Hoofdstuk 3 | 💕
P.O.V. Kayla O'Brien
Als de les eindelijk voorbij is zucht ik luid. 'Dat duurde echt een eeuwigheid!' Ik zucht en Lila geeft me lachend een stomp in mijn zij. 'En waar had ik dat aan te danken?' Ik sla mijn arm om Lila heen en vermoord haar hierdoor half. We lachen en lopen naar de aula waar onze kluisjes zijn. 'Ty!' Hoor ik Melody geïrriteerd roepen als ze samen met Tyler naar ons toe loopt. Ik lach. Die twee kunnen echt ruzie maken over van alles en nog wat, maar het komt altijd weer goed.
Het is een tijdje stil. Allemaal staan we te prutsen met onze boeken en of ze wel allemaal in onze tas passen. We hebben echt te veel boeken!
'Kay Kay!' Ik draai me om naar Lila en zie dat ze al haar jas aan heeft. 'Lila, onthoud dat ik niet snel ben,' zeg ik lachend terwijl ik mijn jas aan doe.
Als ik eenmaal mijn jas aan heb draai ik me naar Tyler en Melody. 'Fietsen jullie mee?' Vraag ik aan ze. Ik zie dat ze beide op schrikken. Die twee waren wel heel intiem naar elkaar aan het staren. Ik zie dat Tyler rode wangen krijgt. Melody kijkt Tyler vragend aan en knikt dan haar hoofd. 'Ja, wij fietsen het eerste stuk mee.' Ik knik en kijk naar Lila. Als Lila ook naar mij kijkt maak ik met mijn hoofd een beweging naar de deur. Hiermee bedoel ik dat we misschien Tyler en Melody wat privé tijd met elkaar moeten geven. Lila knikt en ik werp me weer op Tyler en Melody. 'Wij zien jullie zo bij de fietsen.'
-
Als Lila en ik aangekomen zijn bij de fietsen kijk ik even op mijn telefoon. Nee, geen snap van Zach Herron. Dan begin ik met mijn tas vast maken op mijn fiets, dit gaat natuurlijk helemaal fout. Ik zie dat Lila naast me hetzelfde heeft en we liggen als snel in een deuk. 'We zijn echt een stelletje sukkels.'
Dan zijn we eindelijk klaar met onze tassen en ik zie dat Lila door haar Instagram scrolt. 'Oh. My. Sweet. God!' Roept ze ineens. 'Wat?' Ik kijk haar geïrriteerd aan. 'Zie deze super cute foto van Zach en Jack!' Ik lach, wie zijn Zach en Jack nou weer. 'Corbyn heeft deze foto gemaakt, hastag Jachary is real!' Ik heb werkelijk geen idee waar het over gaat. Dan laat Lila de foto zien en ik schrik. Want ik zie wie erin getagd zijn. Een jongen met de naam Jack Avery en een jongen genaamd Zach Herron. 'Wie zijn dat ook al weer?' Vraag ik half geschokeerd, ik weet het denk ik wel, maar toch vraag ik het voor de zekerheid. 'Why Don't We, duh!' Ik kijk Lila met grote ogen aan. Dat betekent... de jongen waarmee ik snap... dat is... Zach Herron... één van de Why Don't We jongens... nee... dat is onmogelijk!
'Kayla? Gaat het goed?' Hoor ik Lila vragen. Ik knik snel mijn hoofd. Waarom had Zach er niks over gezegd? Dat hij in deze band zat! 'Ik moet je iets laten zien.' Ik kijk Lila onzeker aan en pak dan snel mijn telefoon. Als mijn telefoon op snap staat, zet ik het gesprek met Zach aan. Ik geef mijn telefoon aan Lila en doe snel mijn oren dicht. 'Oh. Mijn. Goshies!' Roept Lila en daar achter hoor ik een harde gil.
Ik haal mijn handen van mijn oren, omdat Lila rustig heb gesprek leest. 'Kayla? Hoe dan?' Ik haal mijn schouders op, ik snap er zelf ook amper iets van. 'Kan je het alsjeblieft tegen niemand zeggen?' Smeek ik Lila. Gelukkig knikt ze haar hoofd en opgelucht haal ik adem. 'Als jij dat niet wil, zal ik dat ook niet doen.' 'Bedankt,' zeg ik. Lila geeft mijn telefoon terug en daarna geef ik Lila kort een knuffel.
-
Na een lange tijd komen Tyler en Melody dan eindelijk aangelopen. En jawel hoor, hand in hand. 'Cute,' ik hoest even nep en lach daarna. Tyler moet blozen en ik zie hoe Melody even ik zijn hand knijpt. Ik zie dat Lila helemaal enthousiast en hyper wordt. 'Yes! Ik wist wel dat het zou gaan gebeuren. We moeten wel een shipname hebben. Kayla? Alle ideeën zijn welkom? Tylody? Meller? Melloder? Tydy?' Lila ratelt even en we moeten allemaal om haar lachen. Lila wordt soms echt te enthousiast bij dit soort dingen.
Ik zie hoe Tyler heel snel een kusje op Melody's wang drukt en dan lopen ze beide naar hun fietsen. Snel zijn Tyler en Melody klaar en ze springen beide op hun fietsen, klaar om weg te gaan. Zo fietsen we een tijdje en praten we over van alles en nog wat. Na een tijdje nemen we afscheid van Tyler en Melody. Lila en ik praten nog over veel dingen, onder andere de relatie tussen onze twee beste vrienden en over de Why Don't We jongens. Op een gegeven moment moet ik dan ook afscheid nemen van Lila en fiets ik zelf verder naar huis.
-
'Heey!' Roep ik wanneer ik thuis ben en naar binnen stap. Maxwell komt op me afgelopen en geeft me een knuffel. 'Hi,' zegt hij. Ik lach en probeer me los te maken van zijn greep. 'Nou,' jammert Max en ik geef hem een stomp in zijn buik.
Met mijn tas ren ik de trap op en plof op mijn bed neer. Luidt zucht ik. Ik schop mijn schoenen naast mijn bed en gooi mijn jas over mijn bureau stoel heen. Dan besef ik me dat mijn telefoon nog in mijn jaszak zit. Zuchtend en steunend sta ik op om mijn telefoon te pakken. Als ik die eenmaal heb ga ik weer op bed zitten en ga naar mijn snap om Zach Herron te snappen.
U: Heey, Zach! Dat was je naam, toch?
Zach Herron: Yash, dat klopt, Kayla
U: Nice!
Zach Herron: Maar, waarom snap je me?
U: Hmpff...
Zach Herron: En dat betekent?
U: Dat ik aan het nadenken ben, sukkeltje xD
Zach Herron: Zo zo, ik ben nu al een sukkel, je kent me pas sinds vannochtend hoor mevrouw.
U: Misschien ben ik wel helemaal geen vrouw, Ya never know.
Zach Herron: Nee, jij bent een vrouw, daar geloof ik in.
U: Oké...
Zach Herron: ...
Even weet ik niet meer wat ik moet antwoorden. Ik bedoel, ik kan nu niet zomaar tegen hem zeggen dat ik weet wie hij is, toch? Ik besluit dan om gewoon een spelletje op mijn telefoon te gaan spelen. Maar terwijl ik helix jump speel, blijf ik maar nadenken over wat ik naar Zach kan snappen. Uiteindelijk weet ik het, ik vraag gewoon iets over hem, interesse tonen.
U: Waar kom je eigenlijk vandaan?
Zach Herron: Texas.
Zach Herron: Jij?
U: Oei, ik uit Nederland.
Zach Herron: Dat ligt nogal ver uit elkaar!
U: Dat zeker!
Zach Herron: Één van mijn best friends is voor negentig procent Nederlands.
U: Ben je er zelf ook weleens geweest?
Zach Herron: Ja, al een aantal keer.
Zach Herron: Maar, waarom je Engelse achternaam dan?
U: Ik ben voor een kwart Engels, mijn oma komt uit Engeland.
Zach Herron: Aha, op die manier.
U: Maar vertel eens iets meer over jezelf?
Zach Herron: Je hebt echt geen idee wie ik ben, hè?
U: Ik begrijp je niet zo goed.
Zach Herron: Laat ook maar.
U: Je hebt me nu wel erg nieuwsgierig gemaakt!
Uhh... ja.. ik weet dus eigenlijk wel wie hij is natuurlijk. Maar ik ga dat dus echt niet zeggen. Ik vind dat hij er zelf mee moet komen. Daarbij kan hij heel erg goed een neppe Zach Herron zijn, je weet maar nooit. Ik bedoel, er zitten genoeg fakers op het internet.
Zach Herron: Ik zou je wel wat meer over mezelf kunnen vertellen, maar echt niet alles.
U: Nou, vertel!
Zach Herron: Ik ben dus Zach, heb een broertje en een zusje, Ryan en Reese, hou erg van zingen.
Zach Herron: Op dit moment woon ik met mijn beste vrienden in Los Angeles.
U: Cool!
Zach Herron: Nu is het jou beurt.
U: Ik heb een oudere broer, Maxwell en op dit moment kom ik net uit school met mijn beste vriendin, Lila.
Zach Herron: Dat is wel echt saai!
U: Klopt, ik en school zijn niet bepaald beste vrienden.
Zach Herron: Hahaha
'Kay!' Ik kijk op van mijn telefoon. Maxwell roept me. 'Ja?!' Roep ik terug. 'We gaan eten!' Ik zucht luid. Ik heb dus echt geen zin. Waarschijnlijk eten we spinazie of iets in die richting. Snel snap ik Zach nog even dat ik ga eten, daarna ren ik de trap af.
U: Maar, ik moet gaan eten, ik spreek je later nog wel.
Zach Herron: Eet smakelijk!
U: Bedankt!
Ik sluit mijn telefoon af en ben al bijna beneden. Als ik beneden ben zie ik dat Maxwell en mijn vader aan de tafel zitten. Mijn moeder staat in de keuken en komt met een schaal aangelopen. 'Wat eten we?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Lasange,' antwoordt Maxwell boos. Nou kom op zeg, dat is toch lekker! 'Yeeej! Love it!' Ik glimlach en ga naast mijn vader op de bank zitten.
Als de schaal eindelijk op tafel staat begin ik vrolijk te eten. Tijdens het eten praten we over van alles en nog wat, niks belangrijks eigenlijk.
///////////
A/N
Heuyoo Mensies,
Fijne vakantie nog Heey btw, mijn vakantie is nu een week bezig! Ik dacht, laat ik daarom maar ff 2 deeltjes plaatsen. Kunnen jullie lekker in dit bloedhete weer lezen. Nou ja, ik ga maar weer lezen en schrijven in dit weer, whahah.
Dit hoofdstuk vind ik echt kort btw, maar ik heb hem ook een hele tijd geleden geschreven, nou ja Whatever.
Byeeeh, Zoë💕📷
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top