Yine oradaydı.

Onu her gün gördüğümü bilmiyor.

İfadeleri hep hüzünlüydü ama çözemediğim başka bir şey daha vardı.

"Yeonjun..."

Adını şaşırtıcı bir şekilde biliyordum.

Yüzünde bir şeyler değişti.

Gözleri genişledi.

Kapıyı açtı ve ilk kez içeri girdi.

Artık yanımdaydı.

Artık onu görebildiğimi biliyordu.

"Se-sen benim ismimi mi söyledin?"

O duydu mu?

O...

Düşüncelerimi mi duydu?

"Ben... yaptım."

Ꮺ