik kon het bijna niet geloven. Hoe kon hij dat niet verteld hebben? Voordat ik meer kon vragen aan Mirana was ze vertrokken en stond ik alleen op het trainingsveld te wachten. Ineens kwam er een vrouw naar mij toelopen. "Hoi, jij ben zeker Olivia. Ik ben Laura, je trainer." zei de vrouw. "Hoi." zei ik simpelweg. "Oké, in zie dat je nog nooit iets van training gedaan hebt dus dit wordt een uitdaging om je in een week klaar te maken voor de proef," zei Laura met een ernstige blik. "We zullen elke dag beginnen met wat krachtsoefeningen en daarna zullen we een rondje gaan hardlopen. Na het hardlopen gaan we beginnen met wapens en met de overleving oefeningen. Als laatst zullen we in de avond na het eten oefenen met je krachten." Ik wist niet wat me overkwam. Zo veel oefeningen en zo veel trainen!? Ik wist zeker dat ik dit nooit zou gaan redden. "Moet ik dit echt elke dag gaan doen?" vroeg ik bezorgd aan Laura. "Ja, als je een kans wilt hebben om te overleven zal je dit elke dag voor de hele week moeten doen." antwoordde Laura. Verder kon ik niks vragen; want we gingen beginnen. Aan het begin van de training dacht ik dat het nog wel zou gaan, maar na het hardlopen kon ik al niet meer. Daarna moest ik nog met de wapens aan de gang. Eerst moest ik gaan beginnen met een houten zwaard en ik kan je vertellen dat het een ramp is. Ik heb niet 1 keer Laura kunnen raken en Laura heeft mij wel 100 keer geraakt, als het niet meer is. Daarna moest ik voor zowel wapentraining als voor overleving met een pijl en boog aan de gang. Dat ging iets beter dan het zwaard, maar het ging nog steeds niet erg goed. Na het avondeten gingen we met mijn krachten aan de gang. Dat was nog bijna erger als het houten zwaard. Ik kon het nog niet eens oproepen! Ik heb dus bijna 2 uur op het trainingsveld gestaan om mijn krachten op te roepen, maar er kwam gewoon Niks. Ik schaamde me hier erg voor. Niet alleen omdat het niet lukte, maar ook omdat Laura er voor niks stond. Uiteindelijk mocht ik stoppen van Laura. Nadat we klaar waren met alle oefeningen was ik kapot. Ik kon nog net naar het hutje van oma lopen en daar vragen waar mijn kamer was. In mijn kamer viel ik gelijk op bed en ik sliep gelijk.