Karanlık.

Her yer.

Bu bir rüya mı?

Neredeyim?

Bu karanlık çok tanıdık geliyor.

Ama benim rüyalarım...

...durdu.

O gittiğinden beri.

Havada tatlı bir koku var.

Çilek gibi diyebilirim sanırım.

Ve çiçekler.

Güller ve gardenyalar.*

İki kol etrafımda dolanıyor.

Arkamdaki vücudun sıcaklığını hissedebilecek kadar yakında tutuyor beni.

Kimse tek kelime etmiyor.

Sanki suskunluğumuz konuşulanlardan daha gürültülü.

Ve diğerinin tam olarak kim olduğunu biliyoruz.

"Yanlış bir şey yapmadın."

Kelimeler duyularıma sızıyor.

Ama derinlerde hâlâ kafamı etrafına saramıyorum.

"Çekip gittin."

"Seni, üzerinde sahip olabileceğim olumsuz etkilerden kurtarmak için."

Olabileceğim.

Kelime havada asılı kalıyor ve belirsizliğini ima ediyor.

"Ne olumsuz etkisi?"

Kollar geriliyor.

"Ben normal değilim. Bu yargılayıcı dünyada seni de yanımda sürüklemek istemiyorum."

Kalbim sıkışıyor.

Normal değil mi?

"Seni sevmem normal değilse, o zaman öyle kalsın. Başkalarının ne düşündüğü ya da düşünmediği umurumda değil."

"Ama benim umurumda. İnsanlar değil, sen."

Daha bir şey diyemeden boynumda bir çift dudak hissettim.

Tüy kadar hafif.

"Lütfen. Beni bulma."

Ani bir ışık patlaması gözlerimi kör ediyor.

Sıcaklık gidiyor.

Kollar gidiyor.

Ve şimdi yalnızım.

Odamda.

Sadece ben.

Ve onun sözleri kafamda yankılanıp duruyor.

"Lütfen. Beni bulma."

Ꮺ

*gardenya: saflık ve nezaket, gizli aşk.

*güller: aşk ve tutku.

öhm bi' hazır bölüm sonuyken şunu da ekleyeyim- aslında yazar bunu ayrı bölüm olarak yazmış ama buraya ekliyorum::

alternatif son, orijinalinden tamamen farklı, başka bir hikayedir. sekizinci ve dokuzuncu bölümlerde bahsedilen huening kai'nin geçmişi bile burada uyumlu değildir. alternatif son, ek karakterlere ve farklı geçmişlere sahiptir.