Aleyna
Ik begrijp nu even niet wat er allemaal aan de hand is, de ex-vriendin van mijn broer heeft contact met hem, mijn broer ligt in 't ziekenhuis en ik stond op 't punt om zelfmoord te plegen.

Ibrahim
Aleyna weet vast niet wat er allemaal gebeurt.
'Sorry.', zeg ik.
Aleyna blijft stil en ik denk dat ze boos op mij.
Zippora stormt binnen, huilend.
'Wat is er schat?' Vraag ik.
Ook Zippora is stil, net zoals Aleyna. Ik sta op uit het bed en loop woedend weg.
Wanneer ik de deurklink opendraai zie ik een paar littekens op de pols van Aleyna.
'Aleyna, wat is dit?'
Aleyna kijkt mij boos aan en ik loop weg, zonder emotie.

Zippora
Ik loop de kamer binnen en er hangt geen gezellige sfeer.
Ibrahim vraagt mij wat er is omdat ik aan het huilen ben, ik reageer niet omdat ik overstroomt word met emoties.
Ibrahim loopt weg, daar waren Aleyna en ik dan. Samen in één kamer, zonder het zieke persoon.
'Waarom moest je huilen?' Vraagt Aleyna.
Ik reageer weer niet en loop snel de deur uit om te kijken welke richting Ibrahim op is gegaan.

Ibrahim
Ik loop weg, ik besluit de bus naar Amsterdam te nemen, zodat niemand mij kan vinden. Ik moet lijn 21 hebben en stap de bus binnen. Ik zit achterin en pak mijn telefoon erbij. Ik check mij sociale media. Wanneer ik Snapchat open belt Aleyna mij. Ik weiger haar oproep.

Aleyna
Ik bel Ibrahim om te kijken waar hij zich nu bevindt. Hij weigert mijn oproep. Ik weet niet of hij boos, verdrietig of verbaasd is. Maar ik ga weer naar huis om een poging tot zelfmoord te doen.