"Bir süre oldu..."

Ona bakmıyordum.

"Şimdi her şey yolunda, değil mi?"

"Buna sen cevap verebilirsin."

Sessiz bir arkadaşlık grubumuz var.

Kimse tek kelime etmiyor.

Çocuklar oyun parkında oyun oynuyor.

Aralarından biri tek başına.

Bana bir şeyler hatırlatıyor.

"Şuradaki çocuk Hyuka'ya benziyor, sence de öyle değil mi?"

Taehyun işaret ettiğim yere bakıyor.

"Evet..."

İçini çekip kararmakta olan gökyüzüne baktı.

"Onun için iyi arkadaşlar olduğumuzu sanmıyorum."

Anlıyorum.

Huening Kai her zaman diğerlerinden biraz farklıydı.

Daha özel.

"Soobin?"

"Hmm?"

"Bu son böyle mi hissettiriyor?"

Yüzümü buruşturup ona dönüyorum.

"Ve bunun anlamı ne?"

Bir son?

Belki.

En azından kimse üzgün değil.

Her şey yolunda.

Huening Kai döndü.

Ve mutlu.

Ve seviliyor.

"Bence de."

Taehyun zamanını alıyor.

Ve konuşuyor.

"Mutlu bir son?"

"Eğer sorarsan bizim için suçlu bir son."

"Ama mutlu."

"Çünkü?"

"Çünkü sonunda hepimiz en sevdiğimiz kişiye sahibiz."

Başını omzuma yaslıyor.

Daha önceki çocuğun da bir arkadaşı var.

İki çocuk büyük bir ilgiyle konuşuyor.

Gülümsüyorum.

"Sahibiz."

Ꮺ

selam ya ahahhasjshds 😅 naber 😔👉👈 özür askomlar çooookkk aşırı uzun süre beklettim biliyorum ama okul açılmadan başardım bitirmeyi he- neyse öyle işte umarım okurken zevk almışsınızdır. sizi çok luv💗 yeonkai ile kalın!! 🫶