Third person Pov

"Keep running, Yoon Byeong-Ho! I will kill your family when I catch you!"

Nagimbal ang mag asawa nang maka-rinig sila ng dalawang putok ng baril galing sa humahabol sa kanila.

"Ulineun mueot-eulhaeyahabnikka?" Tanong sa kaniya ng kaniyang asawa na si Chaewon.

[Translation: What should we do?]

"Geokjeong hajima, naega neol jikyeojulge." Pagpapakalma nito sa asawa.

[Translation: Don't worry, I'll protect you.]

Nang makahanap si Byeong-Ho ng matataguan ay agad na silang nagtago roon.

Sa kabilang banda naman ay naghihimutok sa galit si Hyeon Kwan nang hindi niya makita sina Byeong-Ho.

"Jenjang! Geudeul-eul chaj-ala!" Utos nito sa mga bata niya.

[Translation: Damn it! Find them!]

"Boss, geudeul-eun salajyeossseubnida." Nakayukong wika ng isa sa utusan niya.

[Translation: Boss, they're gone.]

Galit niya itong tinignan at walang awa itong pinagbabaril kasama na rin ang iba pa niyang utusan.

"Gachi eobsneun!" Galit na sigaw nito bago lisanin ang lugar.

[Translation: Worthless!]

Nakahinga nang maluwag si Byeong-Ho nang mapagtanto niyang tumigil na sa pag hahabol si Hyeon Kwan sa kanila.

"Let's go, they're gone." Sabi nito sa asawa niya.

"Where are we going now? Our house is on fire now." Umiiyak na wika ng asawa niya.

"I know a place where we are going." sabi nito at inalalayan ang asawa niyang maglakad.

Nang makarating sila sa patutunghan nila ay agad silang nag-door bell at bumungad dito ang matandang edad singkwenta.

"What can I do to help— what happened?" Gulat na tanong nito nang makitang hindi maganda ang lagay ng mag-anak.

Pinapasok niya ang mga ito at saka binigyan ng tubig bago magtanong.

Kinewento ni Byeong-Ho ang lahat kay Ju-hwan kaya agad itong nakaramdam ng awa sa mag-anak.

"Tell me, what can I do for you?" Tanong nito.

Sinabi nito na sa kanila nila iiwan ang anak nila dahil delikado ito kapag kasama niya ang mga magulang niya.

Pumayag naman agad si ju-hwan sa sinabi ni Byeong-Ho.

"We will take care of your daughter." Sabi nito.

"I have another favor," ani Byeong-Ho.

"What is it?" Tanong naman ni Ju-hwan.

"Can you take her in a safe place? She is not safe here in Korea." Pakiusap nito.

"Of course, my wife is a Filipina and we have a house in the Philippines. And I think your daughter will be safer if we live there." Sabi nito.

"That's great, thank you so much." Pasalamat nito kay Ju-hwan.

"Anything for my friend's son." Ani nito at naglakad palapit sa asawa niya na kasama ni Chaewon.

Sinabi na rin ni Byeong-Ho ang balak niyang pag iwan sa anak nila sa mag asawa, noong una ay ayaw pa nito pero kalaunan ay pumayag na rin siya.

Nagpalipas ng ilang araw sina Byeong-Ho sa bahay nila Ju-hwan bago umalis.

"Please take care of our daughter. Raise her as a good and kind kid." Sabi ni Chaewon sa mag asawa bago halikan ang noo ng kaniyang anak na nahihimbing sa pagtulog.

"We will, take care to the both of you." Sabi ni Mytha kay Chaewon.

Pagkaalis nila Byeong-Ho ay nag impake na rin sina Ju-hwan dahil bukas na ang lipad nila papuntang Pilipinas.

Kinabukasan, maaga pa lang ay naka gayak na ang mag asawa para sa kanilang pag alis. Nilinis nila ang buong bahay at walang iniwang bakas na rito huminto sina Byeong-Ho.

"Let's go." Ani Ju-hwan at binitbit na ang mga bagahe palabas ng bahay.

Pagkasakay nila sa taxi ay sinabi agad ni Ju-hwan na sa airport ang punta nila, tumango naman ang driver at saka nagmaneho na papuntang airport.

Pagkaraan ng ilang oras ay ligtas silang nakauwi ng Pilipinas at nakapunta sa bahay nila.

"Na miss ko rito!" Masayang sabi ni Mytha pagkapasok nila sa loob ng bahay.

"Me too." Nakangiting sambit ni Ju-hwan sa asawa.

Nakaka intindi at nakakapagsalita ito ng tagalog dahil sampung taon siyang nanirahan sa Pilipinas at dito niya rin nakilala si Mytha.

Gaya ng pangako nila sa mag asawa, inalagaan nila nang mabuti si Min-jo at itinuring na totoo nilang apo.

Habang lumalaki si Min-jo ay hindi nakakaligtaan ng mag asawa na magkuwento tungkol sa mga magulang nito. Ngunit sa bawat k'wento nila, iisa lang ang palaging tanong ng bata. Nasaan ang mga magulang nito.

Wala silang makuhang sagot ang dahil kapwa silang walang kaalam-alam sa nangyari sa mag asawa noong araw na lumisan ang mga ito.

Paglipas ng pitong taon ay lumaking maganda at mabuting bata si Min-jo. Lahat ng utos ng dalawang matanda ay sinusunod nito.

Bukod dito ay magaling sa pag-aaral si Min-jo. Palagi siyang nasa top at lubos itong ikinatuwa ng mag asawa.

"Lolo, lola! I got the higher score on our quiz, yey!" Masayang pahayag ni Min-jo at saka pinakita ang papel niyang may perfect score.

"Really? Dahil diyan nagluto ang lola ng paborito mong Chopsuey." Nagtatalon naman sa tuwa ang batang si Min-jo.

Lumipas pa ang ilang taon at ganap ng isang dalaga si Min-jo. Mas gumanda pa ito dahil sa kutis nitong parang tokwa sa sobrang puti.

"Mag-iingat ka ha?" Paalala ni Mytha kay Min-jo.

Ngayon kasi ang enrollment sa bagong paaralang papasukan ni Min-jo.

Pagkatapos niyang magpa enroll ay namasyal muna siya sa mall at nilibang ang sarili bago umuwi sa kanila.